In deze rubriek vinden jullie mijn posts, ongeveer 2 keer per week. Niet alleen deel ik hier mijn receptjes met jullie, waarvan ik hoop dat ze jullie zullen bevallen, maar vertel ik ook iets meer over mezelf en krijgen jullie een kleine inkijk in mijn dagelijkse leven. Jullie reacties zijn steeds van harte welkom!
Panna cotta van yoghurt en kokos met passievrucht en chocolade
Ik ben een decemberkind. Als kind vond ik dat verschrikkelijk want net in die periode startten de grote toetsen en later examens. Daar kwam nog bij dat iedereen al in het begin van het jaar verjaarde en ik steeds zolang moest wachten. Dat was nog de leeftijd waarop je halsreikend uitkijkt naar het ouder worden….toen wel nog. Vandaag heb ik een nieuwe voordeur gekregen want ik bereikte de “magische” leeftijd van 40. Ik keek daar helemaal niet naar uit. Maar zoals mijn schoonbroer nog net zei: “Vanaf nu komen de mooiste tijden, een vrouw is op haar best vanaf 40”. Ik ben benieuwd.
Om dat te “vieren” geef ik jullie vandaag mijn Kerstdessert mee. Daarbij kan ik zeggen dat ik met dit recept een tweede mijlpaal bereikt heb want deze heerlijke panna cotta van yoghurt en kokos met passievrucht en chocolade (een hele mond vol) is meteen ook mijn 200e recept. 200… dat is toch al heel wat. Daar zou ik onderhand al een kookboekje kunnen mee vullen. En stiekem hoop ik dat dat er ooit van komt, maar jammer genoeg heet ik niet Jeroen, Pascale of Sandra. Maar een mens mag blijven hopen, toch? En al zeker op een dag als vandaag.
Deze panna cotta is lekker licht en heeft echt een heerlijke smaak. Ideaal om te verorberen na een volledig kerstmenu. Bovendien is er zo goed als geen werk aan. Perfect tijdens die drukke dagen. Wil je een hoge “kerstfactor”? Serveer dit dessert dan in een transparante kerstbal, het is eens iets anders dan in een glaasje.
Ingrediënten voor 4 personen:
- 4 dl yoghurt
- 4 dl kokosmelk of kokosroom
- 6 el honing
- 4 blaadjes gelatine = ongeveer 7 g
- 50 g pure chocolade (voor het figuurtje bovenop de panna cotta)
Voor de passievruchtencoulis:
- 5 passievruchten
- 5 el appelsap of sinaasappelsap
- 2 el honing
Bereiding:
- Leg de gelatineblaadjes in een kommetje koud water gedurende 10 min.
- Neem een pannetje en breng de kokosmelk of kokosroom aan de kook. Voeg de honing toe en vervolgens de uitgeknepen gelatineblaadjes. Roer goed met een garde tot de blaadjes volledig opgelost zijn. Neem van het vuur.
- Voeg nu de yoghurt toe en roer goed om. Verdeel over de kerstballen of over glaasjes. Laat minstens 4u opstijven in de koelkast.
- Maak nu de passievruchtencoulis. Halveer ze en haal het sap en de pitjes eruit. Doe ze in een pannetje en warm op samen met het sinaasappelsap en de honing. Laat afkoelen.
- Neem een kerst-uitsteekvormpje. Ik nam een kerstboompje maar een ster of iets anders kan evengoed. Smelt de pure chocolade in een pannetje. Giet een heel dun laagje gesmolten in het vormpje en laat opstijven op een frisse plaats (de koelkast is niet nodig) Heb je geen vormpjes dan kan je ook gewoon chocoladeschilfers over het dessert strooien voor het opdienen.
- Als het dessert opgesteven is, gieten we de afgekoelde passievruchtencoulis over de panna cotta. Vervolgens halen we het chocoladefiguurtje uit het vormpje en duwen we het rechtop in de panna cotta. Serveer meteen. (Om de kerstballen rechtop te houden kan je ze op een klein kommetje plaatsen)
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Kalkoengebraad met vulling van scampi en mango
Voor mij geen Kerst zonder kalkoen. Ik maakte al een kalkoenstoofpotje, en een aantal keer een volledig opgevulde kalkoen (lekker nostalgisch zoals in de kerstfilms te zien is), maar nadeel is dat die 3u in de oven moet staan, dus ga ik dit jaar voor een gevuld kalkoengebraadje. Het leuke is dat je kan variëren in de vulling zoveel je wilt. Ik maakte al eens een variant met gehakt en veenbessen, wat traditioneler is, maar dit keer zocht ik een totaal ander en origineel smakenpalet op, en wel op basis van scampi en mango. In eerste instantie misschien een verrassing maar het is ongelooflijk hoe perfect de smaken van de kalkoen en de “tropical” vulling samengaan. Hier wil je blijven van eten, en voordeel is dat het veel lichter verteerbaar is dan gehakt. Probeer het uit, ik beloof je dat je er gelukkig van wordt.
Ingrediënten voor 6 personen:
- 1 kg kalkoengebraad
- 300 g gepelde scampi
- 1 kleinere, eetklare mango
- 50 g amandelnoten
- 1 geel pepertje
- fijngehakte bieslook
- olijfolie
- een scheutje citroensap
- peper, zout
- Carribean kruidenmix: verkopen ze kant-en-klaar in sommige supermarkten maar je kan de kruidenmix ook zelf maken door in een potje een koffielepel knoflookpoeder, komijn, paprikapoeder, zout en kurkuma te mengen
Voor het mangosausje:
- 2 fijngesnipperde sjalotjes
- 1 teentje look
- 2 mango’s in stukjes gesneden (eetklare mango’s)
- 400 ml gevogeltefond (of gevogeltebouillon)
- 1 el witte wijnazijn
- een scheutje citroensap
- zout, peper
- bieslook en roze peperbolletjes ter garnering (optioneel)
- eventueel 1 el honing
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Snijd het kalkoengebraad horizontaal open (of laat dit doen door je slager) zodat je een mooie rechthoek verkrijgt.
- Maak de vulling: pel de scampi en snijd in blokjes. Snijd de mango in blokjes. Snijd de gele chilipeper fijn. Hak de amandelnoten grof met een mes. Meng alles onder elkaar en voeg de fijngehakte bieslook toe. Doe nog wat citroensap, een scheutje olijfolie onder het geheel en kruid met de carribean kruidenmix, peper en zout.
- Leg de vulling op een lijn te midden van het gebraad en rol in de breedte op zodat je de langst mogelijke rol hebt. Bind dicht met keukentouw.
- Neem een ovenschotel en leg het opgebonden gebraad erin. Overgiet met een goede scheut olijfolie en kruid met peper en een beetje zout.
- Zet 50 min. in een oven van 180°C. Arroseer (overgiet) het gebraad wel ongeveer om de 10 min. met wat braadvocht zodat dit vochtig blijft.
- Maak intussen het sausje: Stoof de look en sjalotten aan.Voeg de mango toe (maar houdt nog een aantal blokjes mango over om op het laatste in de saus te leggen), witte wijnazijn, citroensap en gevogeltefond toe. Laat 15 min. sudderen op een zacht vuur en mix glad. Kruid naar smaak bij met peper en zout. Leg de blokjes mango die je achtergehouden hebt in de saus. Warm mee op en garneer met wat bieslook en wat roze peperbolletjes.
- Haal het gebraad uit de oven en snijd in plakjes. Dien op met de saus.
Andere feestinspiratie? Klik hier
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Bron: inspiratie voor de vulling: delhaize
Risotto van bloemkool met gerookte zalm
Een risotto kan zo heerlijk zijn, maar als je het eet als voorgerecht kan het vaak zwaar vallen (dat is toch mijn mening). Een vriendin van mij, waar ik regelmatig mee ga eten, bevestigde dit trouwens toen ze onlangs als voorgerecht een risotto nam. Lekker, daar niet van, maar de rest van het menu kreeg ze niet meer naar binnen gewerkt en ze bleef achter met een heel zwaar gevoel.
Daarom bedacht ik deze risotto van bloemkool en gerookte zalm, een lichtere variant waarbij je de arboriorijst vervangt door bloemkool, en die minstens even lekker is. De bloemkool wordt heel eenvoudig in “rijstkorrels” gemalen en afgewerkt zoals een klassieke risotto, met bijkomend voordeel dat alles hier gewoon in de oven bereid wordt. Hoe gemakkelijk is dat! Op het moment zelf hoe je dus niet anders te doen dan het gerecht in de oven te steken, af en toe even omroeren en dresseren. Perfect voor een groter gezelschap!
Echte risottoliefhebbers, misschien zullen jullie argwanend staan tegenover dit gerecht maar je moet het eerst geproeft hebben. Zalig lekker, fris en smeuïg… een must try!
PS: Dit wordt trouwens mijn voorgerecht met de feestdagen. Voor meer feestinspiratie, klik hier
Ingrediënten voor 4 porties:
- 1 kleine, verse bloemkool
- 1 ui, fijngesnipperd
- 1 à 2 teentjes look, fijngesnipperd
- 2 el fijngehakte peterselie
- 250 ml groentebouillon
- sap en rasp van een 1/2 citroen
- 100 g geraspte parmezaanse kaas
- 4 sneetjes gerookte zalm
- een paar takjes dille
- olijfolie
- peper en zout
- eventueel 40 g boter voor extra smeuïgheid
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Verwijder het groene blad van de bloemkool en verwijder de middenste harde kern. Snijd de bloemkool in kleine roosjes (de steeltjes laat je eraan) en blender deze rauw kort fijn met de keukenrobot tot je een soort van rijst bekomt. (Doe dit heel kort want anders bekom je eerder een mousse.) Doe dit in verschillende keren en neem slechts een aantal roosjes per keer, ook om geplette bloemkool te voorkomen. Doe in een kom tot alle bloemkoolroosjes fijngemalen zijn.
- Neem een pan en fruit de ui en look even aan in wat olijfolie. Voeg 250 ml groentebouillon, het sap en de rasp van een 1/2 citroen en toe en laat even verwarmen. Haal van het vuur.
- Neem een niet te grote ovenschaal (ongeveer 22 x 30 cm), doe er een scheutje olijfolie in en doe de bloemkoolrijst in de ovenschaal. Kruid met peper. Overgiet met het bouillon-en-uimengsel. Dek af met aluminiumfolie met de glanzende kant langs binnen.
- Zet 15 min. in de oven. Haal na 15 min. uit de oven en roer even om. Zet nu opnieuw 15 min. in de oven maar zet de aluminiumfolie of een kier zodat de warmte onder de folie kan. Haal uit de oven, roer om en verwijder de aluminiumfolie. Zet nu nog 10 min. in de oven zonder folie. Haal uit de oven en roer om. Normaal gezien is alle sap nu verdwenen maar mocht je toch nog een klein beetje sap hebben (want de ene oven is de andere niet), houd de schaal dan scheef en schep met een lepel het overtollige vocht uit de schaal. Meng nu 100 g gemalen parmezaanse kaas en fijngesnipperde peterselie onder de bloemkool. Je zal zien dat de kaas onmiddellijk smelt en alles smeuïg wordt. Wil je extra smeuïgheid, meng dan nog 40 g boter onder het warme geheel.
- Neem een uitsteenvorm, plaats op het bord, doe hierin de risotto en leg in de vorm ook een sneetje gerookte zalm. Verwijder de vorm. Besprenkel de zalm met nog een paar drupjes citroen en werk af met dille. Serveer meteen.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Kokossoepje met gebakken coquille
Kerst kan er niet rap genoeg zijn voor mij en coquilles horen er bij met Kerst, vind je ook niet?
Elk jaar zit er hier wel een hapje of gerechtje tussen met een coquille, of het nu rauw is, zoals in deze carpaccio, of gebakken. Ik serveer het dit jaar als hapje in dit kokossoepje (samen met de avocadobavarois met garnaaltjes die vorig week al verscheen). Verslavend lekker en fris van smaak in combinatie met het citroengras. De coquille maakt dit soepje extra feestelijk en de malsheid ervan gaat perfect samen met het fluweelzachte van de kokos. Opnieuw vraagt dit hapje absoluut geen werk. Komende dagen en weken komen hier nog een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert aan bod om de feestinspiratie compleet te maken, hou de blog dus zeker in de gaten. Nu nog een mooi opgetuigde kerstboom, en het plaatje is compleet.
Ingrediënten voor 4 bordjes:
- 4 coquilles
- 1 ui, fijngesnipperd
- 1 teentje look, fijngesnipperd
- 1 appel, geschild, klokhuis verwijderd, in stukken gesneden
- 2 cm gember
- 3 citroengrassen, met een mesje de uiteinden wat insnijden zodat de smaken optimaal vrijkomen
- 0.5 liter gevogeltebouillon
- 0,5 liter kokosmelk
- bieslook, fijngesnipperd
- Peper en zout
- bieslook
- citroensap
- olijfolie
Bereiding:
- Stoof fijngesnipperde ui, look, gember en stukjes appel aan in wat olijfolie.
- Voeg de kokosmelk en de gevogeltebouillon toe. Kruid goed bij met peper en zout.
- Laat ongeveer 20 min garen.
- Verwijder de citroengras en mix de soep glad. Houd warm.
- Kruid de coquilles met wat peper en zout. Bak de coquilles kort aan op een hoog vuur. Haal uit de pan en besprenkel met een paar druppeltjes citroensap.
- Dien de soep op in bordjes en schik de gebakken coquille in het midden. Bestrooi de coquille met wat bieslook en serveer.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Bron: Gebaseerd op een recept van Claudia Allemeersch
Bavarois van avocado met garnalen
Wat heeft die avocado toch geluk, tegenwoordig wordt hij door zoveel mensen aanbeden… In een paar jaar tijd gebombardeerd tot iets dat onmisbaar is in een gezonde levensstijl, vol goede vetten.
Nochtans hoorde ik gisteren nog een kok zeggen: “Weg met die avocado op de boterham, liever een goeie snede vleesbeleg”. Hij zei het wat vragend maar jammer genoeg kon ik het niet eens zijn met hem, want ook al zal je mij niet niet vaak zien met een avocado op mijn boterham, toch ben ik een avocadofan. Als ik ’s avonds voor de televisie “een hongerke voel opkomen” snij ik vaak een halve avocado doormidden om uit te lepelen.
Nu de feestdagen dichterbij komen, wil ik de avocado zeker nog verwerken in een hapje of voorgerechtje. (Ik zie trouwens dat de “kerstkookkriebels” opkomen bij velen want mijn aparte tabje “feestgerecht” wordt steeds drukker bezocht en de hapjes worden ook druk gepind). Met deze bavarois van avocado met garnalen sta je geen uren in de keuken te ploeteren, je maakt het gewoon de dag ervoor en dresseert deze op een bordje op het moment zelf, want wie wil nu die verhalen missen aan de kersttafel, met uitspraken waar het hele verdere jaar mee gelachen kan worden :-))) ?
Ingrediënten voor 4 avocadobavarois:
- 2 kleinere avocado’s
- sap van een 1 citroen
- 2 à 3 gelatineblaadjes (sommige wegen meer dan andere) = 5 g
- 1 koffielepel mierikswortelpasta
- 2 dl kokosroom of gewone lichte room
- 200 g garnalen
- 4 koffielepels Atlantische zalmviseitjes
- koriander of eventueel bieslook als je geen koriander lust
Bereiding:
- Leg de gelatineblaadjes gedurende 10 min. in een kommetje koud water
- Pel de avocado’s, verwijder de pit, mix het vruchtvlees glad en kruid met peper en zout, voeg het sap van een 1/2 citroen toe en een koffielepel mierikswortelpasta (koop je zo in de supermarkt). Meng alles goed.
- Verwarm de kokosroom in een pannetje op het vuur, kruid met peper en zout en voeg nog een paar druppeltjes citroen toe. Knijp de gelatineblaadjes in het kommetje koud water goed uit en voeg ze toe aan de warme room. Roer tot de gelatineblaadjes volledig opgelost zijn. Neem van het vuur en laat even afkoelen.
- Voeg de kokosroom nu toe aan de fijngemixte avocado’s en roer goed om.
- Neem een bord en plaats daarop ronde uitsteekvormpjes of neem een flexibele muffinvorm en verdeel het mengsel over de vormpjes. Zet in de koelkast en laat minstens 5 u opstijven, bij voorkeur een hele nacht.
- Ontvorm de avocadobavarois.
- Meng de garnalen met fijngesneden koriander of bieslook. Leg garnalen bovenop de avocadobavarois. Werk af met een lepeltje atlantische zalmviseitjes en een takje koriander of bieslook.
- Neem minimum een half uurtje voor serveren uit de koelkast.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Cannelloni van prei met kippengehakt en tomaat
Wat als je het kind bent van een foodblogger? Dan kibbel je mee over de gerechten die op de blog verschijnen.
Ik wilde een cannelloni op tafel brengen maar in een groentenomhulsel ipv de traditionele pastabuisjes. Ik had verschillende ideeën in mijn hoofd en nam mijn meiden mee naar de winkel. Had ik beter niet gedaan want voor ik het wist was het een getwist over de groenten. Ik twijfelde tussen courgette (maar vond dit iets zomerser), prei en witloof. De ene zei courgette, de andere prei. Dus werd ook de hubbie geraadpleegd die witloof antwoordde. Jaaa….wat nu gedaan? Ik hakte de knoop dan maar zelf door en koos voor prei omdat ik in een prei-stemming ben met dit grijze weer. Dit werd onthaald met veel gejuich door de jongste en gemompel van de oudste want ook al lust ze heel graag prei, ze had niet gewonnen. Deze cannelloni van prei met kippengehakt en tomaat kon bij het eten ervan dan weer wél op unaniem gejuich rekenen. Deze cannelloni van prei met kippengehakt en tomaat kon bij het eten ervan dan weer wél op unaniem gejuich rekenen. Beste mensen, of je het nu met prei, courgette of witloof doet, het zal allemaal zeker smaken, kies voor jouw favoriete smaak en ga aan de slag met dit recept.
Ingrediënten voor 4 personen:
- 3 dikke preien
- 350 g kippengehakt
- 1 ui
- 1 teentje look
- 500 g tomatenblokjes
- 1 grote wortel, in hele kleine blokjes gesneden
- tijm
- laurier
- peterselie
- peper en zout
- eventueel gemalen Parmezaanse kaas voor een korstje
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Was de prei, snijd het donkergroene gedeelte af, we behouden enkel het lichtgroene en witte gedeelte van de prei. Snijd de preistengels in gelijke stukjes, ongeveer 3 à 4 centimeter als je ze rechtop wil zetten. Leg je liever langere stukken gewoon neer, snijd ze dan in stukken van 5 à 6 centimer.
- Verhit licht gezouten water in een grote en brede pan en leg de preistukken hierin. Laat de prei ongeveer 5 min. garen. Haal de pan van het vuur en giet het water af. Laat de prei goed uitlekken.
- Neem een ovenschaal en zet de preibuisjes rechtop. Duw de middenste kern uit de prei zodat je buisjes krijgt die je kan opvullen. Vul de buisjes nu met het rauwe gehakt. Dit gaat gemakkelijk met een koffielepel. (TIP: Het gedeelte van de prei dat je eruit duwt, kan je verwerken in soep bijvoorbeeld)
- Intussen maken we de tomatensaus: Fruit ui en look aan. Voeg de kleine blokjes wortel en de tomatenblokjes toe. Kruid met tijm, laurier, peper en zout. Laat ongeveer 15 min. pruttelen op een gemiddeld vuur tot de groenten zacht zijn, verwijder vervolgens het blaadje laurier en mix de saus glad.
- Giet de tomatensaus over en tussen de preibuisjes gevuld met gehakt. Zet ongeveer 25 min. in een oven van 180°C. Eventueel kan je de laatste 5 min. nog wat gemalen parmezaanse kaas over het geheel strooien. Haal uit de oven, bestrooi met nog wat verse peterselie of andere verse kruiden en serveer.
Tip: maak je dit gerecht met courgette, maak dan brede courgettelinten, blancheer ze 2 minuutjes en rol ze op met het gehakt erin. Gebruik je witloof, is het misschien gemakkelijker om ze eerst even te blancheren, ze vervolgens doormidden te snijden en op te vullen.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Vegetarische balletjes met currydip
Ik dacht onmiddellijk dat ik die vegetarische balletjes thuis ook maar eens moest uitproberen en zocht naar de specifieke benaming voor deze balletjes. Dat bleek GRÖNSAKSBULLAR te zijn. Bekt niet direct lekker. Ik gaf er mijn eigen toets aan, maakte er een lekkere currydip bij en testte dit uit als hapje bij het aperitief. Ze vielen onmiddellijk in de smaak, ongelooflijk lekker!!! Ook bij de kinderen was het een schot in de roos.
TIP: Je kan deze balletjes niet alleen als hapje geven, maar ook als hoofdgerecht, laat ze eenvoudigweg niet afkoelen. Of misschien wil je ze liever als hamburgertjes? Maak de balletjes wat groter en druk ze een beetje plat op de pan en serveer ze tussen een broodje. Opties genoeg en megalekker!
Ingrediënten voor ongeveer 20 à 25 balletjes:
- 1 ui
- 1 teentje look
- 150 g verse spinazieblaadjes, fijngesneden
- 2 wortelen, in piepfijne blokjes gesneden
- 1 langwerpige puntpaprika, in piepfijne blokjes gesneden
- 2 el olijfolie
- 1 blik kikkererwten van 400 g
- 1 kl bouillonpoeder
- 3 el kikkererwtenmeel of havermeel of bloem
- 1/2 koffielepel kurkuma
- peper
Ingrediënten voor de currydip:
- 1 el olijfolie
- 2 el witte balsamicoazijn
- 1 el tahin
- 1,5 dl kokosroom
- 1 el kerriepoeder
- 1 koffielepel kurkuma
- 1 el mosterd
- zout, peper
Bereiding:
- Snijd alle groenten in piepkleine blokjes
- Fruit ui en look aan in een pan, voeg wortel, puntpaprika en tenslotte spinazie toe en laat garen waarbij je af en toe omroert.
- Giet het sap af van de kikkererwten, doe deze in een blender samen met 1 el olijfolie en 1 el water, peper en zout. Voeg nu de gemixte kikkererwten bij de groenten in de pan en roer goed om tot alles goed vermengd is. Kruid met peper en een snuif kurkuma.
- Voeg tenslotte nog 3 el kikkererwtenmeel, havermeel of bloem toe en roer goed om.
- Haal van het vuur en laat even afkoelen.
- Als alles afgekoeld is, rol je balletjes en legt ze één voor één op een bord tot alles opgewerkt is.
- Neem een wokpan en doe er een goeie hoeveelheid olijfolie in zodat je een “frituutketeltje” krijgt. Bak de balletjes rond om rond kort bruin. Ze worden dus nog iets bruiner dan op de foto.
- Laat afkoelen.
- Doe alle ingrediënten voor de currydip in een blender en mix glad.
- Serveer de balletjes met de currydip.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Spaghettipompoen met kip, pesto en groentjes
Kennen jullie de spaghettipompoen? Tot over 2 jaar had ik er zelf ook nog niet over gehoord en deze was ook niet gemakkelijk verkrijgbaar maar hij wordt zo populair dat steeds meer supermarkten deze pompoen laten aanrukken.
Maar wat is het nu precies? Het is een geel-oranjeachtige, langwerpige pompoen waarvan het vruchtvlees in echte dunne spaghettidraden valt als deze gaar is, vandaar de naam. Het is zo mooi als je de draadjes los maakt met een vork, tot op de schil trouwens, en eens een lekker en origineel alternatief voor echte spaghetti. Je kan de spaghettipompoen trouwens zelf zaaien in de moestuin en dit rond de maand mei. Zorg wel dat je voldoende plaats hebt want deze kruipt lustig in het rond. Oogsten gebeurt in september. Weliswaar bewaart deze minder lang dan andere pompoenen. Het is dus aan te raden om deze binnen de maand na oogsten klaar te maken.
Mijn kinderen keken ernaar toen ik de pompoen aan het bereiden was en riepen dat ze dit zo “cool” vonden. Ze waren dus ook enorm gemotiveerd om dit te eten. Extra voordeel is dat het ook nog eens heel erg gezond is en je hebt meteen een enorme hoeveelheid aan groenten binnen.
Op mijn Instagram stories zette ik een filmpje van de pompoenen en vroeg daar aan de lezers of ze geïnteresseerd waren in het receptje of niet. 96% was geïnteresseerd en belofte maakt schuld dus geef ik ook meteen het receptje mee: spaghettipompoen met kip, pesto en groentjes. Diegenen die “ja” stemden of de fans van de spaghettipompoen, laat jullie nu maar horen :-).
TIP: Kan je echt geen spaghettipompoen vinden? Geen nood, je kan ook een kleine butternutpompoen nemen en bereiden met deze vulling. Het zijn dan weliswaar geen spaghettidraadjes maar het zal evenzeer smaken.
Ingrediënten voor 2 gemiddelde spaghettipompoen (voor 4 personen, één helft per persoon):
- 2 spaghettipompoenen
- olijfolie
- 1 teentje look
Voor de vulling:
- 1 ui, fijngesnipperd
- 600 g kipfilet, in blokjes gesneden
- 2 wortelen, in blokjes gesneden
- 1 rode paprika, in blokjes gesneden
- 1 citroen
- 2 lente-uitjes, fijngesneden
- zout, peper
Voor de pesto:
- 50 g basilicum
- 1 teentje look
- 2 el amandelpoeder (of gemalen amandelen)
- 20 g geraspte parmezaan
- 4 el olijfolie
- 1 el witte balsamico of wijnazijn
- 2 el water
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 190°C
- Snijd de spaghettipompoen doormidden en haal de zaadlijsten eruit met behulp van een lepel.
- Neem een bakplaat en beleg met bakpapier. Strijk de randen van het vruchtvlees in met olijfolie, look, kruid met peper en zout. Leg de pompoenhelften met de schil naar boven en bestrijk ook bovenaan met een dun laagje olijfolie. Laat 40 min. garen in de oven (afhankelijk van de oven. Je weet dat je pompoen gaar is als je met een vork het vruchtvlees kan losmaken)
- Maak intussen de pesto: doe alle ingrediënten in een blender of mix glad met een staafmixer.
- Nu bereiden we de vulling: Kruid de kippenblokjes, bak ze goudbruin en meng er vervolgens 2 el pesto onder en zet even opzij. Fruit nu de ui aan en voeg wortel en paprika toe. Laat zacht worden. Meng tenslotte de kippen-pestoblokjes onder het geheel en houd warm.
- Haal de helften uit de oven en maak het vruchtvlees los met behulp van een vork. (Opgepast, doe dit met een ovenwant want de helften zijn heet)
- Je kan alles losmaken tot op de schil. Druppel over elke helft wat citroensap, kruid met peper en zout. Doe nu de kippen-groetevulling bij de losgemaakte draadjes en meng onder elkaar. Werk af met de fijngesnipperde lente-uitjes en verdeel nog wat toefjes pesto over de vulling. Serveer.
- (Wil je het nog wat smeuïger, dan kan je eventueel nog wat kaas over het geheel raspen en dit nog even onder de grill zetten tot je een korstje krijgt)
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Filotaartje van vijgen, gorgonzola en walnoten
Je houdt ervan of niet… gorgonzola en andere blauwe kazen vallen niet altijd in de smaak bij iedereen. Ook ik moet eerlijk bekennen dat als ik een kaaschoteltje zie, ik niet zo gauw naar de blauwe zal grijpen. Maar er zijn wel degelijk uitzonderingen, in dit filotaartje van vijgen, gorgonzola en walnoten bijvoorbeeld. Deze kaas komt perfect tot zijn recht in combinatie met de zoete vijg die het sterke dat de gorgonzola wat kenmerkt volledig verzacht en perfect in evenwicht brengt.
Toen ik dit hapje maakte voor vrienden zei één ervan achteraf dat hij absoluut niet van blauwe kaas houdt maar zeker wel in dit hapje en dat hij het zelfs heel erg lekker vond. Geen excuus dus om dit niet uit te proberen, ik verzeker je dat het echt smullen wordt. Bovendien is het perfect voor grote gezelschappen klaar te maken. Je kan alles op voorhand in een muffinvorm klaarzetten en gewoon de vorm in de oven schuiven als je het wil opdienen. Ideaal!
Ingrediënten voor 6 filotaartjes:
- 1/2 rode ui, fijngesnipperd
- 5 vijgen, in blokjes gesneden, het steeltje verwijderd
- 4 el balsamicoazijn
- 3 walnoten, grof gehakt
- 1 el water
- tijm
- ong. 80 g gorgonzola, in blokjes gesneden
- olijfolie
- 6 velletjes filodeeg (ik neem steeds uit de diepvries)
Bereiding:
- We beginnen met het maken van de vijgencompote: fruit de rode ui aan in wat olijfolie en voeg de vijgenblokjes toe. Overgiet met de balsamicoazijn en het water. Kruid bij met tijm. Laat ong. 20 min. pruttelen op een laag vuur met het deksel erop, roer af en toe om, tot alles zacht geworden is en zich mooi vermengd heeft.
- Verwarm de oven voor op 180°C
- Als de vijgencompote klaar is, nemen we deze van het vuur.
- Neem de velletjes filodeeg en laat ze even ontdooien, ongeveer 10 min. Laat ze op elkaar open liggen. Het bovenste vel plooien we nu dubbel en dan nog eens dubbel. Je hebt nu nog een vierde van het grote vel. Het geeft niet als ze een beetje scheuren, als ze eenmaal geplooid zijn en uit de oven komen merk je daar niets meer van. De randjes van het geplooide vel wrijven we in met wat olijfolie met behulp van een keukenborsteltje. Draai om en wrijf ook aan de andere kant de randjes in met olijfolie en leg opzij. Doe hetzelfde voor de 6 velletjes.
- Duw nu de velletjes in een muffinvorm of een ramequinpotje (ik spuit ze eerst altijd even in met bakspray maar een heel dun laagje olijfolie kan ook). Als de velletjes iets te groot zijn kan je de vierkante hoeken een klein beetje bijknippen zodat de taartjes mooi openstaan. Doe nu 1 grote el van de vijgencompote in het vel, doe daarbovenop ongeveer 15 g gorgonzola en een beetje van de walnoten.
- Zet ongeveer 10 min. in een oven van 180° of tot de velletjes krokant zijn.
- Haal uit de oven en serveer meteen.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Pastinaaksoep met boschampignons
Herfstvakantie… ik heb lekker een paar dagjes vrijaf genomen om volop te genieten met mijn meisjes. Op schooldagen heeft iedereen het altijd razend druk met tal van activiteiten dat deze korte break een leuke verademing is. Toen ik gisteravond mijn laatste werkdag beëindigd had en naar huis reed leek het wel of de kerstdagen aan de gang waren. Er werd overal druk geshopt alsof de winkels minstens een week dicht gingen. Mij niet gezien in die massa, ik trok nog snel naar de Bioplanet om dit smeuïge pastinaaksoepje met boschampignons op tafel te brengen. Die pastinaakjes zullen mij echter nog enige tijd bijblijven want ik gleed heel elegant uit over het enige blaadje sla dat er op de grond te bespeuren viel en ging helemaal tegen de vlakte. Mijn hoofd zag zo rood als de bietjes die er ook lagen. Eén blaadje sla en één lompe val later maakte ik mij vliegensvlug uit de voeten. Het gevolg is wel dat ik dit bericht met één hand zit te typen want blijkbaar zijn er een paar vingers die de val ook heel levendig meegemaakt hebben en elke medewerking weigeren. Het pastinaaksoepje dat ik onhandig én met hulp bij het snijden in elkaar bokste, smaakte desalniettemin heerlijk. Pastinaak opgevrolijkt met kokosroom, citroen, boschampignons en peterselie… een zalige combinatie en meteen één van de eerste soepjes (er komen er nog aan), die ik jullie meegeef voor het kerstmenu. Zet eens deze vergeten groente die niet vergeten mag worden in de kijker.
TIP 1: Hou je écht niet van pastinaak, neem dan knolselder, heeft een vergelijkbare maar iets minder zoete smaak.
TIP 2: Op zoek naar nog meer feestinspiratie, klik hier
Ingrediënten:
- 500 g pastinaak, geschild en in plakjes gesneden
- 1 wit van prei, fijngesneden
- 1 ui of 2 sjalotjes, fijngesnipperd
- 2 teentjes look, fijngesnipperd (1 teentje in de soep, 1 teentje bij de champignons)
- 2 cm gember, fijngeraspt
- 1,5 liter groentebouillon
- 2 dl kokosroom
- sap en zeste van 1 citroen
- assortiment champignons (hoeveelheid naar keuze), in plakjes gesneden
- een handvol fijngesnipperde peterselie
Bereiding:
- Snijd alle groenten fijn zoals hierboven vermeld.
- Stoof ui, 1 teentje look en gember aan in wat olijfolie en voeg vervolgens het wit van prei en de pastinaken toe.
- Overgiet met de bouillon en het sap van de citroen. Laat 15 min. pruttelen op het vuur. Voeg na 15 min. de kokosroom toe en laat nog 5 min. pruttelen tot alle groenten gaar zijn.
- Mix de soep glad en houd warm.
- Fruit in een pan het andere teentje look aan, voeg de champignons toe en bak even aan. Voeg ten slotte de zeste (schil) van de citroen en de peterselie toe. Zet het vuur af.
- Schep de soep in kommetjes of warmtebestendige glaasjes en werk af met de champignons.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Zalm in kokos-citroenkorstje met wortel
Een feestelijk gerechtje waaraan je weinig werk hebt en zo goed als alles op voorhand kan klaarmaken als je bezoek hebt? Daar teken ik voor. Als er één gerecht is waar ik toch altijd een heel klein beetje zenuwen voor heb, dan is het het hoofdgerecht. Meestal kies ik voor een stukje vlees of wild (in het wildseizoen) of voor vis. Daar waar ik mij nooit vragen stel bij de garing, ben ik voor een groter gezelschap stiekem toch altijd een beetje bang dat het vlees of de vis net iets te ver gegaard zal zijn. Sommigen houden ervan om alles goed uit te bakken, ik heb alles heel graag mooi rosé.
Onlangs zaten we hier met een gezelschap vrienden aan tafel en ik koos voor een stukje zalm in kokos-citroenkorstje begeleid van een wortelpureetje en wat paddenstoelen. (Het assortiment van de paddenstoelen is op dit moment gewoonweg zalig en ik las trouwens in de krant dat paddenstoelen zo’n verzadigend gevoel geven. ) Toen ik de bordjes op tafel bracht werd er onmiddellijk gevraagd waar dat alles zo plots vandaan kwam want dat ik helemaal niet zo lang in de keuken geweest was. Ik antwoordde lachend dat de oven het werk voor mij gedaan had. Het wortelpureetje had ik op voorhand gemaakt, de vis ging in de oven en het enige dat ik op het moment zelf nog moest doen was wat paddenstoelen aanbakken.
Persoonlijk vind ik dit gerechtje perfect voor de aankomende feestdagen. Je kan alles op voorhand maken, het bordje oogt mooi en de smaken zijn ongelooflijk lekker. Wat wil een mens nog meer?
Ingrediënten voor 4 personen:
Voor de zalm in het kokos-citroenkorstje
- 1 grote graatloze zalmfilet (of zalmhaasje) van ongeveer 600 g
- 5 el geraspte kokos
- 50 g fijngemalen havermout of panko of paneermeel
- 1 teentje look, fijngeraspt
- sap van 1 citroen
- 2 el fijngesneden bieslook
- een 1/2 koffielepeltje kurkuma
- een snuifje zout en peper
- olijfolie
Voor het wortelpureetje:
- 1 kg wortelen
- 200 g paddenstoelenmix
- een stukje gember van ongeveer 2 cm
- 2 dl groentebouillon
- 2 el kokosroom of alpro soya cuisine
- een scheutje citroensap
- peterselie
- zout, peper
Bereiding:
- Meng alle ingrediënten voor het kokos-citroenkorstje met uitzondering van de olijfolie en de zalm in een kommetje.
- Snijd de zalm voorzichtig in vier mootjes maar laat ze tegen elkaar liggen Wrijf de bovenkant van de zalm in met wat olijfolie met behulp van een keukenborsteltje. Doe het kokos-citroenmengsel op de bovenkant van de zalm. Neem een ovenschotel, doe er een scheutje olijfolie in, strijk open met een keukenborsteltje en leg de 4 mootjes in de ovenschotel.
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Intussen maken we het wortelpureetje: schil de wortelen en snijd in stukjes. Doe samen met de gember, de groentebouillon, een scheutje citroensap, een snuifje zout en peper in een kookpot en laat garen op het vuur. Als de wortelen gaar zijn, mix ze dan glad en voeg vervolgens de 2 el kokosroom of alpro soya cuisine toe. Houd warm op een heel laag vuur.
- Zet de zalm gedurende ongeveer 10 min. in de oven op 180°C (afhankelijk van de oven maar moet nog wat rosé blijven vanbinnen).
- Bak intussen de paddenstoelenmix samen met een teentje look kort aan in wat olijfolie, kruid met peper en zout en bestrooi met wat fijngesnipperde peterselie.
- Haal de zalm uit de oven.
- Neem een bord, schik er een beetje wortelpuree en paddenstoelen op en leg het stukje zalm erbij.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Tartaar van scampi en mango
Klein maar fijn, dat zijn ze… amuses of hapjes… de glamoureuze entree op de rode loper. Valt het op dat ik zot ben van amuses? Ook in glaasjes zijn ze altijd een goed idee. Het presenteert leuk, als je het mij vraagt. Het enige jammere daaraan is dat je het werk dat je erin gestoken hebt, in één hap wegwerkt.
De laatste tijd is er regelmatig bezoek over de vloer gekomen, dus zijn er ook heel wat hapjes gemaakt en die ga ik vanaf nu geleidelijk aan met jullie delen. Velen denken er misschien nog niet direct aan maar Kerst komt weer met rasse schreden dichterbij. Stiekem heb ik er al ongelooflijk veel zin in. Binnenkort ga ik weer een kookmarathon aan om een heel kerstmenu uit mijn mouw te schudden en te fotograferen: van feestelijke hapjes tot dessert.
Deze tartaar van scampi en mango is alvast een eerste amuse. Het is een echt bommetje van frisse smaken die meteen alle papillen aanwakkeren. Zurig, zoet en zout worden hier gecombineerd en laten je alleen maar achter met de gedachte: hé, daar wil ik nog wel een hapje van.
Ingrediënten voor 8 kleine glaasjes:
- 16 grote scampi
- 1/2 mango
- 1/2 rode ui
- koriander (of bieslook indien je niet van koriander houdt)
- 2 el zure room
- sap van een 1 kleine citroen
- zout
- peper
- paprikapoeder
Bereiding:
- Pel de scampi, verwijder het darmkanaal en snijd in fijne blokjes (tartaar).
- Snipper de rode ui fijn en snijd de mango eveneens in blokjes.
- Doe de blokjes scampi en rode ui in een kommetje, meng en besprenkel met het citroensap, hierdoor zal de scampi “garen”. Zet een uurtje in de koelkast.
- Haal uit de koelkast, leg in een zeef en laat goed uitlekken zodat het overtollige vocht wegloopt. Doe terug in het kommetje, kruid met zout en peper en wat paprikapoeder en meng wat fijngesnipperde koriander onder het geheel (hou je niet van koriander, kan je ook voor bieslook kiezen)
- Meng in een ander kommetje de zure room, een paar druppeltjes citroensap en wat peper en zout.
- Verdeel de tartaar van scampi, mango, rode ui en koriander over glaasjes. Werk elk glaasje af met een beetje van het zure roommengsel en garneer met een blaadje koriander.
- Zet koud in de koelkast en haal een kwartiertje voor het serveren uit de koelkast.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Ovengeroosterde groenten met spinazie en feta
Houden jullie ook van die gerechten die in een handomdraai klaar zijn maar die zo heerlijk zijn dat je er kan blijven van eten? (meer…)
Hartig havermoutbroodje
Al heel lang was ik op zoek naar een lekker havermoutbroodje, een goeie hartige versie zonder gedroogde vruchten of zoete ingrediënten. Ik testte er heel veel uit maar ik was persoonlijk nooit helemaal tevreden: te droog, te hard, te zoet, te vast. Tot ik op het receptje stootte van Kris Verburgh. Dit was het eerste recept dat mij werkelijk aanstond en dus ben ik van daaruit vertrokken om er mijn eigen versie van te maken. Na verschillende testfases heb ik de samenstelling gevonden die het meeste bij mijn smaken aanleunt. Toen ik een feestje gaf, had ik ook verschillende broodsoorten of tafel gezet, waaronder dit broodje. Welnu, dat broodje was het enige dat opgegeten werd. Iedereen was er weg van met als gevolg dat er na 10 min. geen brijzeltje meer over was. Ik heb er snel nog een tweede in de oven geschoven… iedereen blij! Ik hoop dat dit bij jullie ook in de smaak valt. Heel lekker trouwens met mijn pompoentapenade.
Ingrediënten voor 1 broodje:
- 190 g havermeel of fijngemalen havermout
- 20 g kokosmeel/ kokospoeder (fijngemalen kokos)
- 50 g zaden naar keuze, ik neem 25 g sesamzaden en 25 g pompoenpitten + nog een klein beetje extra om bovenop het broodje te strooien voor het de oven ingaat
- 2 koffielepels bakpoeder
- 3 eieren
- 60 ml water
- 2 el olijfolie
- 2 el azijn
- 1/2 koffielepel zout
- 1 koffielepel rozemarijn (optioneel)
- 1 koffielepel oregano (optioneel)
- 1 kl lookpoeder (optioneel)
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 190°C.
- Meng in een kom havermeel met kokosmeel en de zadenmengeling. Voeg ook het bakpoeder toe.
- Klop in een ander kommetje de eieren los, samen met de olijfolie, het water, azijn, zout, kruiden en lookpoeder.
- Voeg dit geheel toe aan het meel. Roer alles heel goed om.
- Neem een bakvorm bv. van brood of cake (Ik neem een broodvorm maar deze is niet volledig gevuld. Het is eerder een plat, breed broodje) en bekleed volledig met bakpapier. Doe het geheel met behulp van een spatel in de bakvorm. Om het deeg mooi glad te duwen, maak je je spatel eerst even nat.
- Bestrooi met nog wat sesamzaadjes en een paar pompoenpitten.
- Zet 20 min. onderaan in de oven. Haal na 20 uit de oven maar laat eerst afkoelen alvorens uit de bakvorm te halen.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij gerust weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Kippenstoofpotje met pompoen
Ik heb intussen een klein vermoeden dat mensen gek zijn op stoofpotjes in de herfst en de winter (en ja zelfs daarbuiten). Een hele tijd terug poste ik hier een kalkoenstoofpotje dat ook nog eens heel snel klaar is. Welnu, dat stoofpotje wordt elke dag meer dan honderd keer bekeken. (Intussen is het meer dan 40.000 x bekeken geloof ik). Vandaar mijn licht vermoeden. Laat ik nu net dit weekend opnieuw zo’n heerlijk exemplaar gemaakt hebben. Zaaaaaaaalig gewoonweg!
Deze keer is het er eentje met kippenboutjes (of kippenbilletjes kan ook) en pompoen! Een mens moet zijn heerlijke pompoenen kwijt, nietwaar? En pompoenen, daar houden ook velen van… de pompoentapenade met zongedroogde tomaatjes die ik een paar dagen geleden postte was immers ook meteen een schot in de roos… omwille van de pompoenen, lijkt me. Welnu, stoofpotje + pompoen = een perfecte match!
Dit kippenstoofpotje vraagt amper voorbereidend werk en dan is het, tijdens een zalig pruttelen waarbij de geuren je gewoonweg doen watertanden, wachten tot de smaken mooi opgenomen zijn om vervolgens te kunnen genieten.
Ingrediënten voor 4 personen:
- 1 ui, fijngesnipperd
- 2 teentjes knoflook, fijngesnipperd
- 500 g pompoen in blokjes, pitjes en schil verwijderd
- 350 g paddenstoelenmengeling of boschampignons, in plakjes gesneden
- 6 à 8 kippenboutjes of 4 kippenbillen
- een handvol fijngesnipperde peterselie
- 2 cm gember, fijngeraspt
- 1 koffielepel kurkuma
- 600 ml kippenbouillon
- peper en zout
- olijfolie
Bereiding:
- Snijd alle groenten zoals aangegeven in de ingrediënten.
- Neem een grote, wat hogere pan. Bak de kippenboutjes of kippenbillen aan in olijfolie tot ze rondomrond mooi bruingebakken zijn. Haal vervolgens uit de pan.
- Fruit in de pan ui, look en gember aan. Bestrooi met kurkuma en laat de geur van de kurkuma vrijkomen.
- Voeg nu achtereenvolgens de pompoenblokjes en de champignons toe en stoof even aan.
- Overgiet met de bouillon en schik de kippenboutjes in de pan. Laat nu ongeveer 1 uur sudderen op een lager vuur of tot het vlees volledig gaar is.
- Eet je dit gerecht graag met quinoa of couscous, voeg dan 15 min. voor het einde van de kooktijd een grote kop toe. Het vocht zal lekker volledig opgenomen worden door de quinoa.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij gerust weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Pompoentapenade met zongedroogde tomaatjes
Hapjes? Mijn favoriete menugang. Ik vind het dan ook belangrijk dat de hapjes meteen een schot in de roos zijn, en die hoeven niet altijd even ingewikkeld te zijn. Tussendoor is een tapenade altijd lekker en een leuke bezigheid voor de tafelgenoten.
Nu het in de groetentuin van mijn ouders wemelt van de butternutten, prijs ik mij gelukkig want ik kon er deze lekkere tapenade mee bedenken. Ben jij ook dol op pompoenen of heb je zelfs pompoen in de moestuin staan, dan is dit een leuk alternatief op bv. de pompoensoep of de pompoentaart
Ik testte deze pompoentapenade dit weekend al even uit op een groepje vriendinnen en toen kreeg ik meteen de vraag wanneer deze op de blog kwam. Welnu, hier is ie dan. Ik hoop dat deze op menig aperitieftafeltje zal verschijnen.
Ingrediënten voor 1 pot pompoentapenade:
- 350 g butternutpompoen (neem 1 klein butternutje of 1 grote en verwerk de overschot in een pompoensoepje of vries in voor later)
- 1 sjalot of ui
- 1 a 2 teentjes look
- 6 halfzongedroogde tomaatjes op olie
- 2 el bieslook, fijngesneden
- 1 el sesamzaadjes
- 4 el olijfolie
- 4 el lauw water
- 2 el olie van de zongedroogde tomaatjes
- zout
- peper
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 200°C
- Snijd de sjalot in 4 partjes.
- Snijd de pompoen met de schil aan in grote stukken en verwijder de pitten. Leg met de schil naar boven op een bakplaat bekleed met bakpapier en overgiet met olijfolie (mag gerust wat meer zijn), kruid met peper en zout. Laat 20 min. roosteren in de oven. Leg 5 min. voor het einde de ui/sjalot en de look bij op de bakplaat en wentel even in de olie. Laat mee roosteren
- Haal na 20 min. uit de oven. Doe het geroosterde pompoenvlees, de ui/sjalot, de look, 3 zongedroogde tomaatjes, 4 el olijfolie en 4 el lauw water in de blender. Kruid met peper en zout. Indien je het nog smeuïger wilt, voeg dan nog lauw water of olijfolie toe (naar eigen smaak)
- Snijd de overige 3 zongedroogde tomaatjes heel fijn en snipper de bieslook en roer onder het mengsel uit de blender. Tot slot roeren we de sesamzaadjes en de 2 el olie van de zongedroogde tomaatjes onder het geheel.
- Doe in een weckpot of een mooie confituurpot.
- Lekker op een toastje, crackertje of op een stukje brood.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij gerust weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Frittata met geroosterde bloemkool, spinazie en geitenkaas uit de oven
Frittata is de Italiaanse benaming voor wat de Spanjaarden een tortilla noemen, een superdikke omelet waar je enorm mee kan variëren. Je kan er zelfs alle restjes uit de koelkast in kwijt. (meer…)
Gevulde portobello met gerookte zalm en ei
Zondagmorgen. De oudste dochter van 11 begint ook de kookkriebels te krijgen. (meer…)
Zoete aardappellasagne (zonder pasta) – nieuwe voedingsdriehoek
Een degelijke portie groenten op je bord, dat kan ik jullie verzekeren met deze zoete aardappellasagne. (meer…)
Gevulde vijgen met mozzarella en Gandaham uit de oven
Jippie, de vijgen zijn er weer. Nu ja, dat zijn ze in de meeste supermarkten vaak het hele jaar door maar ze zijn nu volop in het seizoen en dus op hun best. Ik heb ze in ieder geval al heel vaak in mijn winkelmandje gehad en dat zal de komende tijd ook zo zijn. Ben jij ook zo’n fan van vijgen? Stiekem hoop ik van wel want ik heb een aantal gerechtjes klaar waarin vijgen verwerkt zitten en die ongelooflijk lekker zijn. Een warme vijg net uit de oven kan zo ongelooflijk smaken… yum!
Als ik bezoek ontvang, geef ik bij de hapjes steeds een paar nieuwe probeersels maar ook altijd eentje uit het lijstje met hapjes waarop ik steeds kan terugvallen omdat ze in de smaak vallen bij iedereen en makkelijk te maken zijn. Deze gevulde vijgen met mozzarella en Gandaham maak ik in een mum van tijd op voorhand en als het bezoek er is, schuif ik ze eenvoudig in de oven. Een kwartiertje later zitten we te genieten van een heerlijk hapje/voorgerechtje. Al heel wat mensen hebben dit hapje trouwens al door mij geserveerd gekregen en telkens vielen de vijgen in de prijzen. Binnenkort bij jou ook?
Ingrediënten voor 4 personen:
- 4 vijgen
- 1 bolletje mozzarella
- 4 sneetjes Gandaham
- tijm (vers of gedroogd)
- balsamicocrème (of indien je dit niet hebt is balsamicoazijn ook goed, balsamicocrème is dikker van textuur)
- een snuifje zout en peper
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Snijd de mozzarellabol in 4 kwartjes.
- Neem de vijg. Deze moet mooi rechtop kunnen staan, dus indien dit niet mogelijk is, snijd een heel dun laagje van de onderkant van de vijg. Maak nu kruiselings 2 inkepingen in de bovenkant van de vijg (waar het steeltje zit), maar opgelet, snijd niet tot beneden. (Net ver genoeg om er een mozzarellabolletje in te laten vallen.)
- Laat een paar druppeltjes balsamico in de vijg.
- Laat nu een stukje mozzarella in de inkeping vallen.
- Neem een sneetje Gandaham, zet de vijg erop en wikkel het sneetje errond. Plaats nu elke vijg in een ovenkommetje. Kruid de vijg met de mozzarella met zout, peper en tijm. Werk af met nog een paar druppeltjes balsamico.
- Zet ongeveer 10 min. in de oven. Dien meteen op.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Aziatische garnalensoep
Deze Aziatische garnalensoep wordt ook wel Tom Yam Kung genoemd, alhoewel ik er zeker niet over ga strijden want ik ben nog nooit in Azië geweest, laat staan dat ik er een woord van begrijp. (meer…)
Yoghurtmuffins met havermout en chocoladestukjes
“Of ik nog een keer die heerlijke yoghurtmuffins wou maken”…dat was wat de oudste dochter mij vroeg. Vorig jaar maakte ik deze yoghurtmuffins met havermout, cranberries en chocoladestukjes aan de lopende band maar de laatste maanden waren ze, onder andere door de zomerse temperaturen, wat uit mijn gedachten gegaan.
Toen ik ze voor de eerste keer maakte voor een brunch was iedereen er wég van, ook de kinderen. De dag erna gaf ik er een mee aan de dochters naar school voor tijdens de pauze. ’s avonds zei de dochter direct bij het binnenkomen met een beteuterd snoetje: “Mama, volgende keer moet je er verschillende meegeven hoor. Iedereen vond ze zo lekker en ik had dus nog honger…” Ik lachte en was heel blij dat ze zo in de smaak gevallen waren bij de vriendjes omdat dit eigenlijk een veel gezonder tussendoortje is als wat er pakweg in de snoepkast ligt.
Om maar te zeggen dat ze het proberen waard zijn… en hopelijk zijn jullie er even dol op. Als je ze pas uit de oven haalt, smelt de chocolade zo in je mond….
Ingrediënten voor ongeveer 8 muffins:
- 150 g fijngemalen havermout of havermeel
- 100 g fijngemalen amandelen of amandelpoeder of amandelmeel
- 2 eieren
- 250 g (Griekse) yoghurt (liever voedselzandloper proof: gebruik dan een plantaardige yoghurt)
- 2 koffielepels bakpoeder
- 100 g cranberries, eventueel geweekt vooraf (of je kan ook rozijnen gebruiken)
- 50 g pure chocolade, fijngehakt
- 2 el gemalen kokos
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 190°C.
- Meng in een kom de gemalen havermout met het amandelpoeder, het bakpoeder en de gemalen kokos.
- Klop in een ander kommetje de eitjes los en meng met de yoghurt. Voeg toe aan het deeg.
- Voeg nu ook de cranberries en de stukjes chocolade toe en meng alles goed door elkaar.
- Verdeel het deeg over muffinvormpjes (indien je een grote muffinvorm gebruikt, spuit deze dan eerst even in met bakspray) en zet onderaan in de oven gedurende ongeveer 15 a 20 min tot ze bruin zijn (afhankelijk van de oven). TIP: wil je mooi gevormde muffins, maak je handen dan nat en rol de muffins op balletjes alvorens je ze in de vorm laat vallen.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij gerust weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Millefeuille van appel, camembert en hazelnoot
Terwijl ik stiekem nog gehoopt had op een zalig nazomertje, blijkt de herfst nu toch langzaam maar zeker zijn intrede gedaan te hebben. (meer…)
Gehaktballetjes tikka masala
Iedereen kent wel de kip tikka masala, maar hebben jullie ze al eens geprobeerd met gehaktballetjes? Superlekker! Een variatie op een klassiek gerecht dat toch een heel ander resultaat geeft, daar hou ik van. Bovendien gaan deze gehaktballetjes tikka masala erin als zoete koek bij mijn kinderen en de hubbie.
Tikka masala is eigenlijk een Indiase curry, een mix van kruiden en specerijen: masala betekent “kruidenmix” en tikka is een hindoe woord voor “klein stuk vlees”. Ik heb de kruiden die hoofdzakelijk aanwezig zijn in tikka masala verenigd in de saus, kruiden die meestal wel in het kruidenkastje terug te vinden zijn van de kookliefhebbers. De smaak ervan komt vrij door ze eerst goed te verhitten bij het maken van de saus en dan pas de overige ingrediënten toe te voegen. De gehaktballetjes werden gepimpt met een lekker, lichtpittig smaakje. Afgewerkt met een grote lepel yoghurt voor de smeuïgheid en wat korianderblaadjes is het helemaal top.
Tip: maak een dubbele portie saus, vries er ééntje in en volgende keer staat dit gerecht in een mum van tijd op tafel.
Ingrediënten voor 4 tot 6 personen:
De gehaktballetjes:
- 700 g (kippen)gehakt
- 1 ui
- 1 teentje look
- 1 groene chilipeper
- 2 cm gember
De saus:
- 1 grote ui, fijngesnipperd
- 1 à 2 teentjes look, fijngesnipperd
- 1 rood pepertje, fijngesneden (de zaadjes verwijderd indien je niet houdt van te pikant)
- 1 kl kurkuma
- 1 kl komijn
- 1 el garam masala
- 1 kl paprikapoeder
- 4 el amandelpoeder of gemalen amandelen
- 600 g tomatenblokjes
- 2 el tomatenpuree
- 1 el citroensap
- 250 ml kokosroom of ietwat dikkere kokosmelk
- 300 ml warme kippenbouillon
- 1 bosje koriander
- Yoghurt en wat extra koriander voor bij het opdienen
Bereiding:
- Mix de ingrediënten voor de gehaktballetjes (zonder het gehakt weliswaar), dus de ui, look, chilipeper en gember tot een groene pasta. Meng deze pasta met het gehakt en rol er balletjes van.
- Bak de balletjes goudbruin in een grote pan maar ze hoeven vanbinnen nog niet echt gaar te zijn want ze gaan nadien nog in de saus. Zet de balletjes even aan de kant en maak nu de saus.
- Fruit de ui en de look voor de saus aan in vetstof en voeg de chilipeper toe. Voeg ook de steeltjes van de koriander toe (de blaadjes hou je apart tot het einde om te garneren). Als alles zacht is voeg je de kurkuma, de komijn, het paprikapoeder, de garam masala toe en laat de smaken gedurende 2 à 3 min. vrijkomen. Voeg nu het amandelpoeder toe, roer even om en doe achtereenvolgens de tomatenblokjes, tomatenpuree, de warme kippenbouillon, de kokosroom en het citroensap erdoor. Laat 10 min. pruttelen. Voeg na 10 min. de gehaktballetjes toe en laat nog eens 10 min. pruttelen. Proef en kruid bij met peper en zout indien nodig.
- Serveer met een lepel yoghurt en koriander. Lekker met rijst.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij gerust weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Crème brûlée met chocolade
Daar zijn we weer en het lot had erover beslist dat dit net iets langer geduurd heeft dan voorzien…. (meer…)
Trifle van frambozen
Terwijl ik dit neerschrijf ben ik nog lui aan het nagenieten van een supergezellige zaterdagavond met vrienden die we bij ons thuis over de vloer gekregen hebben. De vaat staat nog torenhoog want de vaatwasser is over een paar dagen geleden ontploft en nu is het wachten op de nieuwe. De gerechten waren zoveel mogelijk op voorhand bereid zodat ik lekker kon meegenieten van de gesprekken.
Bij het opstellen van mijn menu ben ik soms radeloos omdat ik veel te veel dingen wil klaarmaken en ik bijgevolg niet meer kan kiezen. Daarom is het goed dat ik toch een aantal vaste gerechtjes heb waar ik steeds naar teruggrijp omdat ik weet dat ze bij iedereen in de smaak vallen.
Deze trifle van frambozen bijvoorbeeld mag altijd rekenen op lof en is dus een perfecte afsluiter van het menu: fris en licht met een vleugje limoncello. Als er kinderen bijzijn maak ik 2 schoteltjes, ééntje met limoncello voor de volwassenen, en ééntje zonder voor de kinderen. Ben je helemaal geen fan van limoncello, dan kan je deze ook gewoon weglaten. Ik koos hier voor een laagje frambozen maar je kan evengoed voor ander seizoensfruit gaan. De chocoladekrullen zorgen voor een lekkere crunch.
Een dessert op z’n best met een minimum aan werk.
Ingrediënten voor 1 trifle (ongeveer 4-6 personen):
- 250 g mascarpone
- 1 dl melk
- 1 bakje frambozen (maar kan bijvoorbeeld ook met ander fruit, bijvoorbeeld aardbeien)
- 2 sinaasappels (indien het hele grote sinaasappels zijn met heel veel sap, is 1 sinaasappel genoeg)
- 0,5 dl limoncello (maak je dit voor kinderen, laat de limoncello dan weg en gebruik iets meer versgeperst sinaasappelsap)
- 100 g lange vingers (afhankelijk van de grootte van de schaal)
- 2 el bloemsuiker + een beetje extra om bij afwerking te bestuiven
- sap en zeste (schil van een 1/2 citroen)
- 100 g pure chocolakrullen (ongeveer 70% vaste cacaobestanddelen) van goede kwaliteit, om te schaven
Bereiding:
- Pers de sinaasappels uit, meng met de limoncello en doe in een serveerschaal.
- Leg hierop een laag lange vingers op de bodem van de schaal.
- Meng in een kom de mascarpone met de bloemsuiker en de melk en roer los met een vork tot een egaal mengsel. Doe er de geraspte schil en het sap van de 1/2 citroen en klop alles goed door elkaar. Spreid het mengsel uit over de laag lange vingers.
- Bestrooi met de frambozen en de chocolakrullen.
- Zet de trifle in de koelkast om op te stijven.
- Zeef er, vlak voor je de trifle serveert, een beetje bloemsuiker over.
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Laat het mij zeker weten hier in een reactie of via facebook of Instagram (#truitjeroermeniet). Vind ik leuk!
Kip cacciatore
Ik moet wel te overmoedig geweest zijn toen ik in mijn vorige post de zomer en de zalige temperaturen bejubelde want ja, foetsie is de zomer opeens. (meer…)
Hartige crumble met zomergroenten
Binnen een paar weken trekken we eerst een weekje naar Catalonië, gevolgd door een verblijf in de Provence. (meer…)
Ricotta-geitenkaasrolletjes met zoetzure kerstomaatjes
Zoals beloofd in mijn vorige blogpost waar ik even mijn “opgekropt gemoed” wilde luchten, heb ik hierbij al een eerste zomers hapje. En wat voor één. (meer…)
Auberginelasagne met kippengehakt (zonder pasta)
3 maanden terug na die blogpauze, een ware rollercoaster … 3 maanden met veel leuke momenten maar ook een weg die niet altijd over rozen liep. (meer…)
Kabeljauw op Baskische wijze
Het Baskenland op zich telt meer sterrenchefs dan heel Spanje bij elkaar. Zegt genoeg zeker? (meer…)
Courgetti met ricotta, gerookte zalm en bieslook
De Italianen krijgen waarschijnlijk een flauwte bij het zien van dit gerecht want wat kan nu in hemelsnaam hun hemelse pasta vervangen. En toch is courgetti of courgetteslierten een echte hit bij ons. (meer…)
Aziatische garnalensalade
Ik hou van alle soorten keukens en ik lust ook alles, maar de Aziatische smaken hebben tegenwoordig echt wel een streepje voor. (meer…)
Hoeve-ijs in een korstje van chocolade, hazelnoten en koffie
Dit moet een van de snelste en makkelijkste dessertjes ooit zijn, maar eenvoudig betekent daarom niet minder lekker. (meer…)
Toscaans konijn met pancetta en rozemarijn
Konijn is al een favoriet van in mijn kindertijd. Niemand die zo lekker konijn kan maken als mijn mama. (meer…)
Gevulde puntpaprika met bloemkoolrijst en feta
Wie mijn blog volgt, zal wel al door hebben dat ik een zwak heb voor gevulde groenten. (meer…)
Fajita’s van kip
Al sinds mijn studententijd, en die ligt al eventjes achter mij, ben ik gek op fajita’s. Ik studeerde Spaans en onze prof, die uit Spaanstalig Amerika kwam, kon zo smakelijk en met een grappig Spaans accent vertellen over eten en de eetcultuur, dat het water je gewoon uit de mond liep. (meer…)
Vongole in papillot
Vorige zomer waren we in Italië samen met de zus en haar huisgenoten. De zus is volgens mij één van de grootste Italiëfans die ik ken. Ze vindt alles geweldig aan dit land en prees het uitvoerig. De Italiaanse keuken, daar hoefde ze mij al niet meer van te overtuigen want die draag ik al jaren hoog in het vaandel. Zo trok ze mij, een liefhebber van de Provence, over de streep om de zomervakantie daar door te brengen. (meer…)
Aziatische gehaktballetjes
Gehaktballetjes…ik had er nooit bij stil gestaan maar blijkbaar bestaan ze al eeuwen en waren ze in lang vervlogen tijden zelfs een luxeproduct dat enkel weggelegd was voor de betere klasse die woensdag toen ook uitriepen tot gehaktdag. Ik prijs mij dan ook gelukkig dat ik niet in de middeleeuwen geboren ben want met dit gerechtje maak ik iedereen in huis heel erg blij. (meer…)
Ovenschotel van kabeljauw met ricotta-kruidentopping en prei
Ik hoor vaak mensen zeggen: “Koken, dat is niets voor mij. Ik bak er letterlijk niets van.” Onlangs zei een vriendin mij dat zij één van die gevallen is: de erwten zien eruit als zwarte kooltjes, de saus kan je snijden, het zoutvat is erin gevallen, het vlees kan gebruikt worden als hamer,….
Hapje: Kwarteleitjes in een nestje van parmezaan, citroen en koriander
Eitjes rapen in de tuin, wie deed het niet graag… al ziet het er niet naar uit dat deze vreugde dit jaar voor de kinderen zal weggelegd zijn want regen komt hoogstwaarschijnlijk roet in het eten gooien. (meer…)
Havermout uit de oven
Goeiemorgen deze morgen! Tijd voor een weekendontbijtje. Of je nu bezig bent met gezond eten of niet, het doet er allemaal niet meer toe, havermout heeft intussen écht wel het stoffige vergeethoekje verlaten om een echte Instagram-ster te worden. (meer…)
Chocoladetaart met sinaasappel
Het dochtertje werd alweer 9 jaar (help, dit gaat veel te snel) en wilde heel graag een lekker dessert voor haar verjaardag. Het toeval wilde nu dat ik net een doos ontvangen had van Dr.Oetker met ingrediënten om een leuk paasdessert te maken. (meer…)
Quiche met appel, geitenkaas en Gandaham
’t Is een van die dagen… ik ben een beetje lui. Ook al sta ik heel vaak en lang achter de potten, vandaag niet…. Het liefste plofte ik gewoon in de zetel, knipte ik eens met mijn vingers en werd ik onmiddellijk op mijn wenken bediend. De kaboutertjes laten zich jammer genoeg niet zien. Geen zin om veel te koken maar toch honger… een razende honger…zin in alle smaken. Zoet, hartig en goed gekruid. (meer…)
Lente stoofpotje
Jippie, de lente is weer officieel in het land! En wel meteen op gepaste wijze want de zon schijnt! Hebben jullie ook meteen het gevoel dat je er weer helemaal tegenaan kunt door die zonnestralen, de langere dagen, de geur van de lente, de bloesems,…? Het leven kan soms zo simpel zijn…
Om de intrede van de lente op gepaste wijze te vieren, maakte ik dit zalige lente stoofpotje. (meer…)
Wortel-linzensoep met kokos
Kennen jullie ook die hongerdipjes om 11u ’s ochtends of ’s avonds voor de tv? Ik heb ze in ieder geval wel, de hele tijd door. De kast met snoepjes en snacks is dan wel heel verleidelijk en snel, maar dat gevoel achteraf… Om dit te vermijden voorzie ik zoveel mogelijk in soep. (meer…)
Quinoa ovenschotel met tomaat, spinazie en mozzarella
Het enthousiasme waarmee jullie mijn terugkeer op alle mogelijke manieren onthaald hebben was gewoonweg ongelooflijk. (meer…)
Curry van garnalen met kokos
“Wel of niet?” Miljoenen keren spookte die vraag door mijn hoofd. Moest ik doorgaan met mijn blog na een lange pauze of er definitief een streep onder trekken? Eens ik volledig hersteld was van de gezondheidsperikelen duwde ik de beslissing maandenlang voor mij uit. (meer…)
Mijn blog neemt een pauze
Het is intussen een jaar geleden… Truitjeroermeniet ging van start. Voor mij was het een beetje als mijn baby. Een baby die veel liefde en toewijding vergt en waar je met veel plezier al je vrije tijd insteekt, je hele ziel inlegt. En dat loonde ook…
Nooit gedacht dat ik op zo’n korte tijd zoveel lezers bij elkaar zou kunnen sprokkelen… Nooit gedacht dat ik zoveel mensen zou kunnen aanzetten om mijn gerechtjes te maken. Jullie wekelijkse mailtjes, berichtjes, reacties én likes, ze waren hartverwarmend. Ze gaven mij de motivatie om verder te gaan, te verbeteren, mijn blog uit te bouwen tot wat hij geworden is. Daar wil ik jullie dan ook van harte voor danken.
Ik bleef doorgaan, als een sneltrein, dag en nacht, met de nodige gezondheidsperikelen tot gevolg. Mijn geest was enkel nog vervuld van recepten en bereidingen want gewoon recepten overnemen was niet echt mijn ding. Ik stond plots veel minder stil bij de dingen, de kinderen moesten al wat vaker hun plan trekken, uitstapjes moesten wijken om de receptjes, de bijhorende foto’s en tekstjes allemaal op tijd klaar te krijgen.
Als je blog een heel klein beetje je leven overneemt, dan kan je twee dingen doen: tevreden zijn en verder gaan of een stapje terug zetten. Een kinderstemmetje dat vraagt: “Mama, heb je vandaag eens tijd om met ons een spelletje te spelen?”. Bam, een moederhart dat breekt. Een tripje naar Argentinië en de aanhoudende gezondheidsperikelen hadden voor mij heel ingrijpende gevolgen. De blog werd even gelaten voor wat hij was en ik genoot zorgeloos van elke minuut. En dan heb je plots tijd om na te denken: “Ga ik door of niet?” Twijfel… Radeloosheid… Pro’s en contra’s afwegen… “Wat als ik de verkeerde beslissing neem?” Of komen deze bedenkingen voort uit een lijf dat al een tijdje niet meer mee wil?
Ik voel dat ik even een pauze moet nemen zonder alle deuren te sluiten. Misschien wil ik er over een aantal weken weer volop invliegen. Gunnen jullie mij dus even deze pauze om alles eens goed te laten bezinken? Mag ik terugkeren als ik daar zin in heb? Ik dank jullie voor het voorbije jaar, het is fantastisch en verrijkend geweest.
Liefs,
Trui xxx
Gevulde appeltjes uit de oven met kip en geitenkaas
Naast mij liggen de koffers open en het bed ligt nog vol met kleren bezaaid. Morgen trek ik naar warme oorden. Met Kerst had manlief een verrassing klaar. Ik kreeg een kaartje dat er op het eerste gezicht uitzag als een bonnetje. Ik zag staan “Goed voor een tangoles” en toen ik het kaartje omdraaide stond er “in Buenos Aires”. Ik wist even niet goed meer waar ik het had. Gemengde gevoelens. Enerzijds vreugde om een stukje van Argentinië te kunnen verkennen en mee te gaan op het latinoritme, anderzijds een beklemmend gevoel omdat ik mijn twee dochtertjes even moet achterlaten. Noem mij oubollig of een overdreven moederkloek, voor mij persoonlijk is het toch enigzins een reisje waarbij ik mijn armen of benen achterlaat of iets dergelijks aangezien een groot deel van mij toch voortdurend aan mijn meisjes zal denken. Enfin, de dag is aangebroken, een terugweg is er niet meer, let’s enjoy Buenos Aires met de exotische temperaturen (o jawel, ze geven 32 graden). Het zal hier op de blog dus eventjes wat stiller zijn (iets meer dan een weekje) maar nadien voorzie ik jullie uiteraard van een leuk en uitgebreid verslag van deze bruisende stad mét receptjes natuurlijk. Ik hoop dat jullie dat leuk vinden.
Tot dan heb ik nog een heel lekker receptje voor jullie dat ik het voorbije weekend klaarmaakte en voor iedereen een voltreffer was: gevulde appeltjes uit de oven met kip en geitenkaas. Je kan dit eigenlijk zien als een originele variant van kip met appelmoes/appelcompote. De geitenkaas zorgt hier voor het bijzondere accent. Mijn jongste dochter, die niet zo’n fan is van geitenkaas, vond het heerlijk. Zegt genoeg, toch? Hou je echt niet van geitenkaas, dan kan je het vervangen door verse kaas (type Philadelphia).
Ingrediënten voor 4 personen:
2 à 3 jonagoldappels per persoon, 1 fijngesnipperde sjalot, 3 kipfilets in kleine blokjes gesneden, een paar takjes (citroen)tijm, sap van 1 citroen, 100 g geitenkaas (ik gebruikte hier de smeerbare versie zodat het smeuïger is), peper, zout, olijfolie
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Snijd het hoedje van de appels af. Hol de appel volledig uit, maar zodanig dat hij nog mooi stevig staat en zorg dat de bodem dicht blijft. Uithollen kan je met een lepeltje dat je gebruikt om bolletjes uit de meloen te halen. Je vindt het in de supermarkt. Het heet een meloenlepeltje. Hiermee gaat het heel makkelijk. De vulling houden we apart (met uitzondering van de bolletjes waar het klokhuis in zit). De vulling snijden we vervolgens fijn en laten we zacht worden op een laag vuur, tot een compote.
- Strijk de binnenkant en de bovenste rand van de appels in met citroensap zodat ze niet onmiddellijk bruin worden. Doe een dun laagje olijfolie in een ovenschaal en schik de appels erin. Zet ze ongeveer 8 min in een voorverwarmde oven van 180 graden.
- Fruit intussen de sjalot aan in wat olijfolie en bak de met peper en zout gekruide kleine kippenblokjes goudbruin. Voeg nu wat verse tijm toe.
- Neem de uitgeholde appels uit de oven en doe wat kippenblokjes in de appel. Daarboven komt een laagje appelcompote. Sluit af met kippenblokjes. Werk af met wat geitenkaas en wat tijm. Vul zo alle appels. Schijf de appels met de vulling nu 5 min. in de oven tot de kaas wat gesmolten is en serveer.
Dit gerecht is voedselzandloperproof
Andere hoofdgerechten vind je hier
Andere kindvriendelijke gerechten vind je hier
Eenpansgerecht van eieren in lichtpittige groenten
De dagen dat ik naar kantoor ga, moet het allemaal snel, snel gaan en heb ik vaak zelfs geen tijd om rustig mijn ontbijt thuis te nemen. Vandaar dat ik vaak mijn ontbijt zit te verorberen in de files, tijd zat. Dat gaat dan tussen wat boterhammetjes of een kommetje havermout. Na een week schipperen tussen boterhammen en havermout ben ik vaak toe aan wat variatie in het ontbijt, zoals dit eenpansgerecht van eieren in lichtpittige groenten. Dit gerecht zou officieel de naam “shakshuka” meegekregen hebben, maar dat bekt niet zo gemakkelijk. Ik kende het gerecht ook éérder dan de naam. Niemand weet precies waar het precies vandaan komt maar feit is dat dit gerecht overal ter wereld gegeten wordt, waarbij elk land zijn eigen accenten toevoegen. In Turkije noemen ze het “Menemen” en in Mexico “Huevos rancheros”. Veel woorden om tot de essentie te komen van deze eenvoudig maar lekker vullende schotel: aangestoofde groentjes waarin kuiltjes gemaakt worden om de eitjes erin te breken. Zalig! Ik eet het soms als ontbijt maar je kan het eigenlijk op elk moment van de dag eten. Het is eveneens een perfecte lunch en persoonlijk vind ik het zelfs lekker koud. Geef het je eigen accent. De basis bestaat uit tomatenblokjes op smaak gebracht met verse kruiden en eitjes. Ik voegde hier o.a. nog courgetteblokjes aan toe, maar je kan deze evengoed vervangen door paprika’s of champignons of zelfs bonen. De echte Bourgondiërs kunnen er zelfs wat blokjes spek of kip aan toevoegen en dan kan je er gegarandeerd stevig tegenaan. Dit gerecht maak je klaar in ongeveer 25 minuten.
Thaise kippensoep
Al van kindsaf behoorde kippensoep tot mijn lievelingssoepen. Er ging bij ons thuis geen dag voorbij zonder soep en als het kippensoep was, dan sprong ik een gat in de lucht. Mijn mama was wel altijd bezig met een of andere kip af te koken om een heerlijke, verse bouillon te maken want bouillonblokjes, daar deed ze liever niet aan mee. Ik laat dat gedeelte weliswaar meestal aan mij voorbijgaan en vind die bouillonblokjes of gevogeltefond heel handig. Daar waar ik vroeger de voorkeur gaf aan traditionelere kippensoep, ben ik nu wèg van Thaise kippensoep. Thaise kippensoep of Tom Kha kai verenigt heel wat van mijn favoriete smaken: citroengras, kokosmelk, kip en koriander. Het leuke aan dit gerecht is dat het eigenlijk een maaltijdsoep is en dat je dus in heel korte tijd aan tafel kan. Fris door het citroengras, romig door de kokosmelk en licht pittig door het chilipepertje. Een aanrader! (meer…)
Gevulde portobello met zongedroogde tomaatjes, spinazie en mozzarella
Hoewel ik dol ben op koken en ik mijn kinderen graag lekker en gezond eten voorzet, laat ik het op vrijdagavond soms ook wel eens hangen. Doodmoe van de werkweek en de daarbijhorende beslommeringen, heb ik ook niet altijd evenveel zin om nog uitgebreid te staan koken. Af en toe wordt zelfs gezondigd met lekkere frietjes van de frituur (hé, ik ben ook maar een Belg) of een pizza. Die pizza’s zijn dan vaak zo zout dat ik met een liter bluswater nog niet genoeg heb. De tijd dat je staat te wachten op je pizza kan je dus evengoed besteden aan een gezonde variant ervan, die voor mij persoonlijk minstens even lekker is en klaar is in 25 minuutjes (5 minuutjes voor de bereiding en 20 min. in de oven), waarbij de pizzabodem vervangen wordt door een portobello (een reuzenchampignon, te koop in de supermarkt). Die portobello’s kan je dus vullen met jouw favoriete pizzabeleg, laat je fantasie gerust de vrije loop en wees achteraf even voldaan (want ze vullen heerlijk) en fier dat je kunnen weerstaan hebt aan een fastfood-bui. De versie die ik maakte is er eentje met een gekruide tomatenbodem, half zongedroogde tomaatjes, spinazie en mozzarella. Zooooo lekker! (meer…)
Ovenschotel met gehakt, wortel en mozzarella
Hebben jullie ook zo je goede voornemens? Het grappige is dat ik rondom mij minstens 5x per dag hoor dat het nu gedaan is, “de riem toe, op dieet”, ofwel het voornemen om gezonder te eten. Bij voorkeur worden ook de loopschoenen nog eens uit de kast gehaald of kunnen we de fitness verblijden met een gloednieuw abonnement, in de hoop dat de goede voornemens stand houden deze keer. Dat diëten kan je gerust achterwege laten, een beetje gezonder en wat meer met mate is al goed genoeg, en daar wil ik jullie ook dit jaar zeker bij inspireren. Na alle feestelijkheden met culinaire hoogstandjes kunnen eenvoudige gerechten geweldig smaken. Daar waren mijn kinderen het mee eens. Ook ik heb soms nood om wat minder achter het fornuis te staan en dan is deze kindvriendelijke ovenschotel met gehakt, wortel en mozzarella perfect. Weinig werk en zoveel smaak. (meer…)
Bessenbavarois
2016, daar ben je dan! Is het mogelijk om alle vreugde van 2015 te bewaren en alle leed dit jaar te schrappen? 2016, geef je mij het magische recept voor alle dagen zon, vrede, liefde, vriendschap en gezondheid, zodat ik dit op mijn beurt dit jaar kan delen met mijn lezers? Ach, was het maar zo simpel. Toch moeten we als mens soms door woelige wateren om even met de neus op de belangrijke dingen in het leven gedrukt te worden. Hoe dan ook, ik wens dat al jullie dromen mogen uitkomen in 2016 en dit zou geen foodblog zijn mocht ik de culinaire momenten niet hoog in het vaandel dragen. Dit jaar zullen hier weer gezonde receptjes, ovenschotels, kindvriendelijke gerechten, hapjes,…. aan bod komen, maar starten doen we met een dessertje: een bessenbavarois. Een vederlicht genot dat heel fris smaakt. Gelukkig Nieuwjaar! (meer…)
Scampi met zoetzure tomaatjes en basilicum-peterselievinaigrette
2015 loopt op zijn laaste benen. Net zoals elk ander jaar is dit een jaar geweest van zowel vreugde als verdriet, ongeloof, verbijstering en sprankelende momenten. Kleine dingen die zoveel plezier kunnen brengen. Gebeurtenissen die onze nietigheid in dit bestaan benadrukken. De balans wordt opgemaakt en we kunnen alleen maar hopen dat 2016 opnieuw heel wat verrassingen, en dan liefst heel veel leuke, in petto heeft. Voor mij was het het jaar waarin ik mijn blog startte, er een nieuwe wereld voor mij openging, waarin ik ontzettend veel geleerd heb op heel wat vlakken, mezelf een paar keer tegengekomen ben maar ook heel wat nieuwe mensen leren kennen heb. 2015 was dus heel verrijkend. Ik ben ervan overtuigd dat dit voor elk van jullie ook het geval is en dat de lijstjes met goede voornemens lang zijn. 2015 wil ik dan ook graag afsluiten met een voorgerechtje dat ik maakte voor kerst en een aaneenschakeling is van heerlijke smaken: scampi met zoetzure tomaatjes en basilicum-peterselievinaigrette. Eenvoudig en speciaal tegelijk want de combinatie zorgt voor verrassingen, net zoals het leven.
Hartige tiramisu van bloemkool
Niet te geloven dat Kerst alweer voorbij is. De gezelligste periode van het jaar is halfweg en dat is eraan te zien ook. Manlief heeft zich dit jaar compleet vergist van soort bij het kiezen van de kerstboom en dus beginnen de takken nu al lichtelijk af te hangen en hebben we dagelijks de geneugten van dwarrelende naalden op de grond, vooral als de kat er eens goed met zijn staart doorheen gaat. Hopelijk houdt de boom nog een paar dagen stand en haalt hij het einde van het jaar want hier valt jammer genoeg niet te reanimeren. Intussen is het uitkijken naar oudejaar. Bij ons is het zo de gewoonte om op oudejaar de taken wat op te splitsen. De menugangen worden verdeeld over de koppels en iedereen maakt ook één hapje. Deze hartige tiramisu van bloemkool wordt mijn inbreng. Aangezien ik zelf niet zo’n zoetebek ben, probeer ik voortdurend op zoek te gaan naar een hartige variant van zoete bereidingen. Na de pancakes en het kaastaartje is het deze keer de beurt aan de tiramisu. Een verrassend, licht en smaakvol glaasje met laagjes van krokante blini’s, een smaakvolle bloemkoolzalfje en lompviseitjes. Dit hapje kan je de dag voordien volledig klaarmaken. (meer…)
Zalmtartaar op Thaise wijze
Ik ben altijd al dol geweest op tartaar, of dat nu van zalm, tonijn of witvis is, maakt niet uit, als ik door een magazine blader en ik zie zo’n verrukkelijk torentje staan, ben ik verkocht. Niet te veel poespas, ze zijn zo lekker op voorhand te maken en de smaken zijn meestal heel puur. Ben jij een last-minute type dat zorgeloos door het leven fladdert en een paar uur voor een etentje nog helemaal geen idee heeft wat te maken voor je gasten, dan is dit gerecht jouw vriend. Deze zalmtartaar op Thaise wijze heeft het allemaal: lekker, heel frisse smaken, 15 minuutjes in de keuken en je tovert meteen een heel smaakvol voorgerecht op tafel. (meer…)
Gevuld kalkoengebraad
Ik beken, deze dagen kan ik enorm genieten van de melige kerstfilms. Vaak hebben ze weinig inhoud maar de beelden brengen steeds een nostalgisch gevoel in mij naar boven dat ik niet wil missen. De reuzenkalkoens die ze daarin ten berde brengen doen mij telkens zo watertanden dat ik mij het hele gebeuren niet zonder zou kunnen voorstellen. Of het nu gaat over een gigantisch opgevuld exemplaar, een stoofpotje of een gevuld gebraadje, het smaakt altijd heerlijk. Wil je graag zo weinig mogelijk werk, dan is dit gevuld kalkoengebraad een aanrader. De heerlijke vulling wordt op voorhand klaargemaakt, het geheel wordt opgebonden met keukentouw en de oven doet de rest eens de gasten er zijn. Zo simpel kan het zijn. Heb je nog twijfels over je feestmenu, klik dan zeker eens hier waar ik alle feestinspiratie samengebracht heb. Ik hoop dat er een “Truitjeroermeniet” op jullie feestdis mag verschijnen.
TIP: Liever een originele, zalige “exotischere” vulling van scampi en mango? Klik dan hier voor mijn recept van kalkoengebraad met vulling van scampi en mango
Ingrediënten voor 6 personen:
- 1 kg kalkoengebraad
- 300 g (kippen)gehakt
- 50 g gedroogde veenbessen
- 90 g kastanjechampignons
- 2 el fijngehakte peterselie, olijfolie, peper, zout
Voor het sausje:
- 2 dl gevogeltefond of gevogeltebouillon
- 1 dl rode wijn
- 1 dl rode porto
- 1 el vloeibare honing
- een scheutje balsamicoazijn
- 2 el aalbessengelei
- maïzena
Bereiding:
- Verwarm de oven voor op 180°C.
- Snijd het kalkoengebraad horizontaal open zodat je een mooie rechthoek verkrijgt of vraag het aan je slager.
- Maak de vulling: Snijd de champignons heel fijn. Meng het gehakt met de veenbessen, de fijngehakte champignons en peterselie.
- Leg de vulling op een lijn te midden van het gebraad en rol in de breedte op zodat je de langst mogelijke rol hebt. Bind dicht met keukentouw
- Neem een ovenschotel en leg het opgebonden gebraad erin. Overgiet met een goede scheut olijfolie en kruid met peper en een beetje zout.
- Zet 50 min. in een oven van 180°C. Arroseer (overgiet) het gebraad wel ongeveer om de 10 min. met wat braadvocht zodat dit vochtig blijft.
- Maak intussen het sausje: Doe de gevogeltefond in een pannetje. Voeg de overige ingrediënten toe. Laat even doorkoken zodat de alcohol verdampt. Als laatste voeg de maïzena toe tot de saus de gewenste dikte heeft.
- Haal het gebraad uit de oven en snijd in plakjes. Dien op met de saus.
TIP: Lekker met verse veenbessen en gratinaardappeltjes.
Scheermesjes met venkel en citroen
Joepie, daar is ze eindelijk, die kerstvakantie. Er werd hier deze ochtend in huis een vreugdedansje gemaakt door de kinderen want ze keken er naar uit. Kerstfeest, later opblijven, uitstapjes,… eventjes geen verplichtingen meer. Dat was de laatste dagen ook al merkbaar want er was meer dan een kanon nodig om ze nog tijdig in bed te krijgen. Ze argumenteerden volop dat de toetsenweek toch voorbij was, maar toen ik zei dat ze ook die laatste dagen beter niet moe als een hond in de klas konden zitten, werd dit gevolgd door een gigantisch gezucht en geblaas. Na een leuk kerstfeest op school worden de boekentassen even ver weg gezet en kunnen we de vakantie induiken. Die duik gaat gepaard met een zalige starter, namelijk scheermesjes met venkel, op smaak gebracht met verse kruiden en geblust met citroen. Als hapje of als voorgerecht, warm of koud, dit past perfect op de feesttafel. Een smaakbom die je klaarmaakt in ongeveer 15 min. (meer…)
Brandade van kabeljauw met saffraansausje
Wild of gevogeltje zullen menig feestdis eer aandoen de komende periode. Maar misschien ben jij daar helemaal niet “wild” van. In dat geval is deze brandade van kabeljauw met saffraansausje vast en zeker iets voor jou. Brandade is eigenlijk een oud en eenvoudig recept voor een smeuïg geheel van gepureerde aardappelen met vis. De smaken zijn echter ongelooflijk en het is niet eens zo moeilijk om van dit simpel gerecht iets feestelijks te maken door toevoeging van een aantal lekkere ingrediënten. Draai er bijvoorbeeld wat waterkers door, een saffraansausje en een toefje lompviseitjes doen de rest. Hiermee kan je zelfs de allerkleinsten smakelijk vis doen eten. Dit gerecht kan als hoofdgerecht maar ook als voorgerecht als je een iets kleinere portie geeft. Met uitzondering van het opwarmen als de gasten er zijn, kan je dit gerecht volledig op voorhand maken. (meer…)
Trifle van witte chocolade en blauwe bessen
Iedereen heeft waarschijnlijk stilaan een idee van wat er precies op de feesttafel moet komen. Vandaag voeg ik daar graag nog een dessertje aan toe. Ook al zitten onze maagjes misschien al goed vol na een volledig menu, voor een dessertje houden de meeste mensen wel een gaatje vrij. Ik gaf eerder al een suggestie voor een licht dessert met de taart van citroenmousse met frambozencoulis maar misschien hou jij meer van een snel maar toch indrukwekkend dessertje. Deze trifle van witte chocolade maak je immers klaar in ongeveer 20 min. en de smaak is ongelooflijk. Laagjes zijn altijd een goed idee en de zuurheid van de besjes gaan perfect samen met de zoete smaak van de witte chocolade. (meer…)
Terrine van geroosterde tomaat, pesto, mozzarella en Serranoham
Heb jij binnenkort een heel groot gezelschap over de vloer? Dat is niet onwaarschijnlijk met de feesten in aantocht en de daarbijhorende eetpartijen. Zit je te kniezen over wat je je gezelschap moet voorschotelen zonder in de steeds terugkerende formules te vervallen? Je hebt zin om ook mee te klinken, je wil dat ene verhaal niet missen en al zeker niet de hele avond in de keuken doorbrengen… In dat geval is deze terrine van geroosterde tomaat, pesto, mozzarella en Serranoham een heel goed idee. Een vleugje Italië in de winter… met de feesten kan en mag alles. Velen zijn er dol op en de smaken zijn super. Bovendien is er absoluut niets moeilijk aan en je maakt het gewoon snel de dag ervoor. Zet deze terrine op je feestmenu, klink gezellig een glaasje mee en mis vooral geen enkel nieuwtje.
Visballetjes met een pittige limoendip
Om deze balletjes wordt echt gevochten in dit huis en wel door mijn kinderen. Toen ze jonger waren hadden ze bij bezoek vaak een aangepast menu met aangepaste hapjes. Meestal waren dit dan zelfgebakken kippenboutjes, nog steeds een topper in huis. Toen ze iets ouder werden, stonden ze met hun neus naast ons bord en vroegen ze om te proeven. Vaak was ons bord dan al leeg alvorens wij er iets van gegeten hadden. De beslissing was dus snel gemaakt, iedereen eet hetzelfde, groot en klein, en er wordt ook altijd voor gezorgd dat er minstens één hapje tussen zit dat ze heel graag lusten. Deze visballetjes zijn er zo een van. Willen jullie je kids ook graag vis doen eten, probeer het dan eens met deze visballetjes. (meer…)
Eendenborst met honing-abrikozensausje en wortel
Eendenborst, of zoals de Fransen het zo chique zeggen “magret de canard”, is één van mijn favoriete soorten vlees. Ik associeer het zowel met de zomer als met de winter. Zijn we in de zomer in de Provence, dan eten we het vaak bij een piepkleine slagerij die ook een klein terras heeft en dit als enige schotel aanbiedt. We krijgen dan grote plakken eendenborst met lekkere Provençaalse groenten aan mini-prijzen. In de winterperiode vind ik eendenborst dan weer heerlijk op een totaal andere manier. Ik maak het heel vaak klaar want de jongste dochter is er echt verzot op en dan nog liefst met een fruitaccent. Dat komt allemaal terug in deze eendenborst met honing-abrikozensausje en wortel. Het sausje is goddelijk en we maken het geheel af met ovengebakken aardappelblokjes. Een ideaal hoofdgerecht voor de feestperiode dat je voor het overgrote gedeelte op voorhand kan maken. (meer…)
Taart van citroenmousse en frambozencoulis
Als je langs de huizen rijdt, begint de kerstdecoratie langzaam maar zeker op gang te komen. Zalig en het toppunt van gezelligheid. De komende dagen duiken wij zeker en vast ook die zolder op om het huis volledig onder te dompelen in kerstsfeer. Als ik iets doe, dan ga ik direct “all the way”, dat wil zeggen dat er kerstaccenten te vinden zijn in elke ruimte van het huis en dat de hubbie, tot zijn grote plezier, ook buiten overal lichtjes mag ophangen die dan lustig kunnen meebewegen op de wind. Elk jaar opnieuw wordt er gesakkerd (vooral de hubbie dan) maar zijn we uiteindelijk toch tevreden over het eindresultaat en genieten we er met volle teugen van. Voor kersthapjes heb ik jullie al een paar ideetjes gegeven en er zijn er ook nog in aantocht. Tijd om ook eens aan het kerstdessert te denken. Je kan natuurlijk gaan voor de traditionele kerstbûche maar daar ben ik persoonlijk niet zo’n fan van. Ik hou het meest van luchtig en fris. Ik ga deze kerst dus voor een citroenmousse bedekt met een frambozencoulis. Ik gebruikte hier een rechthoekige vorm (29 cm x 16 cm) maar een ronde vorm kan natuurlijk ook perfect. (meer…)
Vichyssoise met rivierkreeftjes en zalmeitjes
Vichyssoise is een echte klassieker. Het is een chique benaming voor een koude preisoep die vaak gepimpt wordt door toevoeging van een visaccent, in dit geval rivierkreeftjes en zalmeitjes, en bieslook. Over de oorsprong van de soep wordt nog al eens getwist. Sommigen beweren dat dit gerecht ontstaan is in Amerika, anderen beweren dat het een Franse uitvinding is. Een twist waar niemand ooit uitgeraakt, net zoals bij ons de discussies omtrent het onstaan van frietjes zullen blijven bestaan. Amerikaans of Frans, het is in mijn ogen een heerlijkheid die ik graag aan de feesthapjes toevoeg. Lekker makkelijk, je kan het op voorhand bereiden en geserveerd in een klein kommetje en mooi gegarneerd verdient dit gerechtje zeker ook een plaatsje op de feesttafel. (meer…)
Verse lasagneschijfjes gevuld met ricotta, parmaham en basilicum
Een pastagerecht smaakt altijd, toch? Als ik morgen om één of andere reden geen vlees of brood meer kan of mag eten, dan zal ik daar niet zoveel moeite mee hebben, maar een goeie pasta van tijd tot tijd, dat zou ik niet kunnen missen. De improvisatie van het moment kwam voort uit onze reisplannen voor volgende zomer. Die gaat namelijk richting Umbrië. Aangezien ik nu al weet dat ik de vele Italiaanse heerlijkheden niet met mate zal kunnen eten en dat ik op zo’n moment evenmin mate zal hebben als het op een wijntje aankomt, weet ik ook dat mijn kleren plots heel strak zullen zitten. Duizenden Italiaanse zonovergoten foto’s en filmpjes later, vond ik dat het tijd was om nog eens een pastaschotel op tafel te brengen die weer net iets anders is: verse lasagneschijfjes gevuld met ricotta, parmaham en basilicum. De lasagneschijfjes maakte ik door verse lasagnevellen op elkaar te leggen, daar (grote) rondjes uit te steken om ze vervolgens op te vullen. Eigenlijk het principe van ravioli, maar dan in een rondje. Je kan de lasagneblaadjes ook zelf maken maar zonder een goede pastamachine of heel wat manskracht is het toch niet evident om die pastavellen plat genoeg te krijgen. Ik kocht ze dus in de supermarkt en dat heeft mij heel wat werk uitgespaard. De smaak is echt heerlijk!
Carpaccio van Sint-Jacobsnoten met yoghurt-mierikswortelsausje
Sinds ik ze rauw gegeten heb, gaat er voor mij niets boven deze bereidingswijze, en dan heb ik het over St-Jacobsnoten. Zo heerlijk! Meestal worden ze gebakken gegeven, maar toch kunnen ze mij zo minder bekoren. Rauw overgoten met een beetje citroensap, wat dan zorgt voor de garing, is zo een beetje als fluweel op je tong. Dit was toch de reactie van een paar vrienden die dit gerechtje bij ons voorgezet kregen. Ze lieten de St-Jacobsnoten in de mond glijden en toen kwam dit: “Oh, man, dit wil je gewoon in je mond houden en hopen dat het nooit weggaat”. Ik geloof dat ik even rood werd als de servet naast mijn bord (van plezier). Deze carpaccio van sint-jacobsnoten met een yoghurt-mierikswortel is een hapje om mee uit te pakken én dat je klaarmaakt in slechts 10 minuten. Perfect voor Kerst of een speciale avond. Volledig op voorhand te maken.
Hinderagout met zilveruitjes en spekreepjes
Kerstmis komt steeds dichterbij. Het zou een periode van vrede en geluk moeten zijn… in theorie toch. Dit lijkt nu wel heel erg veraf… In het licht van de recente gebeurtenissen, lijkt mijn passie voor eten, koken en schrijven gewoonweg banaal. Je kan zich op zo’n moment afvragen waar je mee bezig bent. Hoop op beterschap is dan het enige wat een mens rechthoudt en de moed geeft om alles een plaats te geven en gewoon door te gaan met wat voor jou en mij op dit moment banaal lijkt. Eten moeten we immers blijven doen en dan kan het maar beter lekker zijn ook. Onlangs kreeg ik een pakje toegestuurd van Camp’s met leuke inhoud: mosterd, zilveruitjes, pickles, kappertjes,…
De producten staan erom bekend dat ze heerlijk zijn (en dat zijn ze ook) en smeekten om een smaakvol receptje. In deze periode waarin wild volop in de kijker staat maakte ik een malse hinderagout met zilveruitjes en spekreepjes. Voeg daar wat mosterd aan toe en je krijgt een zalig wildstoofpotje. Ideaal voor de feestdagen en alles kan vooraf gemaakt worden. Het vlees heb ik een nachtje laten marineren in rode wijn, groenten en veel kruiden. Vind je dit teveel werk, dan kan je dit gedeelte ook weglaten. Ik serveerde er een puree van pastinaak bij maar eender welke andere puree is natuurlijk ook geschikt. Gewoonweg zalig!
Noedels met paddestoelen en peterseliepesto
De timing kon beter, daar ben ik mij ten volle van bewust… Feit is dat hier al weken naarstig gewerkt wordt aan een gloednieuwe blog, of beter, mijn bestaande blog in een gloednieuw jasje. Toen ik pas van start ging met mijn blog, heb ik zomaar het eerste thema gekozen dat mij mooi leek. Nu ik 10 maanden verder zit, na heel veel geleerd te hebben op alle vlakken (mijn eerste foto’s leken wel draken) vond ik dat het ook tijd was om de verpakking volledig aan te passen naar mijn smaak. Dat wil zeggen: licht van kleur met veel foto’s. Korte nachtjes zijn eraan vooraf gegaan met veel uitpluiswerk, irritaties en vloekpartijen maar ook met “oooohs” en “fijn” en “oef”. Aangezien de aanpassingen ook nog eens ’s nachts moesten gebeuren, als niemand online is, kan ik jou nu moe maar voldaan eindelijk het resultaat van die inspanningen tonen. Ik hoop dat de nieuwe lay-out jullie ook kan bekoren. Laat gerust weten wat jullie ervan vinden.
Curry van bloemkool met kip
Daar waar iedereen Sinterklaas viert op 6 december, vieren wij vandaag Sint-Maarten. Op de dag dat iedereen de Grote Wereldoorlog herdenkt, heeft 11 november in deze streek (de streek rond Aalst) dus een dubbele rol. Dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Nadeel is dat de herdenking van de oorlog hier volledig op de achtergrond verdwijnt. Voordelen zijn dat de kinderen steeds vrijaf hebben op een dag die voor hen van groot belang is én dat sint en kerst verder uit elkaar liggen. Van zodra de Sint met al zijn (zwarte) Pieten terug op de stoomboot zit, verkeren wij al in kerstsfeer. Vandaag staat dus volledig in teken van de kinderen en verwennerijen met speelgoed en lekkers. Deze drukte vraagt dus om een lekker, gemakkelijk maar toch speciaal gerechtje voor het hele gezin en dat wordt volledig ingewilligd met deze (kindvriendelijke) curry van bloemkool met kip.
Fris hartig kaastaartje met gerookte zalm
Vakantie voor de kinderen, dat betekent in dit huis een bezoekje aan Ikea. Dat is zo gegroeid en we houden die traditie in ere. Niet zozeer voor de meubelen maar wel voor de snuisterijen, accessoires en keukengerei. Aangezien ik geen verlof meer had, moest het dus op een avond zijn. Dat was meteen ook eens lekker makkelijk voor de kok in huis want we konden er meteen ook een bezoekje aan het restaurant aan koppelen, want zeg nu zelf: een Ikea-bezoek zonder Zweedse balletjes? Ik kon echt niet meer wachten want Ikea is al helemaal ondergedompeld in kerstfeer. Het is nog even wachten, maar stiekem kijk ik er al zoooo naar uit, en dit was toch al even écht genieten. Bordjes, tasjes, servetjes, accessoires…. alles heeft wel één of ander leuk winter- of kerstmotiefje gekregen. Ik moest mezelf echt in bedwang houden om niet alles mee te nemen. De resultaten van mijn uitspattingen zullen jullie binnenkort zeker op mijn blog zien verschijnen :-). Achter de schermen ben ik al druk bezig om jullie tijdig te voorzien van feestelijke maar zeer haalbare hapjes, voorgerechtjes, …. Hou de blog dus zeker in de gaten. Vandaag heb ik er al ééntje klaar voor jullie: een heerlijk, fris hapje dat er heel mooi uitziet maar nog veel lekkerder is en toch gemakkelijk klaar te maken : een hartig kaastaartje met gerookte zalm. Je kan dit volledig op voorhand maken. Een echte aanrader!
Kalfslapje met mozzarella en kerstomaatjes
Kalfslapjes, iedereen heeft ze vast wel al eens gegeten in een Italiaans restaurant. Voor mijn kinderen zelden pizza bij de Italiaan, maar een lekkere “scaloppina” op hun bord. De herfstvakantie is inmiddels op volle toeren en dus wilde ik ze, op mijn enige dagje verlof (o jawel, mijn vakantiedagen zijn zo goed als opgesoupeerd jammer genoeg), verwennen met een smeuïg kalfslapje met mozzarella, net zoals ze dat graag lusten… wij allemaal trouwens. Als ik kalfslapjes koop, ga ik door het hele aanbod, op zoek naar de dikste, zodat ze lekker sappig blijven. Ik maak ze klaar in een pittige tomatensaus, de kort aangebakken kalfslapjes gaan erin, mozzarella en kerstomaatjes erbovenop en de oven in…. zalig gewoonweg.
Citroentaart met limoncello-citroentjes
Citroentaart kan een zonnig en zomers beeld oproepen maar kan wat mij betreft in alle seizoenen. Als afsluiter van een maaltijd, is citroen altijd een goed idee. Licht en fris, ideaal om het eten te verteren. Onlangs hadden we een etentje bij ons thuis. De eters waren échte dessertliefhebbers maar het moest toch licht blijven, want een baksteen op de maag kan iedereen missen. Ik dacht bijgevolg onmiddellijk aan een dessert met citroen. Aangezien ik net één van de allernieuwste bakvormen van Le Creuset in mijn bezit had, moest deze meteen uitgetest worden. Een kruimeldeegje, een heerlijke vulling met veel citroen en citroenzeste. Ik wilde de taart echter een speciale “touch” geven, dus konfijte ik citroenschijfjes in limoncello. Zo simpel maar een groots effect. De limoncello wordt helemaal opgenomen in de citroen… heerlijk. De dessertliefhebbers waren unaniem overtuigd en ik was dubbel overtuigd: zowel van de taart als van de bakvorm.
Fluweelzachte bloemkoolsoep met garnaaltjes
Ik ben in een soep-mood, komt vast en zeker door de herfst. In de zomer heb ik er minder zin in, of het moet een koud soepje zijn, maar met dit weer kan ik er liters van drinken. Perfect voor mijn onverzadigbare eetlust en heel handig voor de kinderen. Als ze ’s avonds thuiskomen van school, zijn ze meestal verhongerd. Ze komen nog maar net de deur binnen en is er wel eentje die zegt “Ik heb honger, mag ik een koek?”. Het eeuwige “nee” omdat ik liever niet heb dat ze teveel van die suikerbommetjes naar binnen werken voor het avondeten, wordt handig opgevangen door hen een kom soep voor te zetten. Dat alternatief wordt niet altijd met hetzelfde gejuich onthaald als een koekje of een snoepje maar “honger is de beste saus” en een lekker soepje gaat er altijd in, zoals deze fluweelachtige bloemkoolsoep met garnaaltjes. Een klein Aziatisch accent maakt deze soep toch weer nét iets anders. (meer…)
Krabkoekjes met avocadodip
Waar is het weekend weer naartoe? Ik geloof dat ik even met mijn ogen geknipperd heb en het in die tijd voorbijgevlogen is. Het is nochtans mijn favoriete moment van het jaar, die nacht waarop de tijd een uurtje stilstaat en we wat langer in bed mogen blijven. (meer…)
Gevulde koolrolletjes met kippengehakt
Ik ben een echte online shopper. Wie ooit op dat idee gekomen is, was een genie. Terwijl ik vroeger uitgebreid de tijd nam om alle winkels af te schuimen, is elk product nu op een klik van je deur verwijderd. Ik vind het vooral handig sinds ik kinderen heb. (meer…)
Chocoladebavarois met banaan
Imperial, jullie kennen ze wel, van de puddingskes die we allemaal wel al eens gegeten hebben … 1 Belg op 5 zou in de loop van zijn leven lactose-intolerant worden, dus wil Imperial deze allergie onder de aandacht brengen door lactosevrije puddingideetjes op hun gloednieuwe website te plaatsen (het puddingpoeder is trouwens ook gluten- en suikervrij). (meer…)
Hartige pompoentaart met verse kaas
Nog even en het is weer zover: Halloween! De griezeligste individuen die van bel tot bel gaan, iedereen die lekkers uitdeelt, zo leuk voor kinderen. Het moet geweldig zijn om dat eens mee te maken in de landen waar het ontstaan is en om heel hard te kunnen roepen “Trick or treat”. (meer…)
Perencrumble met chocolade
Een crumble of een kruimeltaart is eigenlijk niets meer dan een laag fruit bedekt met met een kruimeldeeg. Heel eenvoudig te maken en vooral heel lekker. Over het algemeen wordt het kruimeldeeg bereid met veel boter en suiker en zijn dit dan wel weer caloriebommetjes. Niets mis mee van tijd tot tijd, maar ik wilde toch een “gezondere” versie uitproberen zonder ook maar één grammetje aan smaak in te boeten, integendeel. Het is me gelukt met deze perencrumble met chocolade. Met slechts een paar ingrediënten en in een mum van tijd maak je dit heerlijke dessert en je kan je al eens laten gaat. Deze nacht geen schuldgevoel dus (voor degenen die daar last zouden van hebben natuurlijk). De geuren uit de oven doen onmiddellijk watertanden, de smaak is hemels en minstens even zoet als een crumble met geraffineerde suikers. De goedkeurende geluidjes van de kinderen zorgden voor de ultieme bevestiging.
Kalkoenstoofpotje met wortelen en champignons
Slapeloosheid… heb jij er ook soms last van? Deze nacht was er weer eentje om u tegen te zeggen. Daar waar de hubbie al slaapt als zijn grote teen de matras voelt, lig ik vaak nog uren te woelen en te draaien en veranderen de kleinste futiliteiten ’s nachts soms in ware rampscenario’s. Een mug die een olifant wordt, weet je wel? Op zo’n moment heb ik een heel arsenaal boeken in de aanslag die op mijn nachtkastje liggen. Een slechte gewoonte, ik weet het. Voordeel is dan weer dat het steeds op die momenten is dat ik recepten bedenk, zoals bijvoorbeeld dit kalkoenstoofpotje. Ondanks het feit dat ik eerder een zomer-mens ben, kan ik dan wel weer enorm uitkijken naar stoofpotjes. De kleine oogjes die ik overhield aan deze geweldige nacht, worden dus gelukkig ruimschoots goedgemaakt door de smaken van dit gerecht die ook door mijn huisgenoten heel erg gewaardeerd werden .
TIP 1: Dit gerechtje kan trouwens perfect op de kersttafel als je op het moment zelf niet veel wil doen. (Voor andere feestinspiratie, klik hier)
TIP 2: Liever een feestelijk gevuld kalkoengebraad? Klik hier voor inspiratie.
Ingrediënten:
- 500 g kalkoenstoofvlees
- 1 grote rode ui
- 1 grote teen look
- 5 wortelen
- 250 g (kastanje)champignons
- 2 el tomatenpuree
- 3 dl gevogelteboillon
- 1 dl rode wijn (dit kan eventueel ook weggelaten worden)
- verse tijm
- verse gember (of indien je dit niet hebt gemberpoeder)
- 1 laurierblad
- 1 koffielepel kurkuma
- cayennepeper
- zout
Bereiding:
- Snipper ui en look fijn. Schil de wortelen. Snijd de wortelen en de champignons in plakjes.
- Neem een pan en bak het kalkoenstoofvlees mooi bruin.
- Intussen nemen we een grote kookpot en daarin stoven we ui, look, wortelen, en champignons aan.
- Voeg het kalkoenvlees aan de groenten toe en overgiet met de bouillon en de rode wijn. Doe de gember in een lookpers en knijp deze uit. Voeg deze toe aan het geheel, net zoals de tomatenpuree, het laurierblad, kurkuma, cayennepeper en een snuifje zout. Laat nog 20 min. sudderen op een gemiddeld vuur met het deksel erop.
- Serveer. Lekker met quinoa, couscous of rijst.
Op zoek naar meer feestinspiratie, klik hier
Gerechtje opslaan voor later via pinterest? Klik hier
Maken jullie een gerechtje van mij klaar? Leuk! Laat het mij gerust weten in een reactie of via facebook of Instagram met #truitjeroermeniet.
Ovenschotel van wintergroenten en geitenkaas
Ken je ze ook, die dagen dat je beter je bed niet uitgekomen was? De wekker gaat, je blijft nog even soezen en plots schiet je drie kwartier later weer wakker. Je loopt snel naar beneden om iets te drinken en een verdwaalde fles vruchtensap valt in duizend stukken op de grond. Snel opruimen, je klaarmaken en dan kan je gezellig aanschuiven in die file die, door de vertraging, intussen dubbel zo lang is. Je komt aan op het werk en duwt je auto nog net in een parkeerplaats waar niemand wil parkeren en waarvan je hoopt dat je er heelhuids weer uitgeraakt. Je bereikt eindelijk je bureau waar een hele stapel vertalingen je liggen toe te lachen terwijl je eigenlijk van plan was om die achterstand nu eindelijk eens weg te werken. Uit frustratie over een slecht begin van de dag is je lunch al om 10 u ’s morgens op. Zucht, de dag belooft lang te worden. ’s Avonds wil je naar je auto gaan in de parking en die lieftallige collega heeft je auto ingesloten. Je bereikt eindelijk de autostrade en voor het gemak is er ook nog een ongeval waardoor je nog lànger mag aanschuiven. Op zo’n dagen, geloof het of niet, heeft een foodie als ik er ook wel lak aan om nog veel tijd in de keuken door te brengen. Dat wordt een gerechtje in een handomdraai. In een van deze buien maakte ik deze ovenschotel van wintergroenten met geitenkaas. Om duimen en vingers af te likken. Even in de oven, heerlijke geuren en intussen even bekomen van de dag. Je kan maar beter vroeg in bed kruipen voor er nog meer ongelukken gebeuren. En als ze hierboven binnenkort nog zo’n dagje in petto hebben, dan zou het leuk zijn als ze even een seintje geven, dan blijf ik die dag lekker liggen.
Carpaccio van Portobello
De week van het bos is weer begonnen. Een leuke activiteit waar jullie mini’s zich helemaal kunnen uitleven of een ware ontspanning als koppel. Met een stralend zonnetje kan dit zijn effect niet missen. Bij bos denk ik ook automatisch aan paddenstoelen en champignons en bij mijn favorieten hoort de Portobello, een reuzegrote kastanjechampignon. Op heel wat wijzen te bereiden.
Zonder twijfel één van de lekkerste gerechten die ik ooit klaarmaakte is deze carpaccio van Portobello. Zelfs als je niet houdt van champignons, is dit een échte aanrader. Wat je proeft is een fluweelachtige, verslavende smaak. Je wilt het gewoon in je mond houden en hoopt dat het blijft duren. Dat die Portobello’s dan ook nog eens zeer gezond én lijnvriendelijk zijn, moet jullie zeker over de streep trekken om het uit te proberen. Dit kan je een paar uur op voorhand maken voor je gasten en is ook het perfecte voorgerecht op een feestje of met Kerst. Kerst is natuurlijk nog heel veraf maar bij mij staat het in ieder geval al op het lijstje.
Soep van geroosterde pompoen met scampi
Vallende bladeren, kastanjes en eikels, de oranje-bruine tinten, koude temperaturen, … toch heerlijk om in de herfst een stevige (bos)wandeling te maken en vervolgens te genieten van een lekkere, warme soep. Gloeiende wangen boven een dampend kommetje, geluk kan soms toch zo eenvoudig zijn.
Soep is voor mij persoonlijk een van de meest dankbare gerechten die er bestaan: met weinig ingrediënten en in een mum van tijd staat er iets heerlijks op tafel dat heel goed vult en bovendien nog gezond is ook (tenzij er liters room ingedraaid worden natuurlijk). Ideaal tussendoortje bij een hongertje, een lekker vieruurtje, en met wat brood erbij kan het zelfs een volwaardige maaltijd zijn.
Mijn favoriete wintersoep is deze soep van geroosterde pompoen met scampi. Geen verrassing op zich want wie mijn posts regelmatig leest, weet dat ik helemaal gek ben op pompoen, ik zou het in alles verwerken, zoals bijvoorbeeld in deze heerlijke lasagne. De scampi zorgen hier voor de extra “bite” en de smaken gaan perfect samen.
Hartige pancakes van wortel en ricotta
Werelddierendag vandaag. Tot voor kort zou ik het zelfs niet geweten hebben, omdat we doodeenvoudig geen huisdieren hadden. Ik vertelde jullie een aantal weken geleden al als inleiding bij de gyros van kalkoen dat hier een schattige kat gestrand was… met alle gevolgen vandien. (meer…)
Pladijs met spekcrumble en chips van savooikool: Foodsaverchallenge
Koken met restjes, het kan! Restjes worden nog al te vaak weggegooid. Thuis omdat we teveel gekocht hebben of producten uit het oog verliezen (o ja, dit overkomt mij ook), in winkels omdat ze er niet zo mooi uitzien, op restaurants,… terwijl je er eigenlijk, mits een beetje inspiratie, toch een nieuw en lekker gerechtje mee kan bereiden én het hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn.
Curry van konijnenbout met tomaat en limoen
Na de zachte Thaise viscurry, die intussen door heel wat mensen klaargemaakt én lekker bevonden werd, is het nu de beurt aan een curry van konijnenbout met tomaat en limoen. Deze is minstens even lekker, dat kan ik jullie garanderen, ook voor kinderen. Het magere vlees van het konijn is ongelooflijk mals en sappig. Dit gerecht vraagt zeer weinig werk en verder moet het gewoon een tijdje staan pruttelen. Dit is niet alleen een lekker zondags gerecht, het is ook ideaal om voor te zetten aan gasten. Je kan gewoon aan tafel blijven zitten en geniet van de overweldigende geuren tot het water iedereen in de mond komt. Dit is pure culinaire verwennerij in al haar eenvoud.
Salade met peer en serranoham
Mensen vragen mij steeds vaker wanneer ik het (mijn blog wel te verstaan) allemaal doe en of ik mijn bed nog wel eens opzoek. (meer…)
Verse lasagne met pompoen en kippengehakt
De herfst heeft nu officieel zijn intrede gedaan en dat heeft zo zijn voor- en nadelen. (meer…)
Zalm met appel en rode ui
Niet dat ik bepaalde slogans wil verheerlijken en los van het feit of je nu vóór of tegen de krant “De Morgen” bent, hun slogan “Meer inzicht, meer zalm” vind ik toch wel geniaal gevonden. Of het normaal is, weet ik niet, maar als ik zalm zie, denk ik automatisch aan deze slogan. Ik dacht eraan dat het omgekeerde “Meer zalm, meer inzicht” ook wel opgaat. Zalm behoort nu eenmaal tot de vette vissoorten en die zijn op hun beurt dan weer voedsel voor ons brein. Als je er dan ook nog eens een lekker en mooi gerechtje mee maakt, is de cirkel rond. Deze zalm met appel en rode ui is het resultaat van een kleine kookmarathon dit weekend voor een feestje. Een aantal uitprobeersels leidden tot enorm verrassende lekkere gerechtjes, die jullie de komende weken te zien krijgen.
Ovengebakken zoete aardappel gevuld met quinoa
Quinoa is al een hele tijd razend populair, deels omdat het zo gezond is. Toen manlief dit hoorde, droomde hij hardop van hectaren vol zelfverbouwde quinoa. Dat zou nog eens vernieuwend zijn, zei hij, want quinoa werd op dat moment nog niet in België verbouwd. In Nederland zat het wel al in de experimentele fase. Hij sprak er tegen iedereen over, in die mate zelfs dat hij meermaals de vraag kreeg hoe het met zijn quinoavelden was. Ook al was dit op zich een goed idee, ik heb het even snel uit zijn hoofd gepraat want ik zag het plaatje al helemaal voor mij. Manlief klopt namelijk enorm veel uren, is van ’s morgens vroeg weg en komt vaak heel laat thuis en bovendien zit hij vaak in het buitenland. Wie zou er kunnen voor opdraaien? Juist, Bibi! Ik zag mezelf al met laarzen en een overall waden door de quinoavelden, door weer en wind… We zijn intussen een jaar verder en de eerste quinoavelden zijn een feit in België … ergens anders 🙂
Vandaag stond het op het menu, in een vegetarisch gerecht : ovengebakken zoete aardappel gevuld met quinoa en champignons. Een voltreffer bij mijn kinderen!
Groene en gele courgetti met scampi en pesto
Dit weekend stond volledig in teken van het “lopen”. Vrijdagavond waren we present op de Memorial Van Damme in Brussel (één van de grootste atletiekmeetings ter wereld). Met twee lopende dochters kan dit niet ontbreken en ze keken ernaar uit om een glimp op te vangen van hun idool en wereldkampioene Dafne Schippers. We zaten redelijk dicht bij de looppiste en ze waren door het dolle heen toen ze langskwam. Alles aan deze atletiekmeeting is indrukwekkend: de atleten, de sfeer, de prestaties. Je krijgt gewoon instant zin om ook te starten met lopen. Tot anderhalf jaar geleden liep ik gemiddeld 2 keer 7 km per week. Gezondheidsperikelen hielden me een tijdje aan de kant en daardoor leek het me zo moeilijk om alles weer te hervatten. Zo kwam het dat ik sinds anderhalf jaar niet meer mijn rondjes liep in het Bloso-centrum tijdens de atletiektraining van de dochters… tot deze ochtend!!! De dochters wilden koste wat kost een paar km gaan lopen, samen met papa, die ook een fervent loper is. Ik trok naar de badkamer maar plots bekroop mij het gevoel “Het is nu of nooit”. Ik trok in zeven haasten sportkledij en loopschoenen aan en liep ze achterna. En nu ben ik apetrots, want het ging vrij goed voor de eerste keer. De eerste 4 km zitten in de benen, op naar het vervolg. Benieuwd hoe ik er morgenvroeg zal over denken, als ik mij zeer gezwind met stijve ledematen het bed moet uitsleuren! (meer…)
Gyros van kalkoen met groentjes
We hebben een nieuw “gezinslid”, of dan toch half. Een aantal weken geleden strandde hier een snoes van een poes. Ze leek nogal hongerig en miauwde heel hard voor het raam. De kinderen dromen al heel lang van een poes, maar hadden dit tot nu toe nog niet verkregen. Redenen genoeg: we wonen langs een drukke baan (en hebben geen zin in een geplette poes), de stoffen zetels en stoelen in de woonkamer zijn ook al niet ideaal, dus hielden we het erop dat we geen poes zouden nemen. Ze waren onmiddellijk vertederd en de poes, die zich volop liet strelen, zat echt klaar om binnen te komen. De man des huizes was wat anti en hield het erop dat ze de poes eten mochten geven maar naar binnen komen was een brug te ver. Af en toe liet ik de poes echter wel eens in een gedeelte van de keuken. Eerst werd er wat gemord door manlief maar toen ik begin deze week op een morgen de keuken binnenkwam lag de poes te slapen op een kussentje in een hoekje van de keuken, keek hij heel onschuldig naar zijn computerscherm en zei dat het nogal hard regende :-). De poes, die intussen tot “Bas” gedoopt is, want we zijn er achtergekomen dat het niet een meisje maar een jongen is, heeft dus eigenlijk al één poot binnen. (meer…)
Kaastaart in een glaasje met vijgen en kwark
Het is weer de tijd van de vijgen en daar ben ik reuzeblij om. Ik vind ze enorm lekker en veelzijdig, zowel in hartige als zoete bereidingen. Op de voorpagina van elk magazine prijkt nu de vijg, je kan er echt niet omheen. Een aantal jaar geleden hebben we getracht om een vijgenboom te laten groeien in onze tuin. Engelengeduld moet je daarvoor hebben. Het eerste jaar hadden we welgeteld 2 vijgen. Het jaar nadien waren het er al een stuk of vijf en het derde jaar was het gedaan met de vijgen… te strenge winter. De vijgen komen dus van de groenteboer. Ik maakte er een kaastaart in een glaasje mee op basis van kwark (plattekaas). Licht, lekker en snel klaar. Ideaal op een zondagse nazomermiddag als deze met een kopje geurige koffie.
Pumpernickelhapje met ricotta en komkommer
De eerste schoolweek zit erop. Na hier en daar nog wat organisatorisch gepuzzel, de extraschoolse activiteiten waardoor “taxi mama” weer lustig door de straten tuft én twee oudercontacten zijn we allemaal moe maar voldaan en blij dat het weer weekend is. De kinderen keken al reikhalzend uit naar dit weekend want de nichtjes komen logeren. Veel geslapen zal er wellicht niet worden maar dat hoort er nu eenmaal bij. Zondagavond zullen ze des te beter naar bed gaan.
Om het weekend op gang te trekken heb ik voor jullie dit zalige pumpernickelhapje met ricotta en komkommer dat je klaarmaakt in vijf minuten. De bodem bestaat uit Pumpernickelbrood. Voor diegenen die zich afvragen wat het juist is: het is het donkerbruine, bijna zwarte roggebrood met zuurdesem dat afkomstig is uit Duitsland en je kan het gewoon in de supermarkt vinden (weliswaar voorverpakt). Het heeft een licht zure smaak, bevat geen gluten (voor diegenen met glutenallergie) en bewaart enorm lang. Ik ben helemaal gek op de smaak van dit brood. In combinatie met deze topping smelt het gewoon weg in je mond.
Kip in de oven met gremolata, tomaten en courgette
Het schooljaar heeft zijn intrede weer gedaan en dat lokt verschillende reacties uit. De oudste dochter is dolenthousiast want ze heeft een “o zo coole juf” en de jongste haat dan weer het vroege opstaan en het feit dat ze een hele dag stil moet zitten. Zo verwoordt ze het ook. Toen ik haar gisteren vroeg wat ze gedaan had op haar eerste schooldag, antwoordde ze: een hele dag op een stoel aan een bank gezeten, en toen trok ze een sip gezicht. Wat ze dan wél weer leuk vond, is dat ze naast haar vriendinnetje mag zitten. Nu moet er ’s morgens nog gesleurd worden om ze uit bed te krijgen maar tegen volgende week zal de routine weer als gegoten zitten. Om ze op die tweede schooldag even te verwennen, maakte ik tegen hun thuiskomst een gerechtje waar ze altijd blij van worden (en zij niet alleen 🙂 ). Kip is hier, in alle vormen en smaken, een favoriet. Op tal van wijzen al klaargemaakt, ze zijn er altijd even dol op. Vandaag werd het een heerlijke kip in de oven met gremolata en tomaten, de laatste stuiptrekkingen van een mooie zomer. We evolueren stilaan naar de herfstkeuken en daar kijk ik dan ook weer naar uit: dampende schotels, verwarmende soepen, pompoenbereidingen, en noem maar op. Maar eerst nog even genieten van de laatste dagen zomer (in theorie dan toch).
Smaakknaller: Schelvis met kruidencrumble en tomatencoulis
Van de eerste tot de laatste hap, sommige gerechtjes geven gewoon een culinair orgasme. Welk ingrediënt de doorslag geeft, je kan er vaak je vinger niet opleggen, het is gewoon de combinatie die het ‘m doet. Deze schelvis met kruidencrumble en tomatencoulis is er zo eentje van. Toen ik dit klaarmaakte, kon ik nog niet vermoeden dat dit zo’n knaller zou worden. Een aantal vrolijke vrienden kregen dit voorgeschoteld. De bordjes werden leeggeten als hadden ze een ommetje langs de vaatwasser gemaakt en toen de laatste kruimel verdwenen was, gingen de blikken als in één beweging naar de kinderbordjes, in de hoop dat daar nog wat te rapen viel. Helaas!
Zo jammer dat foto’s geen geuren en smaken kunnen vrijgeven,… dat zou nog eens revolutionair zijn, want dan hoefde ik jullie niet te overtuigen om dit uit te proberen. En voor diegenen die twijfelen of ze dit wel tot een goed einde brengen: ik heb goed nieuws, iedereen kan dit maken.
Ik maakte dit als voorgerechtje en de hoeveelheden zijn daaraan aangepast. Wil je dit maken als hoofdgerecht, verdubbel dan gewoon de portie. (meer…)
Truitjeroermeniet in Knack Weekend
Een aantal maanden geleden, toen mijn blog nog maar net in de startblokken stond, zochten ze voor Knack Weekend hobbykoks voor de rubriek “Hoe maakt u het?”. De selectie gebeurde op basis van het insturen van drie recepten rond een bepaald thema. Na lang twijfelen besloot ik toch om ervoor te gaan. Ik koos ervoor om drie voorgerechtjes in te sturen en ging in de keuken aan de slag om drie creaties te verzinnen. Mijn vinger bibberde toen mijn mail klaar was en ik eindelijk op “SEND” duwde. Gelukkig werd mijn geduld niet lang op de proef gesteld want de dag erna kreeg ik al een “go” van hoofdredacteur Pieter van Doveren. Hij nodigde me uit voor een telefonisch interview. Het was een stressmomentje maar Pieter van Doveren was enorm aangenaam. (meer…)
100e recept: Auberginerolletjes met mozzarella
Het 100ste recept!!! Niet te geloven, na een kleine zeven maanden blog. Dat begint stillaan te lijken op een kookboekje. Had iemand mij dit een jaar eerder voorspeld, dan had ik dit niet voor werkelijk aangenomen. De laatste maanden zijn zeer leerrijk geweest, met vallen en opstaan, want ik kan bekennen dat het niet altijd gemakkelijk geweest is. Mijn dagen en nachten werden/worden helemaal in beslag genomen door mijn blog maar ik ben blij dat ik doorgezet heb en ik hoop dat jullie dat ook vinden. Als jullie heel enthousiast reageren en een bepaald recept is een schot in de roos, dan kan ik daar echt van genieten. Jullie zijn intussen heel erg talrijk geworden, mijn blog trekt intussen 2000 à 3000 bezoekers per week, en de reacties beginnen nu echt los te komen. Het feit dat ik mensen kan aanzetten om mijn gerechten klaar te maken, te horen dat het gesmaakt heeft, meer kan ik niet wensen. Ik wil jullie dan ook welgemeend bedanken om mijn receptjes te lezen, uit te proberen, om mij te steunen met reacties en op die “like-toets” te drukken op facebook of instagram. We gaan met veel goeie moed door, op weg naar 200 recepten en hopelijk ook dubbel zoveel lezers/volgers. Het 100ste recept is een vegetarisch gerechtje: auberginerolletjes met mozzarella en tomaat. Ik kan jullie verzekeren, je kan er blijven van eten. Ik hoop bij deze dat ook dit gerechtje een plaatsje mag krijgen in jullie keuken.
Millefeuille van geroosterde groenten en geitenkaas
Vanaf morgen hernemen we een compleet ander ritme want de laatste vakantiedag is een feit. We hadden dit nochtans nog even kunnen volhouden. Lang slapen, ontbijten om 10 u, wat luieren met een kop koffie, late lunch, aperitiefje, zomerse diners tot ’s nachts,… Morgenvroeg wil ik vast en zeker die wekker door het raam gooien maar ik tracht nog dubbel te genieten van elke minuut van vandaag, zo duurt deze dag dubbel zo lang ;-).
Deze millefeuille van geroosterde groenten en geitenkaas is de perfecte afsluiter van een zalige periode. Gebruik voor dit gerecht bij voorkeur een grotere geitenkaas met korst. Deze heeft niet alleen een iets meer uitgesproken smaak maar behoudt de vorm goed waardoor de constructie niet in elkaar zakt. Deze lekkere variant op het traditionele slaatje-geitenkaas is klaar in een handomdraai en op de koop toe veelzijdig want dit kan je zowel als hapje, voorgerecht of als lunch serveren. Ook perfect om die groenterestjes te verwerken.
Frozen banana daiquiri
En we zijn terug in ons Belgenlandje… back to real life. Maandag vliegen we er weer in op het werk. Daar tracht ik nog niet teveel aan te denken en intussen “teren” we nog even op onze reis, de foto’s en de leuke herinneringen. Een reis zonder cocktail is voor mij niet compleet. Daar heb ik mij de voorbije weken dan ook te goed aan gedaan. Daar zal de weegschaal het zeker eens mee zijn. Ze lonkt naar mij in de badkamer maar ik laat ze nu nog even in een hoekje staan. Ze staat daar heel goed. Dat mijn kledij iets minder los valt dan ervoor, zegt genoeg. Een van mijn favoriete cocktails de voorbije weken is zeker deze “Frozen banana daiquiri”. Zóo lekker! Bij banaan kan je misschien denken dat dit ongelooflijk zoet smaakt, maar toch is dit helemaal niet het geval. De citroen maakt alle verhoudingen goed en het drankje loopt super goed binnen. Proost!
Zachte Thaise viscurry voor het hele gezin
Ik ben aangekomen op het minst leuke moment van mijn vakantie… de terugreis. De laatste uren gaan in, zucht… Straks zitten we op het vliegtuig naar huis en kunnen we enkel nog terugdenken aan wuivende palmbomen, staalblauwe hemels, azuurblauwe kusten en de lokale culinaire specialiteiten. Maar waar je ook op reis geweest bent, in warme buitenlandse oorden, aan de eigen kust of in je eigen tuin, met deze zachte Thaise viscurry hou je dat vakantiegevoel nog even vast. Dit is echt zo’n heerlijk recept waar je niet genoeg kan van krijgen. Ook de niet-liefhebbers van vis zouden wel eens verrast kunnen zijn. Het is klaar in een mum van tijd en pure verwennerij voor de smaakpapillen. Een aanrader voor het hele gezin.
Panna cotta van venkel met tomatensalsa
Panna cotta is eigenlijk een traditioneel Italiaans dessert maar ik hou meer van hartige versies. Ik testte dit al uit met verschillende groenten en steeds ben ik blij verrast. Deze panna cotta van venkel past perfect voor de zomer. Omdat venkel wonderwel samengaat met tomaat, maakte ik er een lekkere tomatensalsa bij. Het is niet moeilijk te bereiden maar het moet wel een paar uur opstijven in de koelkast. Verwacht je bezoek, dan kan je dit hapje/voorgerechtje gemakkelijk de avond voordien bereiden. Neem het een half uurtje voor het serveren uit de koelkast en klaar.
Steeds leuk als jullie mijn berichtjes een “like” geven 😉
Panzanella
Een aantal keer per week komt bij ons thuis de bakker langs. Lekker gemakkelijk en het werkt prima voor ons, zo niet zouden we ’s morgens meer dan eens voor een lege broodtrommel staan. Mijn kinderen zijn helemaal verkikkerd op lekker vers en mals brood en op de dagen dat er vers brood is, zijn ze er als de kippen bij om al een paar sneden, zonder beleg, uit de zak te halen vóór etenstijd, alsof ze in geen week te eten gekregen hebben. Als er nog brood over is van de dag ervoor, en ik hen daarop wijs, stoot ik op plaatselijke doofheid. Zo komt het wel eens voor dat we een paar sneden “oud” brood bij elkaar kunnen vergaren. En nee, die gooien we niet weg, want met dit ouder brood kan je een heerlijke Panzanella maken. Panzanella is een Toscaanse broodsalade, gedrenkt in wat olijfolie, sappige tomaten en op smaak gebracht met komkommer, kruiden en een lekkere vinaigrette. Je kan natuurlijk variëren en ingrediënten naar smaak toevoegen. Reden genoeg om dat brood wat ouder te laten worden?
Hapje van komkommer, feta, Serrano ham en rucolavinaigrette
In onze familie zijn hapjes zo’n beetje wat tapas voor de Spanjaarden zijn. Heilig en onmisbaar dus. Dat kan gaan van ingewikkelde hapjes die uren werk vergen maar dan achteraf zo’n voldoening geven tot hapjes die klaar zijn in vijf minuten. Eenvoudig of niet, geen weekend zonder hapjes. Zo jammer dat we niet al jaren die hapjes ergens gearchiveerd hebben, we zouden gerust een 20-delige reeks aan hapjeskookboeken kunnen uitgegeven hebben. Ik geloof dat dit ook niet bij mijn generatie zal stoppen want als mijn dochters op vrijdagavond hun boekentas in een hoek van de keuken gooien, roepen ze al : “Joepie, weekend, een aperitiefje met een hapje?” Op mijn nachtkastje ligt zelfs een notitieschriftje want de beste ideeën komen vaak ’s nachts als ik weer eens niet kan slapen. Als ik ze dan niet opschrijf, ben ik ’s morgens alles vergeten. Voor dit snelle en gezonde hapje combineerde ik een aantal van mijn favoriete smaken: Serrano ham, komkommer, feta en rucolavinaigrette. Een zeer geslaagde combinatie bleek. Misschien een hapje dat een van de komende weekends op jullie tafel zal verschijnen?
Pasta vongole met citroentwist
Pasta vongole staat in mijn top 5 van lievelingsgerechten. Ik zou het echt elke dag kunnen eten. Thuis of bij de Italiaan, ik kan er niet aan weerstaan. Ook al zitten er heel weinig ingrediënten in, de smaak is voor mij onovertreffelijk. Anderzijds is het ook een kunst om met zo weinig ingrediënten zoiets lekkers op tafel te toveren. Die Italianen kennen er wat van. Bestel ik op restaurant pasta vongole, dan is mijn bord allerminst veilig. Mijn dochters kunnen er immers ook niet afblijven. Ik kan dus wel stellen dat dit gerechtje ook kids proof is, toch als je kinderen houden van schaaldieren. Ik heb al vele versies uitgeprobeerd en op restaurant gegeten, daarom geef ik nu aan jullie mijn favoriete samenstelling mee. Probeer het eens uit, het is écht om duimen en vingers bij af te likken.
Perzikenmousse met geconfijte perziken en viooltjes
Velen hebben de vakantie misschien al achter de rug, bij ons moet ze nog komen. Binnen een paar dagen vertoeven we in (nog) warmere oorden. Een zalig vooruitzicht maar dat betekent ook dat we die overvolle koelkast moeten leegmaken. Dat wordt een heel karwei want ze puilt letterlijk uit. Té veel kookideeën die niet uitvoerbaar zijn binnen de gegeven tijd. Dit zullen dus nog hééél productieve dagen moeten worden. Een hele voorraad aan perziken moest er ook nog doorgejaagd worden, ideaal voor een lekker dessertje, namelijk perzikenmousse. De in rosé gekoelde witte perziken zorgen hier voor de heerlijke doorsmaak.
Gevulde tomaten met mozzarella en pesto
Laten de echte zomerse temperaturen het een beetje afweten, dan creëren we de sfeer gewoon in ons bord en dromen we even weg. Tomaten, mozzarella, pesto,… komt het al? Ik maakte dit gerechtje een tijdje geleden ook al maar vergat een foto te nemen. Hoe zoiets mogelijk is als ik jullie vertel dat ik alle dagen met een fototoestel in de weer ben? Geen idee, ik moet wel hééél erg afwezig geweest zijn die dag. Ik maakte het opnieuw omdat de kinderen dit heel lekker vinden, en dat is het ook echt. Vorige keer gebruikte ik gewone tomaten, deze keer nam ik Coeur de Boeuf tomaten. Dat ik gek ben op Coeur de Boeuf vertelde ik al eerder toen ik deze carpaccio van Coeur de Boeuf maakte. Met deze tomaten was het resultaat nog geslaagder. Coeur de Boeuf is veel groter, vaster van structuur en bevat veel minder pitjes. Het uithollen van deze tomaat is echt een plezier. Je kan er heel veel vulling in kwijt en hij blijft mooi rechtop staan. De vulling gaat er rauw in, in de oven en dan komen de heerlijke Zuiderse geuren vrij…. om te watertanden!
Aardbeientaartjes met yoghurtmousse
Ik moet toegeven dat desserten maken niet mijn sterkste punt is. Daar waar ik mij volledig kan uitleven in alle andere menugangen, ben ik steeds nerveus om een dessert tot een goed einde te brengen, zeker als er bezoek komt. Ik kan nochtans zo genieten van mooie dessertfoto’s die je zin geven om direct in de keuken aan de slag te gaan. Voor heel veel mensen is het dessert de kers op de taart, ik vind het dus ook een uitdaging om mooie, haalbare desserten op tafel te brengen die je bij voorkeur zo goed als volledig op voorhand kan klaarmaken.
Deze aardbeientaartjes met yoghurtmousse zijn gebaseerd op een receptje uit Weekend Knack, maar ik veranderde een aantal dingen. Toen ik de foto zag, moest ik ze gewoon maken. Je kan deze taartjes maken in een uitsteekvorm maar als je het echt helemaal relax wil houden, kan je ze ook gewoon in een glaasje maken. Smakelijk!
Mosselen alla Napoletana
Ze zijn er weer, joepie! Mosselen zijn eigenlijk op hun best vanaf september maar je kan er niet omheen dat iedereen met de komst van het mooie weer ook uitkijkt naar de mosselen en dat ze massaal worden gegeten. Ook ik kan me geen zomervakantie indenken zonder een pot dampende mosselen. Meestal zie je de klassieke bereidingen: mosselen natuur of in witte wijn die naar mijn mening ook echt heerlijk zijn maar ik heb voor jullie een andere variant zodat jullie naar hartelust mosselen kunnen eten op verschillende wijzen. Deze versie is voor mijn kinderen perfect aangezien ze hier helemaal niet houden van mosselsaus of mayonaise en ze de mosseltjes ook graag in een sausje dippen. Vandaag dus op het menu: Mosselen alla Napoletana!
Tortilla met ui en paprika – kids proof
Iedereen die wel eens met de auto naar het Zuiden tuft, kent ze wel, die wegrestaurants langs de “Autoroute du Soleil” waar je veel te veel betaalt om slecht te eten. Dat is in ieder geval wat wij ervan vinden. We hebben er ons een aantal keer aan gewaagd maar de kinderen waren er niet over te spreken met een hoop gezeur tot gevolg. We hebben de pogingen opgegeven en nemen nu onze picnic mee. Een rit van 1000 km met enkel sandwiches is een optie maar om toch wat variatie te brengen in die lange rit, maak ik de avond ervoor deze heerlijke tortilla met ui en paprika. Deze is gemakkelijk om mee te nemen, voedzaam en onze kinderen vechten om het laatste stukje. Deze tortilla is dezer dagen trouwens ook heel erg geschikt voor een luie picnic onder een eenzame boom of een heerlijke lunch op een smoorhete dag geserveerd met een groene, frisse salade. Ik deed aardappelblokjes in de tortilla maar wie het liever Voedselzandloper proof houdt, kan deze perfect vervangen door zoete aardappelblokjes, minstens even heerlijk.
Punch van watermeloen, rum en parelrosé
Gin-tonic zal waarschijnlijk wel een trend blijven maar er zijn ook kapers op de kust. Een vriendin maakte mij onlangs attent op een artikeltje in de krant ivm de opvolgers ervan. Hoog tijd dus voor Truitjeroermeniet om daar werk van te maken. Zo zijn Vermout en Whisky als basis voor cocktails enorm populair aan het worden in het buitenland en zijn ze op weg naar ons land. Maar ook Punch is aan een heuse opgang bezig.
Bij het woord “punch” denkt iedereen vast en zeker aan het Amerikaanse ‘prom’ (dansbal ter afsluiting van het schooljaar) of aan de vele films waar ze dit drankje serveren op (zwembad)feestjes of met Kerstmis. Je kan dit verfrissende drankje ook perfect de dag ervoor maken (meteen ook een lekker alternatief voor Sangria), voegt alle ingrediënten bij elkaar en serveert met de pollepel. Kan het makkelijker?
Punch heeft oneindig veel variaties. Ik maakte Punch van watermeloen, rum en parelrosé, geserveerd in een meloen. Het ziet er niet alleen leuk uit, het is ook lekker. Hebben jullie binnenkort een feestje, dan is dit misschien een leuk idee. Iedereen bedient zichzelf en jij hoeft niet de hele avond met de fles rond te hollen.
Lasagnetulpje met vulling van kip, champignons en citroenzeste
De idee van het tulpje zag ik jaren geleden van de Italiaanse Liliana van het restaurant Arlecchino in Hasselt die gastkok was in “De perfecte keuken”. Ik vond het toen zo origineel en maakte al tal van variaties voor vrienden en familie die steeds laaiend enthousiast waren. Een frisse citroensmaak is voor mij het summum en die paste ik hier toe. Het lasagnetulpje krijgt een vulling van heel fijne blokjes kip, champignons en citroenzeste. Daar geven we een heerlijk sausje bij op basis van parmezaan dat toch heel licht valt. Dit hapje/voorgerecht kan je bovendien volledig op voorhand maken als je genodigden hebt. Vertoef bij je gasten, schuif het geheel even in de oven en klaar. Dit is zó lekker!
Kip in zoetzure saus – kidsproof
Ik ben zelf geen echte zoetekauw, dus is zoetzuur eigenlijk ideaal. Op kip in zoetzure saus was ik al kind al verlekkerd en nu nog steeds. De lichte zurigheid die een frisse toets aan het gerecht geeft, de eetlust nog wat aanwakkert… heerlijk. Je kan de saus ook in een potje kopen, heel gemakkelijk, maar daar doen wij niet aan. Wij maken ze lekker zelf. Het is bovendien een dankbare schotel, boordevol groenten. Ik maakte het niet al te pikant vanwege de kinderen maar voeg gerust één lepeltje(s) sambal toe aan het geheel als je houdt van pikante (Thaïse) gerechten. Voor de “die hards” kunnen meerdere lepeltjes ook. Hou dan vooral die zakdoek en een kruik water bij de hand 🙂
Gezonde muffins met kersen
Fruitboompjes op het terras… het kan! Vorig jaar ging ik langs bij een plantenkweker en die wees me op iets nieuws: kleine kersenbomen die perfect te houden zijn in potten. Ze geven prachtige bloesems en hangen vol kersen. Ik dacht, laten we dat maar eens proberen. Deugen de vruchten niet, dan heb ik toch nog de bloesems want daar hou ik ernorm van. Vorig jaar gaf dit nog niet het gewenste resultaat en waren de kersen nog te zuur maar dit jaar hingen de boompjes vol met donkerrode, ietwat kleinere kersen die heerlijk smaken. De meisjes gingen aan het plukken en we waren toch verrast over de “oogst” die deze kleine boompjes voortbrengen. (meer…)
Tartaar van kiwi en gerookte forelfilet met zure room en mierikswortel
Wie de jaren ’80 meegemaakt heeft, weet dat opgevulde vruchten, zoals perziken met tonijn, “hot” waren. Bij elk feestje waren ze wel aan te treffen op de beroemde koude schotels. Bij ons thuis deden we niet aan opgevulde perziken maar wel aan opgevulde kiwi’s. Volgens mij negens terug te vinden want het was een eigen creatie van mijn mama. Onderaan had je dan een halve kiwi en bovenaan kwam er een gemixt toefje van gerookte forel, zure room en mierikswortel. We vonden ze héérlijk. Ik kon er, zelfs als kind, echt niet genoeg van krijgen. De opgevulde vruchten zijn nu hooguit retro te noemen en dus heb ik voor jullie een hedendaagse versie van deze heerlijke, niet gewone combinatie, namelijk een tartaar van kiwi en forelfilet. Je maakt dit hapje/voorgerechtje klaar in 5 min. met een minimum aan ingrediënten en iedereen zal verrast zijn van de smaak.
Linguine met groentenragú en runderreepjes #kidsproof
Mijn zus zit momenteel in Toscane, samen met vrienden, in een naar verluid zalige B&B die de naam Amoliv draagt en centraal ligt tussen de Toscaanse bezienswaardigheden. Deze staat intussen ook op ons to do-lijstje. Omdat ze weten dat ik zot ben van eten, maken ze er werk van om de gerechtjes die daar geserveerd worden ook te fotograferen en door te sturen, zodat ik helemaal verlekkerd naar het scherm zit te turen en niet kan wachten op de bijhorende receptjes om ze uit te proberen. Ik zal jullie deze zomer dus ook af en toe één van die receptjes voorschotelen, recht van onder de Italiaanse zon. In de aanloop daar naartoe, en ter ere van de Toscaanse vrienden, maakte ik deze Linguine met groentenragú en runderreepjes voor ons klaar. Ongelooflijk lekker! De kinderen vonden dit één van de lekkerste gerechten die ze al gegeten hadden. Aan jullie nu om het uit te proberen 🙂
Koud avocadosoepje met zalm
Hoogzomer in eigen tuin. Voor mijn part gaat het de komende twee maanden op dit elan verder. Wat is er nu zaliger dan ’s avonds laat nog buiten te zitten (want het is toch te warm om te gaan slapen) en te genieten. Ook de kinderen vinden het geweldig. Vaak hoor ik na een week “zomer”vakantie waarin het pijpestelen regent morrende geluidjes en het bijhorende “ik verveel me”. Nu ze om de haverklap een frisse duik kunnen nemen blijft dit uit en joelen ze er op los. Ook de buren in de wijdse omgeving kunnen “meegenieten”.
Een koud avocadosoepje sluit helemaal aan bij deze weersomstandigheden. Er zijn redenen genoeg om dit klaar te maken: vooreerst vraagt het slechts een 10-tal minuutjes, ten tweede hebben avocado’s zeer veel positieve eigenschappen want ze zorgen voor de aanbreng van goede vetten, hebben een ontstekingsremmende werking en bevatten heel veel vitamines en als laatste reden, maar zeker niet de minste, is de smaak doorslaggevend.
Frambozenyoghurtijs in 1 minuut
In dit landje is het toch werkelijk alles of niets. Vorige week leek het herfst en nu krijgen we een hittegolf. Over dat laatste gaan we absoluut niet klagen, laat die zon maar schijnen nu de vakantie begonnen is.
Bij dit weer past ook een verfrissing, en nog wel eentje dat op 1 minuut klaar is, namelijk frambozenyoghurtijs à la Jamie Oliver, maar dan met aangepaste verhoudingen, zoniet lukt het niet (ik spreek uit ervaring). Je kan dit natuurlijk ook perfect met aardbeien als jullie voorkeur daar naar uitgaat. Veel gezonder dan al die gesuikerde ijsjes waar je op slag weer dorst van krijgt. Je kan hiervoor kant-en-klaar diepgevoren frambozen nemen ofwel koop je verse en zet je deze eerst een nachtje in de diepvriezer. Dit is werkelijk zó heerlijk!
Het ijs is het lekkerst als je het onmiddellijk kan opdienen, maak het dus “à la minute”. Moet je het toch invriezen, haal het dan een half uur voor het serveren uit de diepvries.
Maatjes met rode biet, appel en zure room
Mijn ouders hebben een moestuin. Niet een moestuin van een paar vierkante meters, het lijkt meer op een voetbalveld waarbij je in de verte nog net de bonenstaken kan ontwaren. Die moestuin staat bomvol groenten en kruiden… en wie geniet daar dan ten volle mee van? Juist, ik. Met het stralende weer van de afgelopen dagen, loop ik dus niet meer gehaast naar de supermarkt, maar sta ik eerder met mijn mand in die welbewuste tuin om daar mijn voorraad in te slaan. Ook de kinderen vinden het heerlijk om daarin rond te hopsen, en zelf leuke brouwsels van kruiden, plantengroen, bloemen en modder te maken. Op dit moment is er een heuse overvloed, onder andere aan rode biet. Aangezien ik dus niet om een rode biet verlegen zit, ging ik ermee aan de slag. Ik combineerde deze met maatjes, groene appel en zure room. Een geweldige combinatie voor een snelle lunch en een ware verfrissing met dit weer.
Hapje van bloemkool met garnaaltjes en zalmeitjes
Drie feestjes staan er op het programma dit weekend. Dat betekent dus ook dat maandag een hele zware dobber wordt. Hoog tijd dat de vakantie van start kan gaan. De kinderen staan nu ook te popelen om de zomervakantie in te duiken. Nog twee dagen school en dan kunnen ze genieten van een welverdiende pauze. Voor mij is het nog twee weekjes te gaan en zoals ze zeggen, de laatste loodjes wegen het zwaartst.
Feestjes staan synoniem met hapjes. Misschien hebben jullie ook wel een feestje of vrienden op bezoek dit weekend. Dan heb ik voor jullie een mooi en lekker hapje van bloemkool met garnaaltjes en zalmeitjes. Een minimum aan ingrediënten, volledig vooraf te maken, niet moeilijk (ook al lijkt het misschien niet zo), en ongelooflijk fris en licht. Hiermee zal je zeker succes oogsten.
Kippenvleugeltjes met citroen-tomaatmarinade en snijboontjes #kidsproof
Kippenvleugeltjes of kippenboutjes zijn altijd al een groot succes geweest hier in huis. Ik koop dan kippenvleugeltjes, snijd ze doormidden en bak ze, goed gekruid, in de oven. De kinderen eten ze vaak uit de hand als hapje met een doekje errond. Dat vinden ze geweldig! Reeds van heel jonge leeftijd waren ze verlekkerd op die boutjes. Toen was stilzitten aan tafel nog niet altijd aan hen besteed, zoals de meeste kinderen geloof ik, dus werd er ook vaak met die boutjes rondgelopen, wat wij achteraf dan weer minder grappig vonden. Kortom, we waren blij dat we nog even gewacht hadden om de meubelen te veranderen en de muren te verven :-).
Als we bezoek hebben waar kinderen bij zijn, staat dat ook altijd op het kinder-hapjes-menu. De volwassenen krijgen dan tezelfdertijd hapjes die culinairder zijn maar toch zie ik dat er ook zijdelings verlekkerd gekeken wordt naar deze kippenboutjes. Als de kinderen dan genoeg gegeten hebben, wordt er snel opgesprongen om de overige boutjes op te eten. Kippenboutjes zijn dus altijd een hit, voor groot en klein, voor jong en oud.
Vandaag stond er een ongelooflijk lekkere variant als hoofdgerecht op het programma : kippenvleugeltjes in een citroen-tomaatmarinade met snijboontjes. Lekker “easypeasy”, weinig werk, de oven doet de rest. Reken maar dat de ovengeuren je zullen doen watertanden en jullie huisgenoten hier verlekkerd zullen op zijn.
Laagjes van Halloumi met tomaat, courgette en pijnboompitten #handomdraai
Halloumi is “hot”. Je kan geen magazine meer openslaan of deze Cypriotische kaas van schapen- en geitenmelk valt wel ergens te bespeuren. Persoonlijk ben ik een grote fan omwille van de zoute smaak en de vaste structuur. Ideaal om even te bakken op de pan of te gebruiken in de oven of de grill als smeltkaas. Ook dan blijft de structuur relatief vast.
Jaren geleden, toen we nog kinderloos waren, verbleven we op Cyprus. Op een ochtend waren we voor het ontbijt in een klein, pittoresk dorpje in het Troödosgebergte. We kregen toen deze heerlijke Halloumi voorgeschoteld, in combinatie met olijven, tomaten en gevulde vijgenbladeren. Dat typische ontbijt heeft me toen zo gesmaakt, het is me altijd bijgebleven. Ik ben dan ook blij dat Halloumi tegenwoordig terug te vinden is in zo goed als elke supermarkt. Vandaag een gerecht in een handomdraai op het menu: laagjes Halloumi met tomaat, courgette en pijnboompitten. Snel, makkelijk en o zo lekker!
Omeletwrap : 2 variaties, 2 smaakbommen
Als het aan mijn kinderen lag, zouden ze alle dagen eieren eten, zo gek zijn ze erop, wat natuurlijk niet kan. Op zondag echter staan eitjes vast op het ontbijtmenu en dat vinden ze geweldig. Iedereen hier in huis heeft zo zijn favoriete wijze waarop die bereid moeten worden, het duurt dus wel even alvorens we werkelijk aan tafel kunnen schuiven. Sélène, de jongste, wil sowieso een eitje om uit te lepelen. Ze loopt dan naar de schuif en zoekt lang naar het kleinste lepeltje dat ze kan vinden om er toch maar zo lang mogelijk aan te lepelen. Manon, de oudste, geeft de voorkeur aan een omeletje en dat wil ze dan graag zelf doen, dus daar hoort soms nog wat geklungel bij. Jan, de man des huizes, wil een spiegeleitje en tot slot, geef ikzelf de voorkeur aan een roereitje of een “specialleke”, zoals dit hier.
Gevulde kalkoenrolletjes #kids proof #voedselzandloper proof
Het is weer woensdag, dus opnieuw een gerechtje dat ook door de kids gesmaakt zal worden. Deze gevulde kalkoenrolletjes zijn niet alleen kids proof, maar ook nog eens voedselzandloper proof, iedereen tevreden dus (of dat hoop ik tenminste). Ik maakte dit gerechtje lang geleden al eens klaar en iedereen was dolenthousiast. Toch raakte het wat in de vergeethoek. Dat komt er van als je dagelijks met je neus in recepten zit en droomt over alle mogelijke combinaties. Mijn kinderen vroegen mij deze morgen echter of ik vandaag nog eens kip of kalkoen wilde maken en toen dacht ik terug aan deze rolletjes (deze zijn even goed te maken met kipfilet). Je vult ze op met verse spinazie, tomaat en mozzarella, lekker smeuïg, ze zijn niet te weerstaan. Bovendien is het niet moeilijk te bereiden en kan alles vooraf. Als je de rolletjes in plakjes snijdt, heb je ook nog eens een leuk hapje. Wat moet een mens nog meer?
Salade van zoete aardappel met geitenkaas en granaatappel
Voor ik van het bestaan van de Voedselzandloper afwist, stond de zoete aardappel of bataat niet erg vaak op het menu. Met zoete aardappel kan je nochtans bijna alles wat je met de gewone aardappel kan. Toch is er een groot verschil, en niet alleen qua smaak, want de zoete aardappel is véél gezonder. Deze zorgt niet voor hoge pieken in de suikerspiegel, zoals aardappelen dat doen en bevat ook zeer veel vezels en vitamines.
Allen aan de zoete aardappel dus, of toch af en toe, want de smaak is zeker niet te versmaden. Ik ben er dol op. Deze winter plaatste ik al een receptje van zoete aardappelsoep, maar in de salade van vandaag komt deze minstens even goed tot z’n recht, of misschien wel nog beter. Aan jullie om te oordelen.
Vitello tonato op de wijze van Peppe Giacomazza
Vitello tonato… deze antipasto is afkomstig uit Piemonte (Italië), uitgegroeid tot een echte klassieker en intussen wereldberoemd. Anders dan nu, was de combinatie van vlees en vis toen eerder verrassend, maar wát een resultaat! De subtiele tonijnsmaak samen met het kalfsvlees, overheerlijk vind ik het.
Tal van recepten van vitello tonato en evenveel bereidingswijzen, maar voor de échte uit Piemonte, kan je toch niet anders dan ten rade gaan bij een Italiaan, namelijk Peppe Giacomazza, topchef bij Njam-tv (ook al komt die niet uit de streek van Piemonte). Bovendien is zijn recept heel eenvoudig te bereiden. De oven doet een groot deel van het werk en daar houden we van. Het is een ideale starter en volledig op voorhand te maken als je gasten hebt. Serveer er een heerlijk glaasje bubbels bij en de sfeer is gezet.
Cannelloni met pancetta en Pecorino #kidsproof
“Buisjespasta” noemen mijn kinderen ze. Voor hen is het van groot belang welke vorm de pasta heeft, want “mama, de smaak is helemaal niet dezelfde”. En dan mag je vijf verschillende soorten voor hun neus zetten, allemaal van hetzelfde merk, tóch smaakt de ene veel beter dan de andere volgens hen. Om nu maar te zeggen dat de uitspraak “het oog wil ook wat” helemaal klopt, want dat is hier helemaal aan de orde. “Streepjes-, spiraal-, vlindertjespasta,… die zijn toch véééél smaakvoller dan die saaie spaghettilinten”. Ik mag dan bij hoog en bij laag staan beweren dat al die pasta van hetzelfde deeg gemaakt is en dat er enkel een andere vorm aan gegeven worden, op dat moment vallen mijn uitspraken in “dovekinderoren”, want zij hebben tóch gelijk :-). Ach, een kind mag ook zijn mening hebben en eigenlijk is het wel leuk als ze zo goed weten wat ze willen. Speciaal voor hen dus deze “buisjespasta” of Cannelloni met pancetta en Pecorino in een lekkere tomatensaus… makkelijk Italiaans, zoals het hoort te zijn, zoals iedereen het lust!
Kokos quinoa met limoenrasp en granaatappel
Wie beweerde dat rijstpap oubollig is? Helemaal niet, alleen veranderen de tijden en de daarbij horende tendensen. Wie heeft er als kind geen rijstpap gegeten? Ik in ieder geval, met extra veel bruine suiker. Vol ongeduld boven een dampend potje, tot het koud genoeg was om naar binnen te werken, om daarna tevreden en voldaan verder te spelen. Jongens, kon dat smaken. En dat kan het nog… alleen heb ik vandaag die rijstpap in een modern en gezond jasje gestoken. Deze heeft niet de nostalgische smaak van weleer, maar hij is minstens even lekker. Voor de gezonde versie heb ik de rijst vervangen door quinoa. Klaargemaakt op het vuur in kokosmelk wordt deze heerlijk smeuïg. De bruine suiker laten we even voor wat het is. We gaan voor een frisse versie met citroenmelisse, limoenrasp, afgewerkt met granaatappel. Deze frisse versie is een heel lekker dessert, maar het kan ook prima als ontbijt. Niets dan voordelen, toch?
Rabarbercocktail met cava
Onlangs kreeg ik de vraag of ik er al eens aan gedacht had om ook eens een cocktail te posten. Ik moet bekennen dat ik hier nog niet bij stilgestaan had. Toen ik er nader over nadacht leek het mij een geweldig idee om, naar het weekend toe, heel af een toe een drankje mee te geven. Bij de tapatafel die ik eerder deze week plaatste, past het in ieder geval, zo blijven we in Zuiderse sferen. Wat denken jullie?
Net zoals met voeding ben ik, als het op alcoholische drankjes aankomt, helemaal niet moelijk. Ik kan alles smaken: wijn, gin-tonic, pastis,… en ga zo maar door. De tropische temperaturen van dit moment schreeuwen om een verfrissend drankje. Dit zou natuurlijk geen foodblog zijn als er totaal geen vuur aan te pas kwam. De cocktail die ik voor jullie uitgekozen heb, is er eentje waarvoor je toch nog even een rabarbersiroopje moet bereiden. Geen paniek, het is maar heel even werk en je kan deze een hele tijd bewaren in de koelkast. Zo heb je altijd een verrassende combinatie in huis als er vrienden aan de deurbel hangen. Rabarbersiroop met vodka, aangelengd met heerlijke bubbels en je krijgt een heerlijke combinatie. Hou je minder van rabarber, dan kan deze cocktail ook perfect met aardbeien. Wie drinkt mee?
Tapas a la flamenca
“Spanje” is mij met de paplepel ingegeven. Reeds van toen ik piepjong was, gingen we altijd met de auto (en later met het vliegtuig) op reis naar Spanje. Niet zozeer naar de meest toeristische plaatsen, want mijn ouders hielden niet van de grote drukte, maar naar plaatsjes die toentertijd authentiek en rustig waren. Dertig jaar geleden zat airco niet standaard in de wagen (misschien bestond het zelfs nog niet eens) en daar vertrokken we dan, met de handdoeken wapperend aan de ramen tegen de zon en een zus die om de haverklap autoziek was waardoor we menig keer langs de kant van de baan moesten stoppen. Bovendien had ik die eerste jaren niet echt het geluk om hele dagen aan het strand te kunnen spelen. Nee, we gingen voortdurend “op verkenning” en af en toe naar musea. Uiteindelijk was dit maar een halve dag “cultuur”, wat gecompenseerd werd met een halve dag ontspanning, maar toen leken die halve dagen eeuwen te duren. Als ik nu echter terugkijk, hebben ze ervoor gezorgd dat ik er enkel goede herinneringen aan overhoud en helemaal in de ban raakte van Spanje, de keuken en nog meer van de taal. Ze hebben immers mijn studiekeuze sterk beïnvloed. Ik had een voorliefde voor talen, ging een master Vertaalkunde studeren en koos natuurlijk … Spaans. Met het mooie weer dat in aantocht is, vond ik dat het tijd was om verschillende tapas aan te brengen. Het zijn niet de traditionele tapas van ginder, ik gaf er ook af en toe een Vlaamse twist aan, maar ze zijn minstens even lekker. De tapas zijn telkens voor 4 personen. Smakelijk!
Clafoutis van perziken met geitenkaas – gluten- en suikervrij #voedselzandloper
Gluten- en suikervrij en bovendien heerlijk, perfect toch? Eet gerust een extra stuk, je kan genieten zonder schuldgevoelens. Er wordt wel eens gezegd, less is more, dit is daar een perfect voorbeeld van. Met een minimum aan ingrediënten en in een mum van tijd bereid je deze heerlijke clafoutis van perziken. Ik hou enorm van de combinatie zoet-hartig, dus voegde ik er geitenkaas aan toe, waardoor dit zowel een lekker dessert als ontbijt is. Hoe je meer van zoet-zoet, dan kan je gewoon de geitenkaas weglaten. Deze maakte ik ook en is ook erg lekker. Ook voor kinderen is dit een leuk alternatief voor de gesuikerde koffiekoeken op zondagochtend (de mijne aten het in ieder geval met veel smaak op).
Onion rings met courgettedip – Exclusief recept restaurant Publiek
Een paar weken geleden vierden Jan en ik onze huwelijksverjaardag. De kinderen werden naar de grootouders gebracht en wij hadden de dag voor onszelf. Om onze smaakpapillen ook een feestje te bezorgen, reserveerden we in Restaurant Publiek in Gent, dat zijn deuren opende in 2014 en reeds na 9 maanden bekroond werd met een Michelinster. Eigenaar en chef-kok van Publiek is niemand minder dan Olly Ceulenare, voorheen chef-kok van Volta en één van de drie “Flemish foodies”, drie bevriende koks die elk een voorliefde hebben voor lokale producten.
We kwamen het restaurant binnen en meteen viel op dat de sfeer hier, ondanks de Michelin-ster, ongedwongen en hip is. Geen stijf gedoe waarbij je voortdurend moet opletten dat je geen verkeerde beweging maakt. Je voelt je onmiddellijk op je gemak, waardoor je nóg meer kan genieten van de culinaire smaakbommen die je voorgeschoteld worden. Kelly Dehollander, vriendin van Olly Ceulenaere en mede-eigenares van Publiek, is de perfecte gastvrouw. Ze is niet alleen zeer vriendelijk, ze spreekt met een enorme kennis van zaken, en al zeker als het over wijn gaat. Bovendien torent de bediening niet hoog boven de tafeltjes uit, maar wordt er geknield voor de klant en op dezelfde ooghoogte gesproken.
Het ene schilderijtje na het andere wordt aangerukt. Ze verblinden de klanten hier niet met kaviaar, bij wijze van spreken. Hier draait alles om pure, lokale producten die zodanig bereid worden dat de smaak ontploft in je mond. Of zoals Olly Ceulenaere het zelf omschrijft: “Goed koken kan zowel met luxe-producten als met een ajuin”. En dat is nu precies wat ik jullie graag wil meegeven, een hapje van onion rings met courgettedip. Dankzij Kelly Dehollander heb ik namelijk een paar recepten losgekregen van deze toegankelijke, vriendelijke en bescheiden sterrenchef die mij na het eten heel graag te woord stond. Ik laat jullie heel graag meegenieten van deze heerlijkheid, die jullie zelf ook kunnen bereiden (vandaar dat we het houden bij het hapje 🙂 ). Verbaas je tafelgenoten met deze smaakbom!
Pollo alla parmigiana ofwel kip met parmezaan – kids proof
“Pollo alla parmigiana” klinkt echt heel wat exotischer dan een banale kip met parmezaan. “Kip met parmezaan” doet dit gerecht geen eer aan, terwijl de smaak écht hemels is. Ik ben er dol op, net zoals op de gehele Italiaanse keuken, en dat terwijl ik eigenlijk nog nooit op vakantie geweest ben in Italië, met uitzondering van die middelbare schoolreis naar Venetië dan. Italië staat dan ook op ons to do-lijstje, en wel volgend jaar. Het zal jullie waarschijnlijk ook niet verbazen dat ik vooral uitkijk naar culinaire verwennerij.
De basis van deze pollo alla parmigiana is eigenlijk kipfilet die gewenteld wordt in panko (broodkruim), parmigiana en verse tijm en rozemarijn. De geur alleen al als je deze klaarmaakt in de oven doet watertanden. De heerlijke tomatensaus en de gesmolten mozzarella maken het helemaal af. Ideaal voor het hele gezin!
Carpaccio van coeur de boeuf met rode basilicumpesto en rucola
Tomaten, tomaten, tomaten… in alle kleuren en vormen: rood, zwart, geel, oranje, groot, kleiner, mini,… wat hou ik van tomaten. Elk jaar kweek ik ook mijn eigen trostomaatjes op het terras, wat dan weer heel gezellig is voor de kinderen. Elke dag speuren ze, met een mandje in de hand, naar rijpe tomaatjes om te plukken. Die tomaatjes vinden ze natuurlijk ook véééél lekkerder, want ze hebben ze zelf geplukt en dus zijn ze ook een beetje fier. Toch is er één soort (en die heb ik jammer genoeg niet in de tuin) die er voor mij persoonlijk met kop en schouders bovenuit steekt, namelijk de “Coeur de boeuf” (letterlijk: ossenhart, verwijst naar de vruchtvorm). Het échte tomatenseizoen breekt pas volgende week aan, maar aangezien ik mijn lievelingstomaat al gespot heb in de supermarkt kon ik niet meer wachten.
Ovenschotel van kabeljauw met spinazie
Kinderen vis doen eten is niet altijd een gemakkelijke opgave. Ik moet eerlijk bekennen dat één van mijn dochters er ook niet echt dol op is. Toch vind ik het belangrijk dat ze één keer per week vis eten. Liever geen fishsticks, want eigenlijk zijn die ver van gezond (tenzij je ze zelf maakt en bakt in de pan ipv te friteren, dan is het wat anders), maar échte vis. Met andere woorden, er moeten soms andere manieren aangewend worden om vis aantrekkelijk te maken. Dat kan met een heerlijk sausje of bijvoorbeeld in een ovenschotel. Deze ovenschotel van kabeljauw met spinazie bestaat uit laagjes waardoor de vis heerlijk sappig blijft en erin gaat als zoete koek. Kort aangebakken, bedekt met spinaziepuree, afgewerkt met wat kaas om te gratineren en de oven in. Het is eigenlijk een heel eenvoudig recept, maar het is zo lekker, écht comfort food.
Salade van spinazie, courgettelinten, avocado en mango
Salades en salades zijn er twee want ik heb het hier niet over een blad sla, tomaat, wat komkommer en een geraspte wortel om het helemaal retro te maken. Als ik het heb over salades, dan doel ik op een rijkelijk gevuld bord vol smaakvolle ingrediënten en vaak met als hoogtepunt een warm element erin. De sla vervang je door verse spinazie, de komkommer door ovenwarme courgettelinten met rode ui, de tomaten en de wortel door avocado en mango. Aangevuld met wat feta, héél veel verse kruiden en een beetje vinaigrette krijg je een heerlijk gerechtje dat ook nog eens heel goed vult. Geen fliederdeflodder salade waarbij je na een half uur op slappe banden valt en je in de verleiding komt om ongezonde snacks naar binnen te werken. Ik kan jullie verzekeren dat ik de hele dag aan eten denk, en voortdurend honger heb, maar dat ik na het eten van deze salade toch een paar uur verzadigd was en dat is nu net wat een mens nodig heeft. De warme courgettelinten en de rode ui gaan een 5-tal minuutjes in de oven met wat olijfolie en geven dit gerecht een lekkere “chaud-froid”-toets waardoor je toch niets mist.
Panna cotta van aardbeien met chocoladefiguur
Een verfrissend dessertje gaat er altijd wel in, en al helemaal op zondag. Aardbeien en pure chocolade vormen daarvoor een perfecte match, zeker in deze verfrissende panna cotta. Wat het chocoladegedeelte betreft, wilde ik eens wat anders en sloeg ik even aan het experimenteren. Niets moeilijks, maar het oogt wel lekker ingewikkeld. Je smelt wat pure chocolade au bain marie, neemt een spuitzak (of je rolt er zelf eentje van bakpapier) en je kan aan de slag: van artistieke figuren tot gezichtjes voor kinderen of de initialen van je huisgenoten. Het is leuk om te doen en je zal de bewondering zien op de gezichten van je tafelgenoten. Probeer het zelf maar eens uit en laat je creativiteit de vrije loop. Ik ben benieuwd naar jullie creaties.
Bootjes van courgette gevuld met kip en Zuiderse groenten
Morgen is het de grote dag voor mijn kleine meid, ze doet haar eerste communie. Ze kan haast niet meer wachten want de juf had gezegd dat de meisjes prinsesjes zouden zijn voor één dag. Na weken van tuinaanleg en het bouwen van een overdekt terras, na al de mooie, warme dagen, geven ze morgen doodleuk regen en wind. Het Belgisch weertje, nooit verlegen om een verrassing. We laten onze dag echter niet verpesten en gaan genieten van dit mooie moment en van het eten natuurlijk. Er staan onder meer kreeft en lamsvlees op het menu, maar voor deze woensdagnamiddag houden we het nog even wat eenvoudiger met een lekker Provençaals gerecht dat geschikt is voor kinderen en past bij het nog zonnige weer van vandaag: Courgettes gevuld met kip en Zuiderse groenten. Dat lust toch iedereen? Ook koud zijn ze erg lekker.
Kwartel met rabarberchutney en rode ui
Aan alle mama’s, nog een late fijne moederdag. Ik hoop dat jullie een hele fijne dag gehad hebben en dat jullie kleine of grotere rakkers leuke verrassingen hadden voor jullie. Als ik een blik werp of facebook, was dat niet mis vandaag! Vandaag stond ik eens niet in de keuken en heeft manlief die taak eens of zich genomen. Ik kan jullie verzekeren dat dat niet zo vaak voorvalt. Laat ons zeggen dat hij zich er niet zo vaak meer aan waagt omdat er nogal eens wat mislukt. Toch ben ik blij dat ik vandaag van ’s morgens vroeg in de watten gelegd ben door hem en mijn meisjes, beginnend met een heerlijk ontbijt en leuke geschenken. Zo eens een dagje niets doen, kan ook eens deugd doen, is het niet?
Toch hoort bij deze dag een feestelijk recept. Daarom geef ik een recept mee dat ik vorig weekend maakte en toch iets minder alledaags is maar toch niet moeilijk is, namelijk kwartel met een heerlijke rabarberchutney (die kan je wel even bewaren) en rode ui. Vraag de beenhouwer om de kwarteltjes te ontbenen indien je je daar niet aan wil wagen. Ik diende het gerecht op met ovenaardappeltjes, maar daar zijn jullie natuurlijk vrij in.
Crème brûlée van asperges
Zoet of hartig? zo heeft iedereen zijn voorkeur. Persoonlijk ben ik geen echte zoetekauw maar een liefhebber van alles wat hartig is. Bovendien kijk ik elk jaar uit naar de start van het aspergeseizoen. Asperges à la flamande of met een hollandaisesaus heeft iedereen vast al eens gemaakt of gegeten op restaurant. Ik wilde eens iets anders.
Asperges en crème brûlée hebben al lang geen introductie meer nodig, maar als je die twee nu samen brengt… Het was het proberen waard en het resultaat was echt heel geslaagd. Het is een receptje dat ongeveer 20 min. in beslag neemt en je kan het op voorhand klaarmaken. De smaak van de asperges komt goed tot zijn recht en afgewerkt met een dun laagje parmezaan dat zorgt voor de knapperige toets. Ik weet zeker dat dit hapje/voorgerechtje er nog fans bijkrijgt. Misschien iets om dit weekend uit te proberen?
Fijn weekend allemaal!
Kip met curry, kokosmelk en appeltjes – kids proof
Als het op eten aankomt, mag ik echt niet klagen wat mijn dochters betreft. Ze lusten zo goed als alles, maar als er één ding is waar ze niet wild van zijn, dan is het een té pikant gerecht. Goed gekruid gaat er zeker in, maar met pepertjes, curry, te pikante chilipeper, daar moet ik mee opletten, zoniet is de waterkan al leeg na vijf hapjes.
Op deze woensdag stond kip met curry op het menu, maar dan wél een milde versie: eentje met kokosmelk en appeltjes, wat de saus heel wat zachter maakt. Aangezien ik dus niet overdreven met het curryvat mag strooien, doe ik er een redelijke hoeveelheid kurkuma in. Dit kleurt de saus heel mooi en het is nog eens erg gezond ook.
Het moet gezegd, ze zijn er dol op. De kippenblokjes steek ik op een prikkertje, ze gaan zo de pan in, en ze vinden het geweldig om in de weer te zijn met de stokjes en ze in de saus te doppen. Mijn meisjes zijn nu wel al 9 en 7 jaar oud, voor de kleintjes worden de stokjes uiteraard beter achterwege gelaten.
Krokante tonijn met sesamzaad en limoensalsa met rucola
“Time flies when you’re having fun”, dat is de perfecte omschrijving van gisteravond. We hadden gisteren heel leuk gezelschap op bezoek en dan vliegen de uren om.
Duratimbal – ovenschotel die alles heeft om te bekoren
Toen we klein waren aten we vaak “Duratimbal”. Huh? Wat? Wel, ik wou dat ik jullie die naam kon verklaren maar daarvoor zou ik ongeveer 45 jaar terug in de tijd moeten kunnen gaan toen mijn mama deze schotel, of tenminste een variant ervan, maakte in één of andere kookles, op weg naar het huwelijk en naar het prototype van de ideale, kokende vrouw van begin jaren ’70. Met de leeftijd komen er kleine gaatjes in het geheugen en dus ook in bronnen en/of verklaringen van gerechten.
Duistere herkomst of niet, deze ovenschotel heeft écht alles in huis om iedereen te bekoren: van jong tot oud, lekkerbekken, groentenliefhebbers, mensen die houden van schotels die niet teveel werk vragen én voedselzandloper-aanhangers. Maar wat is het dan? “Duratimbal” is een “driedekker” (drie lagen) van gehakt met bloemkool waarbij een heerlijke tomatensaus geserveerd wordt die toch nét anders smaakt dat deze origineel wordt en dit met weinig ingrediënten.
Koud soepje van rode biet met verse kaas
De tijd van de gezellige, winterse soepen begint nu stilaan op zijn einde te lopen om plaats te ruimen voor fleurige, frisse soepen. En dat is nu precies wat ik voor jullie heb, namelijk een felrood, zoetzuur soepje van rode biet, dat we met behulp van een klein rood pepertje ook nog eens lekker pittig maken. Voor dit gerechtje kan je verse of voorgekookte rode biet gebruiken. Het enige verschil is dat je de verse eerst moet koken voor je aan de soep kan beginnen. De voorgekookte zijn klaar voor gebruik.
Rode biet heeft de neiging om een “grond”-smaak achter te laten die minder aangenaam is, maar door toevoeging van wat balsamicoazijn neem je die volledig weg en is dit soepje een échte aanrader.
Ik maakte het vorige week voor de verjaardag van Manon, opgediend in een glaasje met een satéprikkertje, waarop je wat rucola prikt en een blokje verse kaas. Een ideaal verfrissend en vooral gezond hapje… Mijn “testpanel” was in ieder geval zeer enthousiast en zelfs mijn kinderen waren er weg van. Nog meer overtuiging nodig?
Havermout met kokosmelk, banaan, frambozen en blauwe bessen
Een hartige versie van havermout met rode ui en zongedroogde tomaatjes hebben jullie hier al kunnen terugvinden. Een gezonde, zoete versie mag ook niet ontbreken. Dit is er eentje op aanvraag voor iemand die met een paar bricken kokosmelk in de koelkast staat en zich afvraagt wat ermee gedaan (de persoon zal zich hierin zeker herkennen :-)). Altijd leuk als jullie suggesties doen. Laat ze dus maar komen.
Zondagmorgen, lekker uitgeslapen, wat wordt het? Een lekker zondig ontbijt met ontbijtkoeken of dit heerlijk gezond ontbijt: havermout met kokosmelk, banaan, framboos en blauwe bessen?
Chocoladecupcakes met chocoladeglazuur voor mijn jarige meid
Vandaag is Manon, mijn oudste dochter, jarig. Ze werd negen. Misschien een cliché, maar mocht ik de knop nu even op pauze kunnen zetten, dat zou handig zijn. Voor ik het goed en wel besef, zal mijn dochter niet meer zo graag in mama’s armen in de zetel liggen. Maar goed, voorlopig is het wel nog zo en daar geniet ik nu ten volle van. Negen jaar geleden werd mijn rustig voortkabbelende leventje, zoals bij alle andere mama’s, danig in de war gestuurd. Vragen, ongerustheid, zalige momenten bij de eerste lachjes, maar ook een krijsende baby met zware reflux. Er zijn ook menige traantjes gevloeid omdat ze gedurende haar eerste twee levensjaren amper iets wilde eten. Ik vroeg me steeds af of ze ooit een volwaardig mens zou worden. Intussen is ze gelukkig uitgegroeid tot een echte lekkerbek die letterlijk alles lust en enorme porties kan verorberen.
Ik vroeg wat ze wilde meenemen voor de klasgenootjes. Haar zus, die vorige maand jarig was, koos voor cakepops, maar zij hield het liever bij traditionele cupcakes. Ik maakte chocoladecupcakes met chocoladeglazuur. Toen ze het resultaat zag, was ze zo blij en vertrok glunderend naar school. De bloempjesdecoratie (hostiepapier) kocht ik bij Aveve.
Wij maken er hier een gezellig feestje van met lekkere hapjes, waarvan jullie er volgende week al een te zien krijgen. Fijn weekend!
Hartige taart met cottage cheese en courgettelinten
Het is jullie waarschijnlijk niet onbekend: plots bezoek, er wordt een glaasje uitgeschonken maar o wee, wat eten we daar nu bij (en je hebt nog geen tijd gehad om te koken of het koken zit er al op)? Hersenen die op volle toeren beginnen te draaien, voorraadkasten die opengetrokken worden… De wet van Murphy natuurlijk: die lijkt vooral leeg want de boodschappen moeten nog gedaan worden. Wat valt er te rapen in de koelkast? Op zo’n moment is een mens volgens mij op z’n creatiefst, zo overkomt het mij in ieder geval. Snelle check van alle aanwezige ingrediënten en overdenken welke combinaties in godsnaam mogelijk zijn. (meer…)
Zalm met tomatensalsa
Ik ben een echte “tijdschriften-madame”. Als ik in een boekhandel of supermarkt met leesafdeling verzeild geraak, is er geen houden aan. Het is onmogelijk om mij tevreden te stellen met één culinair tijdschrift. Nee, ik neem er direct 4 of 5 mee, en als er verzamelaars zijn, sta ik ook op de eerste rij. Het gevolg is dat overal in huis, tijdschriften te vinden zijn. De bibliotheek in ons bureau heb ik al volledig ingepalmd en de wandkast raakt ook steeds voller. Bovendien slingeren er wel overal ergens recepten rond. Op de slaapkamer, in de keuken, op het toilet… Mijn huisgenoten worden soms gek van al die recepten en maken soms de opmerking “of ik nu nog niet genoeg recepten heb”. Uiteraard kan ik alleen maar met “nee” antwoorden. Recepten heb je nooit genoeg, ik niet tenminste. Misschien dat mijn blog op termijn toch enige oplossing kan bieden. (meer…)
Bloemkoolschotel met ham en ei voor het hele gezin
Wij hebben er net een paar dagen Nederland opzitten. We trokken naar het idyllische kustdorpje Hellevoetsluis, een dertigtal kilometer onder Rotterdam. De toeristische gidsen spreken van “Hollandse heerlijkheid” als ze het over deze streek hebben en dat kan ik ten volle beamen. Alles lijkt zo uit een bouwdoos gestapt. Gezelligheid, overal waar je kijkt. Adembenemende vergezichten, gecombineerd met een prachtige haven, pittoreske pleintjes,… Ik kan het iedereen aanbevelen. Van ’s morgens met de voetjes in het zand en “zeer uitgelaten” kindjes. We hebben ons op gastromisch vlak ook een paar dagen laten dienen, wat ook zalig was. Een keertje helemaal niets doen.
Lenterolletjes op wijze van Quyên
Jaren geleden werd bij ons in het dorp voor het eerst “Week van de Smaak” georganiseerd. Het thema van de avond was toen “hapjes” en daarvoor hadden ze een aantal topchefs uitgenodigd die allen, op een of andere manier, iets met Wichelen te maken hadden. Onder deze chef-koks was toen de Viëtnamese Quyên aanwezig, die iedereen vast en zeker kent. Ze kwam als Viëtnamees meisje in Wichelen terecht, groeide hier op en haar restaurant “Little Asia” in Brussel is een vaste waarde. Haar recepten kan je ook terugvinden in het culinaire tijdschrift op de website van Njam!
Die avond maakte ze voor de gasten lenterolletjes, fris en licht. En haar recept wil ik heel graag met jullie delen, al maakte zij ze met rundvlees en probeerde ik de versie met zalm uit. Ze zijn een perfect hapje op een warme dag of een lekker voorgerechtje. Ze worden koud geserveerd met een vinaigrette van vissaus, die heel veel gebruikt wordt in de Viëtnamese keuken. Deze is fris, licht pikant en zoetzuur.
Groenten in de oven – Heerlijk veggie
Boterhammen of salades beu? Op zoek naar een lekker bijgerecht of lunch? Of eenvoudigweg zin in een groentenmaaltijd, lekker veggie? Dit recept is bovendien heerlijk bij een barbecue, en met dit weer zullen de barbecuetjes nogal aangestoken worden, lijkt me.
Heerlijke groenten in de oven, klaar in een handomdraai, lekker gemakkelijk maar vooral zooooo ongelooflijk vol van smaak. Je hebt niet alleen lang een verzadigd gevoel, je hebt nog heel veel energie over en je behoudt de lekkere smaak. Voorstander of niet, hier kan niemand aan weerstaan, zeker weten!
(Dit gerecht is 100% voedselzandloper proof)
Schelpjes verzamelen – pasta met kip
De échte zandschelpjes zijn, naar ik hoop tenminste, voor volgende week, daar we een paar dagen naar de Nederlandse kust trekken. Als het beloofde mooie weer er effectief aankomt, zal het niet lang duren voor er kleine teentjes in het zand rondhuppelen, op zoek naar schelpjes.
Hier gaat het voorlopig nog om de schelpjes op tafel, pastaschelpjes… en wel gevuld met kip, courgette, champignons en citroenzeste. Voor de kleine kapoenen die niet zo dol zijn op champignons, kan je ze piepklein snijden zodat die kinderoogjes ze niet ontwaren, ofwel, als het écht niet anders kan, weglaten. Je kan alles op voorhand maken en op het laatste in de oven schuiven.
De pasta die ik hier gebruikte, spreken voor mij persoonlijk écht tot de verbeelding. Ik vind ze zo mooi. Ze zijn groot genoeg om voldoende vulling in te doen en als mijn dochters zo’n schelpje op hun lepel laten glijden, hebben ze meteen ook alle groentjes binnen. Toen ik deze schotel op tafel zette, begonnen de kinderoogjes hier te blinken. Een waar succes!
Waterkerssoep met parmezaankoekje
Het Paasfeest is alweer achter de rug. Hebben jullie ook zo genoten? Eitjes rapen ’s ochtends, een mooi aangeklede paastafel en een stralend zonnetje als kers op de taart. Hoewel de temperaturen nog geen hoge toppen scheerden, was het uit de wind al heerlijk genieten. De kinderen, helemaal overmoedig door die eerste echte zonnestralen, haalden zowaar de picknickdekentjes uit.
Een Paasfeest betekent natuurlijk niets zonder een paasmenu. Ik geef jullie in de loop van de komende weken graag een paar receptjes van mijn eigen Paastafel mee, die zich perfect lenen voor een volgende gelegenheid.
Mijn eerste paasreceptje dat ik met jullie wil delen is het meest eenvoudige, namelijk een grasgroen waterkerssoepje met een parmezaankoekje. Lekker en mooi!
Ronde-van-Vlaanderen-gerecht van lamskroon met Wichels Grysolleken
Wichelen, een schilderachtig dorpje in Oost-Vlaanderen aan de Schelde… Dat is de plaats waar ik woon. Dit jaar zou een belangrijk jaar worden voor de Wichelenaars, want Wichelen deed mee om dorp van de Ronde (van Vlaanderen) te worden. Alles zag er goed uit en bovendien hadden ze een extra reden om net dit jaar te vieren.
Cakepops voor mijn jarige dochter
“Of mama eens cakepops wilde maken voor haar verjaardag”, dat vroeg mijn jongste dochter. Ze kijkt al heel lang uit naar haar 7de verjaardag en ze wilde graag iets moois meenemen als traktatie voor haar klasgenootjes. Vorig jaar waren de cupcakes aan de beurt, nu deze helemaal niet meer “in” blijken te zijn, probeerden we cakepops uit.
In vergelijking met cupcakes is er wel wat meer werk aan omdat de cake, die de vulling vormt, de dag ervoor gemaakt moet worden. Wie echt weinig tijd heeft, kan natuurlijk ook gewoon een vanille- of chocoladecake gaan kopen. Om ze dan ook nog mooi te versieren, is het even blazen bij de start, maar eens je je drive gevonden hebt, lukt het erg goed. Een voorbeeldmama zou dit waarschijnlijk al weken op voorhand eens uitgeprobeerd hebben, maar jammer genoeg ben ik niet van dat type, eerder van het last-minute type. Toen ik gisteravond, net voor sluitingstijd, nog bij Aveve binnen ging om decoratie, zag ik de pretlichtjes in de ogen van de eigenaar toen hij hoorde dat het mijn eerste keer was en dat ze de volgende ochtend klaar moesten zijn. Ik ging gisteravond dus aan de slag met het nodige geknoei erbij. Om ervoor te zorgen dat het onmiddellijk lukt, geef ik jullie het recept en wat tips mee. Er zit nogal wat suiker in deze cakepops, dat is waar, maar op verjaardagen moet dit kunnen. Toen mijn dochter deze ochtend naar beneden kwam, was ze in ieder geval dolblij met het resultaat! Oordeel zelf :-).
Dessert met aardbeien-bananenpuree, citroengelei en kokosschuim
Maart en april zijn dé verjaardagsmaanden in onze familie. We hebben er maar liefst 6 te vieren. Om niet élk weekend aan de feestdis te zitten en 500 taarten te moeten verorberen, worden die gebundeld tot 2 feestjes, eentje in maart en eentje in april. Gisteren hebben we het eerste feestje gehad bij mijn zus want daar waren maar liefst 3 feestvarkens. Er werd gekozen voor een dessertbuffet, dus moest ik toch ook een bijdrage leveren.
Onlangs viel ik op een dessertje van de grote Ferran Adrià, chef-kok van het vroegere El Bulli (3 Michelinsterren) uit “Elle”. Mijn culinaire kundigheid reikt nog niet tot aan het begin van de tenen van een échte topchef, laat staan sterrenchef, maar het zag er zo mooi uit dat ik de uitdaging toch niet uit de weg wilde gaan, met het risico op het aanbrengen van misbaksels aan het dessertenbuffet.
Het receptje dat voor me lag, bestond uit drie laagjes: onderaan aardbeien-bananenpuree, daarbovenop citroengelei met stukjes aardbei en als laatste een laag kokosschuim. Veel bereiding vraagt dit dessertje niet, ongeveer 20 min. Het enige nadeel eraan is dat je de verschillende laagjes moet laten opstijven. Ik werkte laagje voor laagje maar eigenlijk kan je ze gewoon alle drie samen maken en tegelijkertijd laten opstijven (ongeveer 3 uur).
Toen alles achter de rug was, was ik écht tevreden. Zo fris, luchtig en heerlijk. Niet voor niets een sterrenchef dus. Op het traject ernaartoe had ik weliswaar minder geluk. Een hilarisch en paniekerig moment toen ik bij aankomst vaststelde dat er vier glaasjes gesneuveld waren tijdens de rit. Die heb ik nog wat trachten op te dirken en wijselijk achter de bloemen geschoven. Mijn schoonbroer zei dat ik misschien ook een rubriek op mijn blog kon beginnen met bloopers :-).
En dan nu, aan jullie. Laat jullie NIET afschrikken door het feit dat het van een topchef is, het is écht niet moeilijk en je gasten zullen vol lof zijn. Wie maakt het klaar? Het wordt een schot in de roos!
Ondergaande zon in hapje van bloedsinaasappel, feta en rode ui
Een ondergaande zon is er absoluut niet te bespeuren aan de horizon, maar met een bloedsinaasappel of wijnsinaasappel op je bord, breng je die meteen in huis. Want geef nu toe dat deze een verbazend mooie kleur heeft. De lekkerste komen uit Italië, meer bepaald Sicilië. Er wordt weleens gezegd dat ze “bloeden” als je ze opensnijdt.
Alleen al bij het zien van die dieprode tinten en de gedachte aan de frisse gerechtjes die je ermee kan maken, begin ik al te watertanden. Aangezien het seizoen van de bloedsinaasappel, dat vrij kort is (van december tot begin april), bijna afgelopen is, maak ik er nog een mooi en verbluffend lekker hapje mee. Je kan natuurlijk ook altijd een gewone sinaasappel gebruiken, maar het zou zonde zijn om een dergelijk zeldzame kleur niet optimaal te benutten.
Misschien is dit hapje een ideetje om je genodigden op het paasfeest voor te zetten? Je brengt meteen kleur op tafel. Het is snel klaar (volledig op voorhand te bereiden) en de frisse smaak wekt de smaakpapillen op. Je krijgt ongetwijfeld complimenten, daarvan ben ik overtuigd!
Zeg niet zomaar “balletjes in tomatensaus” tegen dit gerecht
Wie lust ze niet, balletjes in tomatensaus. Het is net zo goed een klassieker als stoofvlees. Toch zijn “balletjes in tomatensaus” niet altijd “balletjes in tomatensaus”.
Er bestaan tal van recepten, van makkelijk tot iets ingewikkelder. Je kan ze ook bereid kopen, wat heel wat werk uitspaart, maar dan krijg je (naar mijn bescheiden mening) vaak balletjes die afgrijselijk zoet smaken door de aanwezigheid van een halve fles ketchup, ofwel gehakt met wat tomatenpuree erover gekletst. Wat ik belangrijk vind aan dit gerecht is de perfecte zoet-zuurverhouding van de tomatensaus. Als die goed zit, kan dit gerecht ongelooflijk smaken!
Het vraagt wel wat tijd natuurlijk, maar als je dit gerecht nu eens op een woensdagmiddag of in het weekend samen met de kindjes klaarmaakt en hen balletjes laat rollen, dan wordt het nog zo leuk. Zij zijn fier dat ze meegeholpen hebben aan het eten en jij kan rustig jouw gedeelte van het werk doen.
Hieronder vinden jullie het recept van wat voor mij de lekkerste balletjes zijn, opgediend met volkorenrijst boordevol groentjes. Aan vitaminen geen gebrek! Zeg dus nooit “zomaar balletjes in tomatensaus”. Ik hoop dat jullie er even verrukt van zijn!
Frisse vegetarische cannelloni met kerstomaatjes
Mijn jongste dochter, Sélène, is zo’n type dat, als ik haar bordje eten voorzet, direct in het vlees begint te prikken, dit vliegensvlug opeet en dan vraagt of er nog vlees is. Ik antwoord dan altijd: “Als je bordje volledig leeg is en je hebt dan nog zin in vlees, krijg je nog een stukje.” Met als gevolg dat ze toch geen vlees meer wil, want tegen dan heeft ze écht genoeg gegeten. Voor haar is het dus echt wel goed om af en toe vegetarische schotels op het menu te zetten.
Gisteravond begon ik aan een lekkere cannelloni met groenten die heel fris smaakt door het toevoegen van citroenzeste. Ze was al erg in haar nopjes en riep “joepie, pasta”.
Toen ik nadien dit vegetarische bordje opdiende, ging ze direct op onderzoek uit om te kijken waar het vlees verstopt zat. Bij de vaststelling dat er geen vlees inzat, keek ze eerst even beteuterd… tot ze proefde. “Heerlijk, mama!” Dàn weet ik dat het lekker is.
Appelsveer – Review en exclusief recept van kabeljauw met venkel
Gisteren was er eentje jarig. Jan vierde zijn 39 jaartjes en, voordat de 4 aan de orde is, moesten we dit natuurlijk passend vieren. We kozen voor een restaurant dat dichtbij was en gastronomisch bij de top behoort. Dan was er natuurlijk maar één optie: het Appelsveer.
Chef Olivier Van de Meerssche, die ooit een Michelinster in de wacht sleepte als chef-kok in ’t Ebdiep, heeft sinds een aantal jaar zijn eigen restaurant “Appelsveer”, een prachtig gerestaureerde herenhoeve (met tevens gastenkamers) aan de oever van de Schelde, een decor om bij te dromen. Hij krijgt punten in de Gault-Millau, werkt graag met vergeten groenten en komt zeer verrassend uit de hoek. Ik had gereserveerd tegen half 8. Toen we eenmaal aan tafel zaten, kreeg ik te horen van de lieve en deskundige gastvrouw Heidi, tevens echtgenote van de chef, dat ze een verrassing had. Jan had achter mijn rug om laten weten dat ik, als foodblogger, erg geïntesseerd was om de chef te ontmoeten en om een receptje van een dergelijk talent in de wacht te slepen. Dit vormde voor hun geen enkel probleem. De chef-kok kwam persoonlijk aan tafel bedienen en de gastvrouw stond mij te woord voor al mijn vragen. Een betere gastvrouw kan je je niet inbeelden, met een eeuwige glimlach. Mijn avond was geslaagd. Het eten was voortreffelijk!
Ik deel dus graag met jullie een voorgerecht dat we geserveerd kregen en dat ook haalbaar is voor de hobbykok, namelijk de kabeljauw met venkel, amandelmelk en waterkers. Lees mee en geniet. De geuren waren subliem!
‘Heten duvel’ voor kleine (b)engeltjes
Ik zie de fronsende wenkbrauwen al voor me bij het lezen van de titel. Geen paniek, het klinkt veel erger dan het is :-). ‘Heten duvel’ heeft helemaal niets te maken met een duiveltje, het is alleen maar een lekker gerecht dat bij de hele familie in de smaakt valt.
Waar de naam eigenlijk vandaan komt, is een vraagteken, maar vermoedelijk doelt deze op het feit dat het een ovenschotel is en dus ‘heet’ moet zijn bij het opdienen. Waar de duvel vandaan komt, Joost mag het weten, maar aangezien het weer een gerechtje uit het culinair familiearchief is (en ik heb jullie al verteld dat sommige benamingen van vroeger nogal poëtisch waren), verklaart het wel iets.
Wat is ‘heten duvel’ nu eigenlijk? Het is een gemakkelijke ovenschotel in laagjes. De onderste laag bestaat uit aardappelschijfjes, daarbovenop komt fijngesneden prei en als bovenste laag komt kippengehakt. Klinkt lekker? Dat is het ook.
Salade van venkel, sinaasappel en saus van blauwe kaas
De tijd van de salades is weer in het land. Zoals elk jaar als het mooie weer eraan komt, zie je een steeds groeiend aantal mensen die volop salades beginnen te eten om hun lichaam “beachable” te maken tegen de vakantieperiode.
Los van de smaak, ben ik dol op de kleuren van salades en kan je er eindeloos in variëren. De tijd dat een salade nog gemaakt werd van een blad sla, een tomaat en een komkommer is gelukkig voorbij. De salade-geitenkaas was ook niet weg te denken, hoewel deze, mits lekker bereid, niet te versmaden valt. Tegenwoordig worden alle groeten en fruit door elkaar gebruikt, al dan niet aangevuld met kip, vlees of vis, en maar goed ook. Bovendien kom ik tot de vaststelling dat ik jullie nog geen enkele salade meegegeven heb. Meer dan de hoogste tijd dus!
Deze salade van venkel, sinaasappel en blauwe kaas is gemaakt met een minimum aan ingrediënten en is werkelijk in 5 minuten klaar. Venkel en blauwe kaas gaan wonderlijk goed samen. Rauw is blauwe kaas zeer uitgesproken en valt daardoor misschien niet bij iedereen in de smaak maar als je deze verwarmt krijg je een totaal ander resultaat. Heerlijk!
Veelzijdige ricottataartjes met spinazie
Ik hou er enorm van om gerechten te maken waarmee je alle kanten opkan, een soort van “passe-partout” die past bij elke menugang. Deze ricottataartjes met spinazie zijn zo’n gerechtje. Ze kunnen klaargemaakt worden als ontbijt voor de liefhebbers van hartig of ze zijn heerlijk bij de brunch, ze kunnen geserveerd worden als hapje, maar zijn ook een perfect bijgerecht, bijvoorbeeld met een heerlijke salade erbij. De smaak is ongelooflijk lekker en je maakt ze klaar in een handomdraai: 5 min. voorbereiding en dan lekker in de oven schuiven. Lekker koken hoeft dus geen uren te duren. Ideaal dus op drukke dagen als je niet weet waar eerst te beginnen.
Hapje van avocado met garnalen en gedroogde garnaalkopjes
Weekend? Check! Apero? Check! Hapje? Check!
Wie mijn blog al een tijdje volgt, weet dat ik naar het weekend toe dikwijls een hapje post. Dit keer heb ik een heerlijk fris hapje van avocado met garnalen voor jullie dat er ingewikkeld uitziet, maar het helemaal niet is.
Het is een gerechtje gebaseerd op een recept van Piet Huysentruyt, met enkele aanpassingen. Ik heb er een gastronomisch accent aan toegevoegd dat gebruikt wordt door chefs om extra smaak te geven, namelijk gemixte, in de oven gedroogde garnalenkoppen en -staartjes. Het is echt heerlijk, moet je zeker proberen. (Je kan het natuurlijk ook weglaten als je het teveel werk vindt.)
Ik wens jullie een fantastisch weekend. Geniet van de zon, zolang het nog duurt.
De zon in je bord met forel, venkel en tomaat
Venkel… Ik moet eerlijk bekennen dat ik er vroeger niet weg van was. Ik hield niet van anijssmaak, tout court. Ondanks verschillende pogingen en bereidingen, venkel bleef in het schuifje van “dingen die ik niet lust”, net als steranijs of pastis trouwens. Intussen is dit schuifje zo goed als leeg want mijn ouders hebben mij meermaals gezegd dat iets niet lusten, niet bestond en dat je het moest “leren” eten.
Ik heb jullie al verteld dat we vaak naar de Provence geweest zijn. Daar drinkt iedereen natuurlijk pastis als aperitief “omdat het de maag zo heerlijk openzet en je nog meer van je eten kan genieten”. Ik dus niet vanwege de anijssmaak. Na een paar jaar heb ik mij toch laten overhalen want als je van de Provence hield, moest je ook van Pastis houden. Het ene zonder het andere kon niet. En ja hoor, ik heb het leren drinken en nu drink ik het zelfs heel vaak als het heel warm is. Tegelijkertijd is venkel dus ook op het menu komen te staan. Gek misschien om een groente te linken aan alcohol maar hier ging het dus wel degelijk om het specifieke van de smaak.
Bovendien is venkel een heel gezonde groente. Het bevat weinig calorieën, is vetvrij en is erom bekend de spijsvertering te bevorderen. Venkel heeft bovendien een kalmerende werking op baby’s.
De zon straalt buiten aan een helderblauwe lucht en vandaag laat ik de zon ook in jullie bord schijnen met een lekker recept van venkel, tomaat en forel, volledig in de oven te bereiden, dus nog gemakkelijk ook. Het is geïnspireerd op een recept uit een Delicious magazine van 2010, maar dan net ietsje anders.
Smaakvol konijn om de winter in schoonheid af te sluiten
De lente is nu langzaam maar zeker aan haar intrede begonnen. Als ik ’s morgens opsta om te gaan werken, heb ik tenminste niet meer het gevoel dat ik in het holst van de nacht opsta want ik kan al een minimale lichtschemering ontwaren. Wat een zaligheid toch.
Vorige week gaf ik jullie al even een voorsmaakje van de lente met mijn tomatentaart, maar om het winterseizoen in schoonheid af te sluiten, wil ik jullie toch nog een heerlijk recept van konijn meegeven, eentje uit het familie-archief. Door het feit dat het gehele konijn erin verwerkt wordt, heeft het een zeer volle smaak. Hiervan kan je blijven eten. Ik maakte het klaar met een wortelpureetje.
Konijn klaarmaken lijkt misschien tijdrovend maar om heel eerlijk te zijn is het niet zozeer de bereiding die veel tijd vraagt, maar eerder de gaartijd. “Les excuses sont faites pour s’en servir”, maar in dit geval gaat het dus eigenlijk niet op.
Een kleine tip: maak ineens een dubbele portie klaar, dan kan je er eentje invriezen en heb je een feestelijke maaltijd op een dag dat je helemaal geen zin hebt om te koken. Laat het jullie smaken!
Chocoladedessert met blauwe bessen onder een stralende zon
Wat een stralende dag was dit! Die eerste échte lentedag! Heerlijke zonnestralen met ravottende kinderen in de tuin, daar hoort een etentje bij, een wijntje, en een paar vrienden… De ingrediënten voor een zalige dag waar je energie voor de komende week kan uit putten.
Het menu van vandaag hou ik nog even tegoed tot later, maar een dessertje kan ik wel al prijsgeven: een chocoladedessert met blauwe bosbessen en een bosbessencoulis.
Met bloemkoolkoekjes het weekend in
Joepie, vrijdag! De week zit er weer op. En als jullie nog op het werk zitten, afronden die handel! Spring in je wagen, zet de muziek snoeihard en geniet. Misschien hebben jullie hele leuke plannen: een weekendje weg, een restaurantje, een feestje bij vrienden,… Ik ben waarschijnlijk niet de enige die vrijdagavond met open armen verwelkomt en het zondagavond moeilijk heeft om afscheid te nemen. Gelukkig beginnen de dagen nu te lengen en zitten we binnenkort weer ’s avonds buiten met een fris glaasje wijn en een hapje.
Ik trek mijn koelkast open en er ligt nog een bloemkool in. Laten we daar dan maar mee aan de slag gaan. Niet om een alledaagse bloemkool met witte saus te maken, maar wel een heerlijk hapje, namelijk bloemkoolkoekjes met geitenkaas, mierikswortel en garnalen. Eenvoudig en o zo heerlijk!
Recept koekjes: gebaseerd op Libelle Lekker
Aziatische schotel, ook voor mini-mensjes
Chinese gerechten zoals ze opgediend worden in de huidige Chinese restaurants scheren al lang geen hoge toppen meer, mits uitzonderingen natuurlijk. Terwijl vele van deze restaurants vroeger heel druk bezocht werden, want dit was ooit heel exotisch, moet je nu ’s avonds maar langsrijden om te zien dat deze vaak helemaal leeg zijn. Je zou je soms kunnen afvragen hoe deze mensen nog kunnen overleven. De lekkere Thaïse en Viëtnamese restaurants hebben al lang hun plaats verdreven met een puurdere en gezondere keuken.
De Aziatische keuken heeft enorm veel te bieden. Ze heeft heerlijke producten en ingrediënten die ware smaakbommetjes in de mond zijn. Sushi, wokschotels, sausjes op basis van soja, wasabi,… zijn intussen enorm populair. Op deze woensdag-kidsdag heb ik voor jullie een Aziatische schotel dat ook bij de mini-mensjes in de smaak zal vallen. Paprika, soyascheuten, champignons, spitskool, koriander en gemarineerde varkenslapjes zijn de hoofdrolspelers van de dag en vormen samen een lekkere combinatie. Met “lijst of met flietjes”? Met rijst natuurlijk.
Snelle en heerlijke tomatentaart, mijmerend over een “dansend bed”
Vandaag heb ik weer een gerechtje in een handomdraai voor jullie, na een drukke dag: een heerlijke Provençaalse tomatentaart.
Voor het eerst rook ik de lente toen ik deze avond uit de auto stapte. Dat zijn voor mij de allermooiste momenten, het voelen van de omschakeling, reikhalzend uitkijkend naar een nieuw seizoen. Een nieuw seizoen, een andere keuken, en dan bij voorkeur de Provençaalse.
De Provence, ik heb er mijn hart jaren geleden verloren. Onze jongste dochter was net 2 maanden oud maar toch wilden we op vakantie. Een vliegtuigreis zagen we op dat moment niet zitten en dus besloten we om met de auto naar de Drôme Provençale te rijden. We hadden gereserveerd in een zalige b&b, uitgebaat door Vlamingen, nl. Le lit qui danse (www.lelitquidanse.com). Het was voor ons de eerste keer dat we dit concept uitprobeerden in het buitenland en het werd een unieke ervaring. De uitbaters, Jo&Ann, hebben ons een zalige tijd gegeven op hun unieke plekje temidden van de wijngaarden, aan de voet van de Mont Ventoux. Ann kookt heerlijk gastronomisch, met een enorme passie, wat voor mij natuurlijk heel belangrijk is. Het was het begin van een liefde voor de streek, voor deze b&b, voor de typische Provençaalse marktjes waar de lokale boeren elkaar verdringen met hun prachtige streekproducten, de idyllische dorpjes. Intussen zijn we hier al vijf keer geweest en we gaan zeker nog terug.
Ik dacht er deze avond mijmerend aan terug en terwijl de heerlijke geuren uit de oven mij tegemoet komen bij het schrijven van deze post, waan ik mij even ter plaatse.
Wat als… Sergio Herman in de jaren ’80 had gekookt?
Zoals ik al eerder vertelde in mijn rubriekje “over mezelf” is koken, eten, de geneugten ervan,… mij met de paplepel ingegeven. Ik heb mijn mama eigenlijk zelden NIET in haar keuken weten staan. Er stond wel altijd iets te pruttelen en ik noemde het bij ons thuis “De zoete inval” want voor iedereen die binnenkwam, werd er wel een bordje bijgezet. Dat is trouwens nog zo.
Dit weekend was ik enorm verheugd. Mijn mama heeftmij een groot deel van haar “40 jaar culinaire archief” overhandigd. Ik ben onmiddellijk beginnen bladeren in de collectie vergeelde blaadjes, oude krantenknipseltjes, recepten uit tijdschriften van de jaren ’80 (die kan je intussen écht kan bestempelen as “retro”), en ik werd er instant blij van. Wat een schat aan documentatie…
Cannelloni van paprika met verse kaas en koriander
Zaterdagavond… Misschien zijn wij één van de weinige gezinnen die deze zaterdagavond thuis doorbrengen maar ziektekiemen die de laatste stuiptrekkingen maken, gebieden ons om het dit weekend nog even rustig aan te doen. Dus maken we het toch even gezellig thuis met een hapje en een drankje en een cool muziekje op de achtergrond (en dochters die hierop uit hun dak gaan). We starten met een eenvoudig hapje,… eentje dat werkelijk iedereen kan maken, ook de niet-keukenprinsessen of -prinsen onder ons, namelijk cannelloni van paprika. Ik haalde de mosterd voor de basis van dit recept bij Weekend Knack maar eigen accenten werden gelegd.
Falafel met zoete aardappel en dressing van zure room
Vandaag vliegen we er in met een vegetarisch gerecht, maar eentje waarbij je het bijna niet merkt. Zelf vind ik een dagje veggie in de week meer dan ok. Ook al is mijn bereik beperkt, en mijn impact nietig, toch willen we niemand voor het hoofd stoten in deze 40 dagen zonder vlees. Jeroen Meus heeft menig kritiek moeten slikken met zijn Vlaamse klassiekers midden in deze periode en door het feit dat hij nu net 1 maart uitgeroepen heeft tot Nationale Stoofvlees-frietdag, terwijl hij het eigenlijk alleen maar goed bedoelde. De gemoederen zijn intussen bedaard en alles is weer peis en vree. Zo ook in onze keuken.
Ik maakte eenvoudige in de oven te bereiden falafels, gecombineerd met zoete aardappel en een heerlijke dressing met zure room. Falafels worden gemaakt op basis van kikkererwten en zijn een van oorsprong Libanees vegetarisch gerecht. Falafel is een perfecte vleesvervanger. Normaal worden ze klaargemaakt in frituurvet maar om het toch wat gezonder te houden koos ik ervoor om ze te bereiden in de oven.
Hartige havermout met rode ui, zongedroogde tomaatjes en paprika
Gedaan met de ellenlange ontbijtbuffetten, de omeletjes op maat, het spek, de warme groenten, de koffiekoeken, de sapjes, de glaasjes cava…
Het ontbijt thuis en de bijhorende routine hernemen hun gang. De boterhammen en de kommetjes havermout worden weer bovengehaald. De havermoutvlokken met fruit (blauwe bessen, banaan) en eventueel een stukje chocolade, aangevuld met wat zaden, zijn bij velen onder jullie al ingeburgerd. Havermout kan je zoet eten zoals deze versie met kokosmelk, banaan, frambozen en blauwe bessen , maar hartige havermoutversies zijn minstens even lekker (ze genieten zelfs mijn voorkeur) en kunnen gegeten worden als ontbijt maar evenzeer als lunch. Deze havermout met rode ui, zongedroogde tomaatjes en paprika valt zeker in de smaak.
Varkenswangetjes
Ok, ok, de veertig vleesloze dagen zijn begonnen, maar dit is nog een gerechtje van twee weken terug. Als ik eerlijk ben, zou ik ook moeilijk de volle veertig dagen zonder vlees kunnen. Wat ik wel wil inlassen is één tot twee veggiedagen per week, en die gerechtjes wil ik ook graag met jullie delen. Vandaag dus nog niet want ik heb een heerlijk recept van varkenswangetjes voor jullie.
Toen ik twee weken geleden bij mijn ouders de kinderen ging ophalen, wist ik het al. De heerlijke geuren kwamen mij al tegen waardoor het water me onmiddellijk in de mond kwam. De varkenswangetjes van mijn mama, daar zou ik een moord voor doen. Ze steekt er, zoals altijd als ze kookt, al haar tijd en liefde in. Ik was des te blijer die dag, want ik had er net een mindere dag opzitten en had weer eens dubbel zoveel tijd doorgebracht in de auto dan normaal. Mijn frustraties smolten hierbij als sneeuw voor de zon.
Smaakbom van zoete aardappelsoep
De zoete aardappel behoort, in tegenstelling tot wat vorm, structuur en naam doen vermoeden, niet tot de familie van de aardappelen. Het is één van die vergeten groenten die sinds enige tijd terug op de voorgrond treden en aan een ware hype bezig zijn. Zoete aardappel is gezond, heerlijk zacht van smaak en de roze variant bevat veel vitamine C. Deze wordt enorm geapprecieerd door voedselzandloper-aanhangers.
Meer dan redenen genoeg dus om daar iets lekkers mee te maken. Ik maakte er vorige week een soep mee, een soep die insloeg als een bom, een échte smaakbom. Je kan er echt niet genoeg van krijgen. Tegen de avond was er al helemaal niets meer in de kom aan te treffen. Sommige huisgenootjes hadden vast en zeker ook de smaak te pakken.
Eenvoudig maar kleurrijk hapje van mozzarella en kerstomaatjes
Intussen zitten wij in veel zonniger oorden (Lanzarote, Canarische eilanden). Niet te geloven dat we van het ene seizoen in het andere overstappen. Hier is het een uurtje vroeger en dus zitten wij, na een uitgebreid ontbijt, aan de apero met een lekker glaasje bubbels.
Bij die apero hoort natuurlijk een heerlijk Zuiders, eenvoudig hapje. Tomaat, mozzarella en basilicum zijn een klassieker, maar gepresenteerd op deze manier lijkt het wel een feestelijk hapje. Ik stuur jullie van hieruit veel zonneschijn, wie weet komt die aan in de lage landen…
Een luchtig valentijnshart : kaastaart met aardbeientopping
Valentijn….Héééél lang geleden stonden er eens 3 jongens voor de voordeur, elk met eenzelfde rode roos. Aan originaliteit geen gebrek dus. Toch vond ik het erg spannend toen ik 15-16 jaar was. Van wie zou ik een cadeautje krijgen? Was er een geheime aanbidder? Alleen jammer dat die éne net niet op je stoep staat met diezelfde rode roos, want voor hem zie je hét cliche wel even door de vingers. Valentijn gaat soms dus écht wel over gebroken harten.
Intussen zijn we minstens evenveel jaren verder, en kijk ik tegen Valentijn aan zoals vele andere mensen. Het is commercieel, liefde moet er het hele jaar door zijn…. Dat is ook zo, maar wat ik wél heel leuk vind aan Valentijn, is dan weer de romantiek in de keuken (de liefde van de man gaat door de maag 🙂 ). Gerechtjes zien er plots nóg kleurrijker uit met al die rode tinten en zijn gedresseerd in de mooiste vormen.
Voor de gelegenheid bakte ik een kaastaart met aardbeientopping, wat eigenlijk één van mijn favoriete desserts is, maar, om het lekker stroperig te houden op een dag als deze… in de vorm van een hart (hoe kan het ook anders?). Voor de taart zelf baseerde ik mij op verschillende recepten uit Njam met een paar eigen accenten. En als kers op de taart een aardbei.
Carnaval met chili con carne
Deze morgen waren ze al enorm actief, die meisjes van mij. Ze mochten zich klaarmaken voor het carnavalfeest op school. Thema van dit jaar was “superhelden” en aangezien de outfits in hun verkleedkoffer daar nu net niet aan beantwoordden volgens hen, zat er voor mama niets anders op dan nog snel even naar de winkel te lopen. De rekken waren al behoorlijk leeg aangezien het in Aalst komend weekend carnaval is. Toch vond ik nog een pakje van Rox-ster Olivia voor de jongste en een schattig piratenpakje voor de oudste. (Was dit nu wel een held?) Enfin, ze waren heel blij en zagen er leuk uit.
Veggie – quinoa met pompoen en champignons
Het weekend is jammer genoeg weer veel te vlug voorbij. Ik had een heel lijstje met dingen die ik wilde doen maar veel streepjes heb ik niet kunnen zetten. Waarom zitten er nu niet meer uren in een dag?
Zaterdagavond zijn we heerlijk gaan eten bij een Italiaans restaurant op 5 min. van de deur, Delizie Italiane in Lede. Het is een klein restaurantje met een supervriendelijke bediening. De smaken van de gerechten zijn er zo puur. Ik ben verzot op de pasta vongole. Iedere keer neem ik me voor om iets anders te nemen en als ik de kaart dan één keer voor mijn neus heb, keer ik toch altijd weer bij mijn zelfde keuze omdat die daar zo verukkelijk is. Ik proef natuurlijk wel altijd uit de bordjes van mijn tafelgenoten. Het recept van een pasta vongole volgt zeker nog. Gisteren hadden we nog een erg leuk etentje dat veel te laat uitgelopen is, wat het deze morgen extra moeilijk maakte, toch als je om 6u de deur uitgaat om de files naar Brussel te trotseren. Gelukkig zit die maandag er weer op, de rest van de week loopt wel los.
Deze avond had ik enorm zin in een risotto, maar dan gemaakt met quinoa. Ondanks het feit dat het lijkt op couscous, is quinoa geen graan, maar een zaad. Het wordt voornamelijk geteeld in Peru en Bolivië, maar sinds kort ook in Europa, en dan meer bepaald in Nederland. Het bevat veel eiwitten, is glutenvrij en is een perfect plantaardig alternatief voor mensen die minder of geen vlees willen eten. Voeg daaraan pompoen en champignons toe, en we zijn vertrokken voor een heerlijk vegetarisch recept.
Fluitende vogeltjes en oeuf en cocotte
Fluitende vogeltjes, een stralend zonnetje dat binnenvalt,… Wat is het heerlijk wakker worden zo, en bovendien zonder wekker. De dochters gaan op zaterdag naar de tekenacademie en dan hebben Jan en ik 2 uurtjes voor onszelf. Dat betekent heerlijk lang ontbijten. Ik maakte voor ons onder andere een oeuf en cocotte met een glaasje pompelmoessap van Pajottenlander. Die sappen zijn zo heerlijk. Ze zijn 100% puur sap, bevatten geen concentraat en te koop bij Bioplanet. Dat sapje kan natuurlijk altijd vervangen worden door een glaasje cava, voor diegenen die het ontbijt graag laten uitlopen in een brunch of vroege aperitief 🙂 (gebeurt hier ook wel eens).
Warme spinazie met champignons en feta voor harde (tele)werkers
Een paar dagen in de week werk ik van thuis uit, zoals steeds meer mensen dat nu kunnen doen. Lekker gezellig en je hoeft je pyjama niet eens uit te doen als je er geen fut in hebt, niemand ziet immers hoe je erbij loopt. Nog een voordeel is dat je onder de middag gemakkelijk een snelle lunch in elkaar kan slaan. Over het algemeen trek ik de koelkast open en bedenk op dat moment iets dat op 5 minuten klaar is. Het hoeft niet altijd een boterham te zijn. Dit gerechtje is écht klaar in een mum van tijd en toch heel lekker: warme spinazie met champignons en fetakaas.
Een gezonde chocoladecake met sinaasappelzeste (zonder bloem, zonder suiker)
Zijn er onder jullie die met Nieuwjaar het goede voornemen hadden om af te vallen of gezonder te eten? Ik denk dat dit ooit bij iedereen wel eens op het lijstje staat, niet? Het volhouden is natuurlijk een ander paar mouwen. Laat ik jullie dan maar eens blij maken met een receptje dat kan dienen als tussendoortje of als ontbijt en niet voor gezucht en geblaas zorgt op de weegschaal. Een lekkere en gezonde chocoladecake zonder bloem en zonder suiker. Klinkt onmogelijk? Helemaal niet! Klinkt wel als muziek in de oren? Dat dacht ik ook! Bovendien is het niet veel werk, behalve dan de gedroogde vijgen die je even op voorhand moet laten weken.
Youvetsi voor groot en klein
Youvetsi of Giouvetsi is één van de lievelingsgerechten van mijn kinderen.
Panna cotta van pompoen met tomatensalsa
Als je mij vraagt aan welke groente ik denk als ik het woord “winter” hoor, dan hoef ik daar niet over na te denken. “Winter” en “pompoen” komen gelijktijdig in mijn hoofd op. Pompoen is zo’n dankbare groente. Het vraagt zeer weinig onderhoud in de moestuin en je kan er werkelijk alles mee maken, om nog maar te zwijgen over de mooie oranje kleur. Pompoen geeft je onmiddellijk zin om lekkere winterse stoofpotjes te maken….of iets heel verfijnds…. zoals dit: een heerlijke panna cotta van pompoen met tomatensalsa!
Ossobuco voor 4 joelende meisjes
Gisteravond zijn de ouders naar huis gekomen. Ze zijn een paar weken op vakantie geweest en de kinderen zijn door het dolle heen want ze hebben ze heel hard gemist. Doorheen het jaar worden ze volop verwend door hun grootouders, dus nu ze naar huis komen is het voor hen groot feest. Ook mijn zus is van de partij met haar twee meisjes. 4 meisjes samen, dat is dolle pret. Onze gesprekken komen niet meer boven het gejoel uit. Voor zo’n gelegenheid zoek ik dan ook een hoofdgerecht dat bij iedereen in de smaak valt. De meisjes van mijn zus zijn dol op de Italiaanse keuken, dus wordt het een lekkere Ossobuco.
Tartiflette van pastinaak met spekreepjes
Ik ben gek op tartiflette, het heeft zo’n volle smaak. Dit wordt gemaakt op basis van aardappel en ik geef het vaak als bijgerecht. Om daar nu een volwaardig gerecht van maken, toog ik aan een probeersel en verving de aardappelen door pastinaak. Het resultaat is echt heerlijk. De combinatie van de zoete pastinaak met het hartige van het spek en de kaas is een voltreffer. Probeer het uit, het is genieten! Mijn kinderen konden dit beamen. (meer…)
Knolseldersoep met appel, citroengras en curryolie
Joepie, vrijdagavond! Het weekend kan van start gaan. Als we de weersvoorspellingen mogen geloven, zou het een echt winters weertje worden en dus dacht ik, laat ik maar alvast aan de slag gaan met een frisse maar pittige knolseldersoep met appel. Loop dus maar snel naar de supermarkt achter die knolselder want de smaak is erg lekker. Als je een reuzenexemplaar zou meenemen, geen probleem, dan maken we met het teveel aan knolselder toch snel nog een lekkere knolserderpuree. Twee vliegen in één klap!
Auberginekaviaar met ansjovis en rucola
Op woensdagavond gaan mijn meisjes naar de atletiektraining en dat geeft mij even de tijd om de veroorzaakte slagvelden op te ruimen en een hapje te bedenken voor Jan en mij met een lekker glaasje wijn erbij. Ik trok de koelkast open en vond een aubergine. Vervolgens viel mijn blik op een bokaaltje zoute ansjovisfilets. Een hapje van auberginekaviaar was in de maak!
Jagerschotel
Wat een zaligheid! De kinderen hadden vandaag geen school en dat betekende … uitslapen, zomaar, midden in de week! Van die dagen mogen er meer zijn. Ik maakte dan ook van de gelegenheid gebruik om één van hun lievelingsgerechten op tafel te toveren, ook al is het wat langer werk. Toen ik hen gisteren vroeg wat ze wilden eten, klonk het als uit één mond: jagerschotel. Het is een gerecht dat mijn mama ook voor mij klaarmaakte toen ik klein was en ik was er evenzeer dol op.
Bananenpannenkoekjes
Ik weet niet hoe het bij jullie gesteld is met het ontbijt, maar bij ons gaat het er vaak nogal hektisch aan toe om de kinderen tijdig klaar te krijgen voor school.
Vandaar dat we ons dan beperken tot een eenvoudige boterham of havermout. Jammer eigenlijk want het ontbijt is met stip mijn favoriete maaltijd. Alleen al de geur van verse koffie doet mij al watertanden. In het weekend ontbijten we dus zeer uitgebreid, lekker lui in de pyjama (die op luie zondagen héééél lang aanblijft). Die weekendontbijtjes kunnen gaan van koffiekoeken en stokbrood tot spek met eieren over verloren brood en pannenkoekjes. In één van mijn gezondheidsvlagen (die vaak de kop op steken maar ook vaak smelten als sneeuw voor de zon bij het zien van een rijkelijk bedekte tafel) maakte ik deze bananenpannenkoekjes die momenteel een echte hype zijn in blogland. Ze zijn écht heerlijk en snel klaar.
Glaasje met avocado, krab en appel-kwarktopping
Gisteravond hadden we vrienden op bezoek en dan maak ik graag een menuutje klaar. We hadden een supergezellige avond die we gestart zijn met een glaasje bubbels en dit aperitiefglaasje van avocado, krab en appel-kwarktopping. Het receptje komt uit de kersteditie van Njam en was toen al een succes. Succesreceptjes moeten dan ook behouden blijven en geef ik graag mee. Ook de kids lieten niets achter.
Ingrediënten voor 4 pers:
1 rijpe avocado, het sap van 1 citroen, 1 fijngesneden chilipeper, 200 g krabvlees, 1 el mayonaise (ik maakte verse mayonaise maar je kan natuurlijk ook gekochte nemen), 1 el verse kaas (bv. Philadelphia), 1 el plattekaas, 1 sjalot, 1/2 groene appel (in brunoise), een handvol kroepoek, rucola, bieslook, peper en zout
Bereiding:
1. Plet de avocado tot een mousse en voeg het sap van een 1/2 citroen en de chilipeper toe. Kruid met peper en zout.
2. Meng het krabvlees met mayonaise, peper en zout.
3. Meng de verse kaas met de plattekaas, kruid met peper en zout en voeg het sjalotje, de appel en sap van een 1/2 citroen toe.
4. Schik in laagjes in een glaasje. Begin met de avocado, daarbovenop de krab en tenslotte de plattekaas. Bestrooi met wat verkruimelde kroepoek en de verse kruiden.
Smakelijk!
Banaan-chocoladesnoepje (zonder schuldgevoelens)
Als ik ’s avonds, lekker lang uitgezakt in de sofa lig, krijg ik vaak van die aanvallen: zin in koekjes, snoepjes,… eigenlijk alles wat een mens beter niet eet zonder dat de weegschaal doorslaat. (meer…)
Boekweitpannenkoeken op twee wijzen
Woensdag, kidsdag. Op woensdag werk ik niet, maar dat betekent niet dat dit een luilekkerdagje is. ’s Morgens de normale drukte, dan boodschappen doen, eten maken, kids ophalen aan school, huiswerk bekijken en dan de naschoolse activiteiten…en dat zijn er heel wat. (meer…)
Ovenschotel met tomaat, rode ui en korst van parmezaan
Blue monday en urenlange files, een mens wordt er niet vrolijker van. Wat een dun laagje sneeuw allemaal niet kan aanrichten in dit kleine landje. En dan komt de vraag: wat eten we vanavond? Mijn keuze was snel gemaakt, het zou een snel gerechtje worden. (meer…)